Kraj Francja

Stolica: Paryż
Powierzchnia: 675 417 km²
Ludność: 65 700 tys.
Waluta: euro (EUR), 1 EUR = 100 centów
Napięcie: 220 V
Język: francuski
Wiza: wiza nie jest wymagana

Alzacja

Bretania

Burgundia

Dolina Garonny

Dolina Loary

Korsyka

Lazurowe Wybrzeże

Lotaryngia

Masyw Centralny

Nicea

Starówka z włoskim charakterem, wspaniała plaża w Zatoce Aniołów i mnóstwo atrakcji.

Informacje ogólne

Miasto marzeń i jedna z najważniejszych metropolii na Lazurowym Wybrzeżu łączy w sobie cechy centrum turystycznego, kąpieliska, uzdrowiska, ośrodka sportu i rozrywki, a także miasta z bogatą historią. Wakacyjna atmosfera panuje w Nicei przez cały rok, na ulicach można spotkać wielu uśmiechniętych i zrelaksowanych wczasowiczów oraz pogodnych mieszkańców utrzymujących się z turystyki. Podróż do tego zakątka Francji może być inspirująca, zadziwiająca i odsłaniająca wszystkie zalety wspaniałego francuskiego wybrzeża.

Nie bez powodu wielu podróżników wybiera ten region południowej Francji za cel swojej podróży. Słońce w tym miejscu świeci ponad 300 dni w roku, a wiejący od morza wiatr mistral nie jest tak dokuczliwy dzięki mikroklimatowi i położeniu w niezwykle malowniczej Zatoce Aniołów. Nicea leży przed Alpami Nadmorskimi na Lazurowym Wybrzeżu sąsiadującym z Morzem Śródziemnym w departamencie Alpes-Maritimes.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

W odległej historii wybrzeżem interesowali się Grecy, którzy założyli w tym miejscu osadę Nikaia symbolizującą „zwycięstwo”, czyli łacińskie „nike”. Greccy osadnicy nie pozostali na tych terenach zbyt długo, gdyż Rzymianie w późniejszych wiekach rościli sobie prawa do ziem południowej Francji. We wczesnym średniowieczu miasto przyłączono do hrabstwa Prowansji, ale na skutek polityczno-rodzinnych intryg trafiło w XIV w. pod władanie książąt Sabaudii. Kiedy do miasta zaczęli przyjeżdżać podróżnicy z Anglii i Rosji było wiadomo, że miejsce to na stałe zapisze się jako ważny ośrodek turystyczny i uzdrowiskowy. Dzięki kuracjuszom z dalekich krajów Nicea nabierała nowego wyglądu, zaczęli pojawiać się w niej goście z całej Europy budujący przepiękne rezydencje. Po obecności Rosjan zostały cerkwie i wspaniałe pałace, natomiast angielskie budynki charakteryzują się stylem wiktoriańskim. Po dziejowej tułaczce Nicea powróciła na stałe do Francji w 1860 r., a nadmorski kurort upodobali sobie liczni artyści, między innymi Picasso i Renoir.

Najbardziej charakterystycznym miejscem w Nicei jest imponujący, pojawiający się często na pocztówkach, bulwar spacerowy Promenade des Anglais. Można godzinami przechadzać się po turystycznym trakcie podziwiając jednocześnie wspaniałą Zatokę Aniołów i zasiadać co jakiś czas w przytulnych tawernach ocienionych palmami i parasolami. Drugą niezwykłą promenadą Quai des Etats-Unis można dotrzeć do centrum miasta – jego głównym punktem jest ruchliwy, kolorowy rynek Cours Saleya z rozpoznawalną kaplicą Miłosierdzia zbudowaną na planie elipsy i ozdobioną artystycznymi malowidłami. Ważną budowlą wkomponowaną w Place Rosetti jest barokowa katedra Sainte-Reparate z charakterystyczną kopułą przykrytą kolorowymi dachówkami. Interesującym miejscem, do którego zmierzają tłumy turystów jest plac Massena otoczony eleganckimi kamienicami, parkami i fontannami – idealne miejsce na odpoczynek od wielogodzinnego plażowania. Nicea podobnie do San Remo ma wspaniałą pamiątkę po obecności Rosjan, jaką jest cerkiew w stylu moskiewskim, której wnętrza kryją cenne ikony. Drugą cenną pamiątką z przeszłości są ruiny rzymskiego miasta, które można obejrzeć w ekskluzywnej dzielnicy Cimiez. Powyżej pozostałości po amfiteatrze i termach wznosi się klasztor Notre-Dame-de-Cimiez z pięknymi obrazami znanego, włoskiego malarza Ludvico Brei. Istotnym punktem na mapie turystycznej Nicei jest wzgórze zamkowe La Colline du Chateau, z którego rozpościera się niezapomniany widok na okolicę, a przy okazji można odpocząć w cieniu rozłożystych drzew i sąsiedztwie sztucznego wodospadu. Wielu turystów interesujących się sztuką przyjeżdża do Nicei, by pielęgnować swoje zainteresowania za sprawą znanych na całym świecie muzeów. Niezwykle interesujące jest Muzeum Sztuki i Historii ze zbiorami sztuki współczesnej, ciekawymi eksponatami dysponuje również okazały budynek Palais Lascaris zbudowany z stylu genueńskim w XVII w., z ekspozycją szeroko pojętej sztuki genueńskiej i regionalnej tradycji ludowej. Warto zajrzeć również do Muzeum Archeologicznego Cimiez z przedmiotami pochodzącymi z różnych epok, Muzeum Sztuk Pięknych prezentującego imponującą kolekcję malarstwa i rzeźby od XVII do XX w. i do Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej, zlokalizowanego w niezwykłym budynku skonstruowanym z marmurowych wież połączonych przeszklonymi kładkami. Można w nim podziwiać zaskakujące dzieła awangardy europejskiej i amerykańskiej gromadzone od początku lat 60-tych. W Musee Matisse i Musee National, Message Biblique Marc Chagall można zachwycać się niezwykłymi kolekcjami wybitnych malarzy, a na deser zostaje jeszcze Muzeum Sztuki Azjatyckiej. Zwiedzając liczne muzea na całym wybrzeżu najlepiej jest zaopatrzyć się w Carte Musees Cote d'Azur umożliwiającą tańszy wstęp do kilkudziesięciu takich placówek. Nicea jest wyjątkowym miejscem, w którym można przepaść bezwiednie na wiele godzin. Wypoczynkowi sprzyjają również teatr i opera, liczne sale koncertowe, kasyna, puby i kluby nocne. Upalne dni najlepiej spędzić na kilkukilometrowej, kamienistej plaży rozciągniętej wzdłuż Promenade des Anglais, przy której prosperują wypożyczalnie sprzętów rekreacyjno-sportowych. Wiele lokalnych biur organizuje również kursy nurkowe oraz podwodne wyprawy w najpiękniejsze części wybrzeża.

Kuchnia

Kuchnia francuska nie bez powodu budzi uznanie wśród turystów poszukujących kulinarnych doświadczeń, gdyż standardy przygotowywania posiłków zarówno w restauracjach, jak i prywatnych domach są na wyższym poziomie niż w większości innych krajów. Jedzenie jest ważnym elementem życia codziennego, celebrowanym na każdym kroku. Przyjemność jedzenia została przywieziona z Włoch za sprawą księżnej Katarzyny Medycejskiej, rozwinęła się podczas rewolucji francuskiej, a zaistniała na świecie za sprawą filozoficznego traktatu napisanego we Francji pt.: „Filozofia smaku”. Każdy turysta o wyrafinowanym smaku z pewnością znajdzie coś dla swojego podniebienia dzięki bardzo urozmaiconej kuchni związanej z rolniczym i klimatycznym zróżnicowaniem kraju, a także położeniem w sąsiedztwie Morza Śródziemnego i Oceanu Atlantyckiego.

Francuzi jadają wszystko począwszy od mięs takich jak wołowina, wieprzowina, jagnięcina, drób, poprzez sery i ryby, a skończywszy na wyrobach mącznych, owocach i warzywach. Najczęściej są to trzy posiłki dziennie jadane również poza domem – wyjście do restauracji jest niemałą przyjemnością. Lekkie śniadania (petit dejeuner) składają się najczęściej z filiżanki kawy, herbaty lub gorącej czekolady z rogalikiem – croissant, bułką drożdżową – brioche lub bagietką – baguette. Popularne jest również słodkie pieczywo viennoiseries podawane z masłem i konfiturą. Czas obiadu (dejeuner) to przeważnie pora między 12 a 14:30, natomiast kolacje (diner, souper) celebruje się od 19 do późnych godzin wieczornych. Są to spotkania z rodziną i przyjaciółmi charakteryzujące się długimi rozmowami.

Jeżeli ktoś nie ma czasu na obiad chwyta w rękę baguette crudites – bagietkę z sałatą i surowymi warzywami lub po prostu idzie do bistro na stek z frytkami. Turyści próbujący kupić pieczywo przekonają się, że wybór nie jest prosty z racji jego różnorodności i wielu rodzajów. Chleb jada się do każdego posiłku, podobnie jak bagietki, ale tylko świeże. Główny posiłek składa się najczęściej z towarzyszącej aperitifowi zakąski (amuse gueule), przystawki (hors d'oeuvre), dania głównego (plat principal), sera (fromage) i deseru (dessert). Nieodłącznym elementem jest kieliszek lub lampka jakiegoś alkoholu, zwykłe napoje gazowane lub soki uchodzą za przejaw kulinarnej ignorancji. W restauracjach bardzo często do aperitifu podaje się amuse-bouches w postaci koreczków, oliwek, pistacji lub małych, francuskich ciasteczek. Na deser Francuzi chętnie konsumują mus czekoladowy – mousse au chocolat, budyń z jabłkami – creme caramel lub po prostu owoce – fruits, a także rozmaite sery pleśniowe. Pod koniec posiłku kelnerzy często serwują małą, mocną kawę i kieliszek mocnego alkoholu digestif (koniak, armaniak, calvados lub regionalna wódka owocowa), który ma wspomóc trawienie.

Napiwki we Francji to poważna sprawa. Chociaż obsługa jest wliczona w cenę posiłku i nazywa się service compris, to dodatkowo należy zostawić napiwek w przyjętej wysokości 7-10%.

Przy wyborze restauracji warto na samym początku zwrócić uwagę na menu i fakt zawarcia w nim potraw regionalnych, ich brak może świadczyć o niekompetencji restauratora, więc jeżeli ktoś chce spróbować prawdziwej, regionalnej kuchni powinien mieć to na uwadze. Wiele dobrych restauracji oferuje własne wersje lokalnych dań.

Francuzi, na szczęście dla turystów, pieczołowicie zwracają uwagę na świeżość dań i produktów, dlatego półmisek świeżych małż i gotowanych skorupiaków zawsze pachnie morzem, a dzięki szybkiemu obrotowi towarów potrawy zawsze są świeże.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Każdy region jest w gruncie rzeczy zdefiniowany przez lokalne wyroby, najlepsze produkty można znaleźć na obleganych targach, bardzo często ich sprzedawcy mają w zanadrzu jakiś ciekawy przepis, który później można sprawdzić bawiąc się w kulinarnego podróżnika. Wiele ciekawych produktów kupuje się na przydrożnych straganach, mogą to być świeżo zerwane owoce lub konfitury własnej produkcji, marynowane oliwki czy miód ze swojskich pasiek. Turyści zajadają się domowymi serami, warzywami prosto z ogrodów, a także degustują rozmaite trunki przydomowej destylarni.

Jednym z atutów kulinarnych Francji są sery uwielbiane przez każdego podróżnika. Wytwarza się je w rozmaitych rozmiarach i kształtach, układa w wiklinowych koszach, zawija w liście orzecha lub kasztanów. Oferty regionalne prześcigają się jedna za drugą, w wielu miejscach można nabyć kremowy camembert, ser maziowy, pleśniowy, pikantny ser kozi, sery niebieskie, specjały wytwarzane przez mnichów i wiele innych, których koneserzy doliczyli się blisko trzystu, a wciąż powstają nowe odmiany.

Podobnie jest z narodowym trunkiem, jakim jest wino, a podróż do Francji jest świetną okazją, by poznać wiele ciekawych gatunków. Winnice ciągną się kilometrami w większości regionów, a nawet w samej stolicy. Tereny z winnicami określane są mianem apelacji, natomiast samo wino związane jest ze stylem życia i stanowi nieodłączny element każdego posiłku. Najbardziej znane regiony, gdzie produkuje się najlepsze wina to Bordeaux, Szampania, Burgundia i Beaujolais, natomiast najszlachetniejsze odmiany winogron to Cabernet Sauvignon, Pinot Noir i Chardonnay. Zamawiając wina w restauracjach należy pamiętać o podstawowych kategoriach win, takich jak: blanc – białe przykładowo o zapachu kopru włoskiego i anyżu, rose – różowe, na przykład o lekko owocowym zapachu, ambra – bursztynowe o aromacie orzechów, skórki pomarańczy i miodu, rubis – rubinowe o aromatach wiśni i jagód oraz tulie – o ceglanym odcieniu. Najlepszymi szczepami są Muscat, Macebeu, Malvoisie i Grenache. Przed podróżą najlepiej zaopatrzyć się w fachowy poradnik dotyczący win, by później nie mieć problemu przy doborze ulubionego trunku. Warto również zainteresować się wcześniej, gdzie można znaleźć najlepsze winiarnie prowadzące degustacje i oferujące najlepsze wina regionalne.

Kuchnia Lazurowego wybrzeża to przede wszystkim „kuchnia słońca”, gdzie gorące lata i ciepłe wiosny nadają owocom i warzywom głębokiego aromatu, a na stołach można zaobserwować kolorowe przedstawienia. Warzywa jada się między innymi smażone w oliwie i sosie pomidorowym jako ratatouille, zupę warzywną pistou czy faszerowane pomidory tomates farcies. Przez cały sezon konsumowane są rozmaite pasty z papryczek, oliwek, czosnku i kaparów. Mięsa w regionie nie są tak popularne, niemniej w menu można znaleźć wołowinę duszoną w warzywach daube de boeuf a la provencale, comber z królika rable de lapin farci a la tapenade czy królika po prowansalsku lapin a la provencale. W lasach na południu Francji występują smakowite trufle, które dodaje się do wielu wyśmienitych potraw.

Wielu turystów wypoczywających w Nicei może spotkać się z lokalnymi specjałami takimi jak: nicejska pizza pissaladiere, czyli drożdżowy placek z czarnymi oliwkami i filetami z sardeli, mesclun – sałatka z rozmaitych ziół i roślin oraz les fleurs de courgettes – potrawa z kwiatów cukinii. Miłośnicy mięsa znajdą również coś dla siebie, gdyż lokalną specjalnością jest porquetta – prosie faszerowane ziołami i podrobami oraz tripes a la nicoise, czyli flaki w sosie pomidorowym.

Obyczaje

Francja jest nowoczesnym państwem, wyróżniającym się na tle innych stylem życia, otwarciem na działania społeczno-kulturalne, a także tradycje, z którymi żaden mieszkaniec tego wspaniałego kraju nie chce się rozstawać. Różnice mentalne z pewnością można dostrzec podróżując po prowincjach, wypoczywając w miejscowościach letniskowych czy też zwiedzając duże miasta.Mieszkańcom Francji podoba się poczucie bezpieczeństwa, brak wulgarności, życiowa pewność i stabilizacja, chociaż szczycą się tym, że od lat uważają się za społeczeństwo bezklasowe.

Domostwa odzwierciedlają najczęściej styl życia swoich właścicieli, gości zaprasza się najczęściej na kolację, a nie na popołudniową herbatkę. Jeżeli trafi się do francuskiego domu warto wziąć z sobą butelkę wina lub słodycze i należy pamiętać, że Francuzi są bardzo gościnni, niemniej uwielbiają poruszać trudne tematy dotyczące religii i obecnej sytuacji politycznej, a impulsywna konwersacja przy stole jest wręcz obowiązkowym elementem spotkania. Słynna zasada konwenansu towarzyskiego savoir-vivre nakazuje zaangażowania się w rozmowę i wysłuchania poglądów swojego rozmówcy. Siadając do stołu warto pamiętać, że to jego właściciel wyznacza odpowiednie miejsce, najczęściej po swojej prawicy, w dobrym tonie leży sięgnięcie po lampkę wina dopiero wtedy, gdy gospodarz wzniesie toast.

Pozdrowienie i powitanie są we Francji bardziej rozpowszechnione i przyjacielskie niż w Polsce, dlatego nie należy się dziwić, gdy w każdym sklepie, na rogu ulicy, w parku czy instytucji usłyszy się przyjazne bonjour madame/monsieur czy salut!; normalnością są również często słyszane pardon czy merci. Przy powitaniu i żegnaniu Francuzi często całują kobiety w policzek, a mężczyźni zwyczajnie podają sobie rękę.

Narodowym obyczajem, z którym bardzo często można się zetknąć w wielu parkach i na wyznaczonych terenach jest gra w kule – petanque. Kibice i gracze tej charyzmatycznej dyscypliny zbierają się wieczorami w wielu miejscach i rzucają ołowianymi kulami popijając przy tym pastis – likier o smaku anyżowym. Otwartość Francuzów na przyjaciół i nowe znajomości jest powszechna. Często umawiają się na wspólne grillowanie, degustację wina, urządzają pikniki i organizują wspólne wyjścia do restauracji.

Jeżeli turyści mają zacięcie do polowań z pewnością we Francji znajdą sprzymierzeńców tego specyficznego hobby. Francuzi uwielbiają polować w różnych formach, z nagonką, łukiem oraz z sokołem, towarzyszą temu najczęściej myśliwskie imprezy i biesiady.

Francuzi przywiązuję wielką wagę do tradycji i folkloru. W gronie rodziny i bliskich, najczęściej ustnie, przekazują z pokolenia na pokolenie legendy, przesądy, przysłowia, pieśni i tańce. Podróżując po poszczególnych regionach można zwrócić uwagę na ciekawe różnice występujące pomiędzy zachowaniem ludzi. Lista obchodzony świąt, obrzędów religijnych i towarzyszących im imprez jest bardzo długa. Francję zamieszkują w większości katolicy, więc w gronie rodzinnym obchodzi się Boże Narodzenie, chociaż przez różnorodność kulturową Francja uchodzi za kraj wielowyznaniowy. Podobnie świętuje się daty zakończenia dwóch wojen światowych, w których Francja odegrała niemałą rolę (8 maj i 11 listopad), a także 14 lipca – dzień wyzwolenia Bastylii, kiedy na terenie całego kraju odbywają się liczne imprezy, festyny, koncerty i przedstawienia. Karnawał jest również obchodzony hucznie, ulice zapełniają się tłumnymi pochodami zakończonymi pokazami fajerwerków. Na mapie Francji zapisały się także ważne ośrodki kultów religijnych, do których pielgrzymują wierni z całego świata, a święte miejsca bardzo często wymienia się w przewodnikach jako atrakcyjne turystycznie; najbardziej znane to Lourdes, Lisieux, Chartes i Le Puy. Bardzo często obchodzone są również lokalne święta jak na przykład święto lawendy w Prowansji, dzień sera i uroczystość kwitnących cytryn w Szampanii, święto ostryg w Cental czy kiszonej kapusty w Alzacji.

Jedną z ciekawych tradycji jest corrida – walki byków organizowane według hiszpańskich zasad z udziałem słynnych torreadorów. W wielu miejscach można znaleźć specjalne areny przystosowane dla tego niebezpiecznego widowiska. Popularna jest również „pogoń za kokardą”, kiedy młodzi mężczyźni próbują wyrwać bykowi przymocowaną pomiędzy rogami wstęgę. Specjalnie dla turystów przygotowywane są bardziej bezpieczne wersje zabawy, kiedy byka zastępuje krowa lub młody cielak.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Jak w każdym kraju, również we Francji obowiązują pewne zasady związane z zachowaniem się w restauracjach. Chociaż opłata za obsługę wliczona jest do rachunku service compris, za normalność przyjęło się zostawianie dodatkowych napiwków, najczęściej wysokości 7-10% zapłaconej kwoty. W kawiarniach i barach można zostawić napiwek na specjalnym talerzyku ustawionym na kontuarze. Turyści zostawiają również napiwki taksówkarzom, przewodnikom i pokojówkom hotelowym.

We Francji, podobnie jak w Polsce, obowiązują ścisłe zasady dotyczące palenia papierosów. Zakaz palenia obowiązuje we wszystkich budynkach użyteczności publicznej, zadaszonych placach, restauracjach, kawiarniach, środkach komunikacji itp. Palić można w wyznaczonych do tego miejscach zwanych espace fumeur.

Warto również pamiętać o pewnych zasadach przy kupowaniu napojów. W przypadku piwa należy poprosić o małe piwo „un demi” lub duże „un serieux”, przy zamawianiu piwa w języku angielskim czy niemieckim przez nieporozumienie można dostać litrowy dzban. Podobnie jest z kawą, należy uważać na samo określenie „kawa”, lepiej poprosić czarną „un expresso” lub białą „un creme”.

Zwiedzając muzea warto pamiętać, że fotografowanie ich wnętrz jest często możliwe, ale dopiero po uiszczeniu odpowiedniej opłaty, natomiast zwiedzając zabytki sakralne dobrze jest być odpowiednio ubranym, niemniej pod tym względem Francuzi nie są tak restrykcyjni, jak inne narody udostępniające turystom swoje świątynie.

Każdy region ma swoje indywidualne obyczaje i tradycje. Lazurowe Wybrzeże wyróżnia się na tle pozostałych regionów wesołymi pieśniami, którym towarzyszy akompaniament małego fletu i tamburynu oraz szybki taniec w korowodzie farandola. Znana jest także sardana – taniec wirowy zapożyczony z Grecji, gdzie do tańca przygrywa zespół kilkunastu muzyków zwanych cobla. Popularne coblas można spotkać w wielu miejscowościach wypoczynkowych.

Wielu turystów przyjeżdża do Nicei w okresie trwania wielkiego Karnawału, kiedy miasto przez dwa tygodnie staje się baśniowym światem pełnym kwiatów, korowodów, muzyki, fajerwerków i licznych imprez towarzyszących. Na ulicach toczą się bitwy na kwiaty z uczestnictwem turystów, miasto przemierzają kolorowe procesje przebierańców oraz rydwany kwiatowe z wielkimi platformami zwane „corsa”. Większa część karnawału odbywa się na placu Andre Massena w dwa tygodnie przed ostatkami, więc nie pozostaje nic innego jak wykupienie biletu lotniczego właśnie w tym okresie.

Aktywny wypoczynek

Długie, szerokie i piaszczyste plaże to raj dla miłośników sportów wodnych, począwszy od nurkowania przez windsurfing, kitesurfing, żeglarstwo do nart wodnych, latania na spadochronie za motorówką czy ślizgania się na „bananie”. Szerokie plaże często zagospodarowane są w części na boiska do piłki plażowej lub nożnej, a odbywające się na nich liczne konkursy sportowe z pewnością uatrakcyjnią wypoczynek. Na całym nicejskim wybrzeżu znajduje się wiele wspaniałych portów, w których można wypożyczyć jachty lub wybrać się na zorganizowane rejsy. Wiele agencji turystycznych organizuje również połowy ryb na pełnym morzu. Dużym powodzeniem cieszy się  nurkowanie: zarówno snorkeling, jak schodzenie pod wodę z akwalungiem, a duża ilość podwodnych jaskiń przyciąga najbardziej zaawansowanych nurków. W każdej nadmorskiej miejscowości można uzyskać informacje na temat wypożyczenia sprzętu i najlepszych miejsc do nurkowania.

Nicea dysponuje rozbudowaną bazą obiektów sportowych, nie brakuje wypożyczalni sprzętów turystycznych i rekreacyjnych. Morskie wybrzeże można podziwiać z balonów, paralotni, spadochronów czy awionetek.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Piesze wędrówki i jazdę rowerem można uprawiać wszędzie. W okolicach kurortu wyznaczono szlaki i różnorodne trasy.

Wycieczki Fakultatywne

Aix-en-Provence – wspaniałe arystokratyczne miasto, w którym część życia spędził wielki, francuski malarz impresjonista Paul Cezanne zauroczony gotyckim kościołem oraz licznymi placami przypominającymi Paryż, otoczonymi XVII-wiecznymi rezydencjami zdobiącymi starożytne uliczki. Codzienne życie toczy się w zabytkowej części miasta i na spacerowym trakcie Cours Mirabeau, gdzie oprócz targu staroci, fontann i ronda znajdują się przyjemne kawiarenki i ogródki piwne. Miasto można zwiedzać na dwa sposoby – wybrać się na spacer trasą Cezanne'a prowadzącą do miejsc związanych z artystą lub indywidualnie podziwiać pozostałe zabytki miasta. Kilka ciekawych miejsc można znaleźć w dzielnicy Mazarin, są to place des Quatre Dauphins z fontanną Czterech Delfinów, Musee Granet czy warowny gotycki kościół z XII w. Eglise Saint-Jean de Malte. Piękną fasadą i drewnianymi zdobieniami charakteryzuje się miejski ratusz, natomiast popołudnie najlepiej spędzić w kilku ciekawych knajpkach na Forum des Cardeurs z wyjątkowo piękną katedrą Saint-Saveur.

Awinion – piękne miasto leżące na południowym brzegu rzeki Rodan w całości otoczone średniowiecznymi murami, będące przed wiekami siedzibą biskupów i papieży, zapraszające turystów zabytkami i wspaniałą atmosferą, a także letnim Awiniońskim Festiwalem Teatralnym. Historia miasta jest niezwykle bogata, oprócz kapłanów rządzili nim Gotowie, podlegało także królestwu Burgundii i kurii rzymskiej. Na uwagę turystów zasługuje przede wszystkim dawna siedziba papieska wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, w której podczas krótkiej wycieczki można zwiedzić dziedziniec, klasztor, apartamenty, kaplice oraz Salę Konsystorzową – miejsce zebrań najwyższej rady Kościoła, ozdobione dodatkowo portretami papieży. W mieście znajduje się kilka kościołów reprezentujących różne style architektoniczne, wśród nich wyróżnia się katedra Notre-Dame-des-Doms wznoszona przez kilka wieków. Po zwiedzaniu wspaniałej starówki najlepiej zrobić sobie przerwę i odpocząć w ogrodach Rocher des Doms, bogatych w różnorodne gatunki roślinne. Ogrody to również doskonały punkt widokowy na rzekę Rodan, słynny awinioński most Saint Benezet i wzgórza Luberon. Na miasto również można spojrzeć z poziomu rzeki, gdyż z miejskiego portu wypływają statki wycieczkowe, a trasy wiodą nie tylko przez centrum miasta, ale także do malowniczych okolic. Będąc w Awinionie nie sposób nie zajrzeć do sąsiedniego miasteczka Villeneuve-les-Avignon z gotyckim fortem Saint-Andre wybudowanym na malowniczym wzgórzu Mont Andaon. Warownego charakteru dodają mu imponujące baszty, brama i most, natomiast wokół budynków rozciągają się bujne ogrody, idealne na długi spacer. Istotnym punktem turystycznym jest również wielki klasztor Kartuzów będący jednym z największych tego typu obiektów w Europie.

Orange – spokojne miasteczko w dolinie rzeki Rodan, w którym odbywają się festiwale operowe, a turyści zaglądają do niego z ciekawości, by podziwiać zabytki rzymskie wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W czasach rzymskich osada odgrywała ważną rolę polityczną, była świadkiem wielu zmagań militarnych i religijnych, do czasu wkroczenia papieskiego wojska z Awinionu, które ustaliło, kto ma ostatecznie rządzić. Na turystów czekają atrakcje w postaci imponującego łuku triumfalnego i najlepiej zachowanego we Francji zabytku z czasów starożytnych, jakim jest rzymski teatr Theatre Romain zbudowany w okresie panowania cesarza Oktawiana Augusta. W miasteczku oprócz kilku ciekawych zabytków związanych z okresem rzymskim w malowniczych uliczkach skrywają się przytulne restauracje serwujące wyśmienite dania prowansalskie.

Abbaye de Senanque – niezwykłe opactwo cysterskie i architektoniczna wizytówka Prowansji goszcząca bardzo często na kartkach pocztowych. Średniowieczne zabudowania ukryte są wśród drzew oliwnych i pół lawendy, a turyści w towarzystwie gospodarzy tego mistycznego miejsca mogą zwiedzać wszystkie budynki, kościół, klasztor i salę posiedzeń kapituły.

Baux-de-Provence – niezwykłe miejsce, którego nie omija żadna wycieczka z powodu malowniczej fortecy z X. w otoczonej uroczym miasteczkiem. Potężny zamek przypomina czasy średniowiecza i licznych wojen religijnych pustoszących Francję.

Parc Naturel Regional de Camargue – legendarna kraina z największymi w Europie rozlewiskami i bagnami delty rzeki Rodan, oferująca turystom niezapomniane widoki na malownicze laguny, bujną roślinność i zachwycające wysepki. W ten niezwykły zakątek zaglądają najczęściej miłośnicy wczasów w siodle oraz entuzjaści safari po rezerwacie. Okolice można również zwiedzić statkiem, łodziami motorowymi i kajakami.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Grand Canyon du Verdon – jeden z francuskich cudów natury przyciągający miłośników raftingu, wspinaczki, pieszych spacerów, paralotni i amatorów kajaków górskich. Niezwykły kanion oferuje turystom niezapomniane widoki, głębokie jary i gigantyczne klify otaczające rzekę Verdona. Z myślą o turystach wybudowano wiele punktów widokowych i tras spacerowych o różnym stopniu trudności.

Akwedukt Pont-du-Gard – niezwykła trzypoziomowa, arkadowa konstrukcja będąca świadectwem kunsztu starożytnych inżynierów, położona niedaleko miejscowości Remoulins. Turyści z zamiłowaniem do fotografii powinni zobaczyć ten cud budownictwa wzniesiony w malowniczej scenerii wąwozu rzeki Gard urzekającej swoim pięknem. Dodatkową atrakcją miejsca jest okoliczna ścieżka edukacyjna, tematyczne kino, muzeum oraz plac zabaw dla dzieci.

Cannes – jeżeli ktoś ma okazję podróżować po Lazurowym Wybrzeżu koniecznie musi zaglądnąć do najwspanialszego kurortu w tej części Francji, cenionego przez wielu turystów za kosmopolityczny charakter, sławę zdobytą dzięki Międzynarodowemu Festiwalowi Filmowemu oraz bogate życie nocne. Wystarczy przespacerować się po wybrzeżu, żeby zauroczyć się pięknymi przystaniami, zatokami i promenadą biegnącą wzdłuż słonecznej plaży. Wspaniały nastrój miasta podkreślają także malownicze wzgórza Le Suquet rysujące się za luksusowymi hotelami, z których każdy ma własną plaże, niemniej spragnieni kąpieli morskich turyści mogą także skorzystać z piaszczystych plaż koło Palais des Festivals, ogólnodostępne plaże ciągną się również przez kilka kilometrów wzdłuż doniosłych bulwarów Jean Hibert i de Midi. Po kąpielach w lazurowym morzu warto pospacerować po La Croisette biegnącej wzdłuż portu, z którego wypływają luksusowe jachty aż do ekskluzywnego kasyna zdobiącego Palm Beach. Połączenie luksusu i przepychu przeplata się z z nadmorskim klimatem, piaszczystymi plażami i wąskimi uliczkami starego miasta. Cannes to inaczej „trzcina” rosnąca zresztą w okolicach miasta, które jeszcze w XIX w. było zwykłą wsią, rozwinęło się dopiero w 1946 wraz z pierwszym festiwalem filmowym goszczącym najznamienitsze gwiazdy związane z filmem, sztuką i show-biznesem. Oprócz wspaniałych bulwarów turyści przyjeżdżający do miasta z krótką wizytą mogą podziwiać także zabytkową część z średniowiecznym zamkiem, kościołem Notre-Dame-de-I'Esperans czy kilkanaście muzeów i galerii związanych lokalną historią i sztuką. Film rządzi miastem w maju, natomiast Cannes Lions – festiwal filmów reklamowych w czerwcu, a turyści niemalże przez cały sezon letni. Życie nocne, rewie mody na nadmorskich bulwarach i wspaniałe restauracje, w których można poczuć się jak gwiazda filmowa to kuszące propozycje. Nie zaszkodzi także wstąpić na drinka do najstarszego klubu w Cennes Janes Club czy trafić na Roberta de Niro w restauracji Le Fouquet's.

Monako – doceniane przez przedstawicieli świata biznesu wspaniałe miasto-państwo, które może być celem krótkiej wyprawy turystycznej, chyba że turyści o zasobniejszych portfelach mają ochotę zniknąć na całą noc w którymś z wielu kasyn rozsławiających Księstwo Monaco na świecie. Niewielkie, graniczące z Francją państwo-miasto pozostaje od lat w rękach dynastii Grimaldich, przyciąga turystów zainteresowanych średniowiecznymi kamieniczkami, wąskimi uliczkami oraz kilkoma ciekawymi zabytkami. W starszej części miasta nie powinno zabraknąć czasu na obejrzenie Placu Pałacowego i Pałacu Książęcego. Rodzina Grimaldich już w 1215 r. wybudowała przepiękną twierdzę obronną przekształconą później w pałac do którego wchodzi się przez monumentalną bramę. Wspaniałe komnaty i sale można zwiedzać tylko podczas nieobecności Księcia Monako, dla turystów udostępniono ich 15, a spacer po przecudownych wnętrzach może śnić się później niejednemu podróżnikowi spragnionemu luksusu. Atrakcje turystyczne to także niezwykłe kolekcje przedmiotów związanych z dynastią, wspaniałe armaty zdobiące pałac, a także rytuał zmiany warty mający widowiskowy charakter (codziennie o godz. 11:55). Spacer po Monako powinien obejmować również neoromańską katedrę Saint Nicolas z grobowcem poświęconym tragicznie zmarłej księżnej Grace Kelly czy też położone na skalistym wybrzeżu Muzeum Oceanograficzne im. J.Y. Cousteau, w którym można zobaczyć różnorodne gatunki ryb oraz interesujące filmy poświęcone badaniom naukowym i wyprawom księcia Alberta I. Oszałamiającą atrakcją, bez której Monako praktycznie by nie istniało, jest słynna dzielnica Monte Carlo znana z kasyn oraz prestiżowych wyścigów Formuły 1 i Rajdu Monte Carlo. Jeżeli ktoś chce wygrać przyzwoitą sumkę w pokera powinien zaglądnąć do centrum rozrywek i gier, czyli kasyna zaprojektowanego przez twórcę paryskiej opery, choć przeciętny turysta może zagrać w Black Jacka tylko w tzw. sali amerykańskiej, gdyż do pozostałych potrzebne są specjalne zaproszenia. Warto zajrzeć także do Ogrodu Egzotycznego z tajemniczą Grotą Obserwatorium i wspaniałymi egzotycznymi roślinami z całego świata. Po pełnym wrażeń dniu na drinka warto zajść do jednej z tawern w osławionej „zatoce aniołów” i podziwiać luksusowe jachty kołyszące się na błękitnej wodzie.

Marsylia – brama prowadząca do Morza Śródziemnego i wielu innych odległych krain morskich. Dzięki swojemu położeniu miasto jest niezwykle barwne, kosmopolityczne i wielonarodowościowe, co zapewnia mieszanka wielu kultur i zamieszkujących je imigrantów. Miasto z pewnością warto odwiedzić ze względu na zabytki, chaotyczną historię i wiele ciekawych atrakcji. Pierwsze na tym terenie greckie państwo-miasto szybko stało się ważnym portem imperium rzymskiego, który w kolejnych wiekach wielokrotnie przechodził pod różne panowania. Ważnym wydarzeniem dla historii kraju i regionu była rewolucja francuska, po której Napoleon Bonaparte ogłosił się Pierwszym Konsulem, a popularna wśród rewolucjonistów pieśń „Marsylianka” stała się hymnem Francji. Wędrówkę po mieście można zacząć od Musee d'Histoire de Marseille, by szczegółowo poznać historię osadnictwa i całego Lazurowego Wybrzeża. Po zdobyciu odpowiedniej wiedzy warto wyruszyć do Vieux Port – serca miasta bijącego od starożytności, w którym cumują przepiękne jachty i łodzie rybackie. Nabrzeże zwabia głodnych turystów zapachami świeżych ryb i owoców morza płynącymi z doskonałych tawern nastawionych na duży ruch. Przy okazji warto spojrzeć na dwa zabytkowe, nadmorskie forty św. Mikołaja i św. Jana, pamiętające morskie bitwy i najazdy piratów. Jak już nogi nie będą odmawiały posłuszeństwa na zwiedzanie miasta można ruszyć główną arterią ruchliwego śródmieścia La Canebiere z wieloma sklepami oferującymi nie tylko pamiątki, ale także najznamienitsze francuskie wyroby. Ślady greckich umocnień można obejrzeć w Ogrodzie Ruin, natomiast najciekawszymi zabytkami w mieście są ratusz znany również jako Hotel de Ville, duchowa kolebka miasta jaką jest katedra Notre Dame de la Garde ze złotym posągiem Matki Boskiej spoglądającym z jej szczytu na morze oraz opactwo San Victor z budzącymi grozę katakumbami. Położenie Marsylii na wzgórzach sprawiło, że okolica jest wyjątkowa krajobrazowo. Miasto składa się z naturalnych przestrzeni, parków i ogrodów, po których dobrze się spaceruje, a także przyjemnie odpoczywa w cieniu bujnej roślinności. Oprócz kilku ciekawych muzeów turyści bardzo często wyprawiają się na Chateau d'If – skalistą wysepkę wyłaniającą się z głębin morskich, znaną z powieści Aleksandra Dumasa „Hrabia Monte Christo”, na której przed laty w zamku-fortecy przetrzymywano więźniów. Wielu turystów traktuje  różnorodne miasto jako miejsce, w którym można zatrzymać się na dłużej, wypoczywać w luksusowych hotelach i na kilku niewielkich plażach rozrzuconych po okolicznym wybrzeżu. Najlepsze, piaszczyste plaże położone są jednak na południowym-wschodzie miasta w okolicy wybrzeża Calanques, gdzie do lazurowego morza opadają trudno dostępne skały, a w niewielkich zatoczkach kryją się piękne kąpieliska. Okolice najlepiej zwiedzić statkiem na rejsie zorganizowanym przez porty w Marsylii, Cassis, La Ciotat i Bandol.

Genua (Włochy) – włoskie miasto wznoszące się nad morzem jak olbrzymi amfiteatr z eleganckimi kamienicami symbolizującymi schody widowni oraz ogromnym portem będącym sceną z rozgrywającymi się na niej wodnymi spektaklami. Za tym wspaniałym nabrzeżem rozpościera się labirynt średniowiecznych uliczek i zaułków zwanych „caruggi”, wywołujący zachwyt u niejednego turysty. Mieszkańcy liczącego się we Włoszech portu od zawsze żyli z morza, handlu, zdobycznych kolonii, a także z przynoszącego zyski piractwa. Wspaniałe skarby i dobra materialne gromadzone były podczas krucjat i podboju Morza Śródziemnego, a w syndykacie bankowym San Giorgio nawet Krzysztof Kolumb starał się o fundusze dla wsparcia swoich sławnych podróży. W niezwykłym mieście bywali między innymi Fryderyk Chopin i Maria Konopnicka, na podbój świata wypływały z niego historyczne eskapady morskie, a sławę przyniosły huczne obchody na 500-lecie odkryć dokonanych przez Kolumba. Turystów przyciągają do miasta romantyczne uliczki, po których można spacerować do woli, olśniewające zabytki i egzotyczne sklepiki z wyszukanymi pamiątkami. Obok tętniących życiem zaułków najbardziej rzucają się w oczy Cattedrale di San Lorenzo z niezwykłymi skarbami oraz liczne średniowieczne kościoły z pięknymi San Donato i Santa Maria di Castello na czele, natomiast wykwintne, renesansowe pałace skrywają w swych wnętrzach dzieła sztuki i wyposażenie z czasów świetności miasta przyciągające swoimi morskimi historiami. Na spacer najlepiej wybrać się Via Luccoli, na której można spotkać spacerujących turystów i przesiadujących w barach genueńczyków, warto także podejść pod obszerny budynek dworca Principe, przy którym wnosi się pomnik najsławniejszego obywatela Genui Krzysztofa Kolumba. Można przy tej okazji wstąpić do domu, w którym mieszkał i planował swoje wyprawy niestrudzony podróżnik,  ulokowanego przy Piazza Dante; dziś mieści się tam niewielkie muzeum z ciekawymi eksponatami. Majestatyczna brama Porta Soprana strzeże dostępu do miasta, po jej przekroczeniu oczom zwiedzających ukazują się zdobione budynki, zaskakująco urządzone dziedzińce i liczne fontanny dające strudzonym wędrowcom cień i chłód bijący z tryskającej wody. Średniowieczne podziały wąskich uliczek wprowadziły w ich architekturę maleńkie sklepiki, warsztaty tkackie i piekarnie rozpychające się wśród butików, biur projektantów mody i salonów złotniczych. Niezwykły gwar i wspaniałe zapachy wydobywające się z przytulnych restauracji zachęcają do zapuszczenia się w labirynt zamieszkany przez niezliczoną liczbę kotów. Przepiękną panoramę miasta warto sfotografować ze szczytu Palazzo Rosso lub wybrać się w okolicę serca miasta, czyli starówki i wytwornego Palazzo Ducale, w którym przed wiekami zasiadali dostojni dożowie. Punkt graniczny między starą i nową częścią miasta to Piazza De Ferrari, którego turyści pod żadnym pozorem nie powinni omijać. Jest przede wszystkim miejscem spotkań turystów i wielu genueńczyków oraz wspaniałym placem z budynkami opery, akademią sztuk pięknych, wielką fontanną i pomnikiem Garibaldiego – narodowego bohatera Włoch. Można tam dobrze zjeść i wsłuchać się w morskie historie płynące z ust doświadczonych marynarzy przesiadujących w sympatycznych ogródkach. Te niezwykłe opowieści warto podsumować zwiedzając Porto Antico – stary port handlowy przeżywający obecnie renesans jako przystań dla statków wycieczkowych. Ciekawą atrakcją turystyczną jest także położona nieopodal okazała latarnia morska La Lanterna dumnie pilnująca wejścia do portu. Niezwykłą rozrywkę może zapewnić całej rodzinie największe w Europie Aquarium di Genowa, w którym zgromadzono niezliczoną ilość gatunków zwierząt z delfinami, rekinami i pingwinami na czele, wiele godzin oglądania niezwykłych stworzeń z pewnością będzie przysłowiową wisienką na genueńskim torcie.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się do Nicei?
Sezon letni zaczyna się tu już w maju i trwa do połowy października, kiedy temperatura powietrza przekracza 25oC. Mimo wysokich temperatur w środku lata temperatura nie jest zbyt uciążliwa dzięki morskiej bryzie, jednak jest odczuwalna w głębi lądu i dużych miastach. Najcieplejszymi miesiącami są lipiec i sierpień, w kurortach można spotkać najwięcej turystów, którym nie przeszkadzają wyższe ceny niż poza sezonem. Wielu podróżników decyduje się również na odwiedziny tej części Francji wiosną i jesienią, które są dogodnymi porami roku na zwiedzanie zabytków i urlop spędzony w spokojniejszej atmosferze.

Planując urlop w Nicei warto wziąć pod uwagę spektakularne wydarzenie jakim jest Karnawał Nicejski przyciągający swoimi atrakcjami turystów z wielu stron świata organizowany dwa tygodnie przed ostatkami na przełomie lutego i marca. Jest to jedna z najważniejszych imprez obok karnawałów w Rio de Janeiro, Trynidadzie i Wenecji.

Jaka waluta obowiązuje we Francji i jakie są orientacyjne ceny?
We Francji obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach i infrastrukturę turystyczną.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Nicei?
Zakup pamiątek nie stanowi żadnego problemu. W każdym kurorcie i większym mieście znajdują się bardziej lub mniej wyszukane sklepy oferujące ciekawe przedmioty. Do najbardziej poszukiwanych pamiątek należą: ceramika z Rouen, koronki z Alencon, kryształy z Baccarat, a także regionalne wina, których ilość w każdym regionie może zawrócić w głowie. Turyści z wakacji przywożą wspaniałe kulinarne przysmaki, jak rozmaite sery, ciastka maślane, kiełbasy, słynną musztardę Dijon lub butelkę oliwy. Wiele regionów może pochwalić się doskonałymi wyrobami garncarskimi, fajansowymi, szkłem artystycznym, wyrobami skórzanymi, wikliną i porcelaną. Turystki powinny rozglądać się za modnymi torebkami i apaszkami, w ekskluzywnych sklepach nie brakuje również oszałamiających, francuskich perfum. Za markowymi ubraniami najlepiej rozglądać się w sklepach oferujących posezonową wyprzedaż towarów. Podróżniczą kolekcję powinny również ozdobić miniaturki znanych, francuskich budowli jak Wieża Eiffela czy katedra Notre Dame.

Jaki czas obowiązuje we Francji?
We Francji obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.

Jak poruszać się po Nicei?
Od granicy włoskiej, w niedalekiej odległości od wybrzeża biegnie płatna autostrada, którą można poruszać się między największymi miastami takimi jak Nicea, Cannes, Tulon, Marsylia, Nimes, Montpellier, Bezries i Narbona, a także dojechać do Barcelony. Między Niceą i głównymi miastami istnieje wiele połączeń autobusowych, a nawet kolejowych. Pociągami można także bez problemu dojechać do włoskiej miejscowości Ventimiglia. Jeżeli planujemy odbyć nieco dalszą podróż szybką koleją warto kupić bilet wcześniej, gdyż w dniu wyjazdu przeważnie brakuje miejsc. Sieć kolejowa we Francji jest jedną z najlepiej rozwiniętych w Europie, a szybkie pociągi TGV łączą główne miasta wybrzeża z centrum i północą kraju. W Nicei znajduje się również największy na Lazurowym Wybrzeżu port lotniczy, a także port morski, z którego można popłynąć promem na Korsykę.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

W mieście można wypożyczyć auto i samemu zwiedzić okolicę, jak również jest to wygodne rozwiązanie jeżeli przyjechaliśmy samochodem do Francji. Polskie prawo jazdy jest wszędzie akceptowane, jednak należy pamiętać, że jeżeli poruszamy się samochodem z obcą rejestracją nie podlegamy kredytowaniu mandatów, czyli mandat musi być zapłacony na miejscu lub przed wyjazdem z kraju, gdyż nie zezwala się na opuszczenie kraju z długiem wobec państwa.

Należy pamiętać, że Nicea jest popularnym, przez co zatłoczonym kurortem, w którym problemem jest znalezienie miejsca do parkowania, a ulice są często zakorkowane. Najlepiej jest więc poruszać się komunikacją miejską lub taksówkami, które mają postoje w najważniejszych punktach miasta, należy jednak uważać na nieuczciwych taksówkarzy i przed jazdą zapytać o cenę.

Jakie plaże są w Nicei?
Nicea posiada kilkukilometrową, kamienistą plażę położoną w Zatoce Aniołów wzdłuż nadmorskiej promenady. Plaża jest dobrze zagospodarowana, w podziemiach deptaku znajdują się toalety i prysznice, a na wielu jej odcinkach można wynająć leżaki, parasole, kajaki i rowery wodne.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jakie są ograniczenia celne we Francji?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia we Francji?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są we Francji bezpłatną podstawową opieką medyczną. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym nas do pobytu na terenie Francji jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują nas te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli nasz pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów we Francji.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Francuskiej
Francja, Paryż, 1, Talleyrand, 75007
Tel.: +33 143173405 Tel. dyżurny: +33 680580220 Faks: +33 143173507
paryz.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.paryz.polemb.net

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Nicei
Francja, Nicea, 205 Avenue de la Lanterne, 06 200
Tel.: (00-33-4) 937-147-28
forka.invest@hotmail.fr

Normandia

Paryż

Pireneje

Północna Francja

Szampania

Zatoka Biskajska

Francja: Alzacja , Bretania , Burgundia , Dolina Garonny , Dolina Loary , Korsyka , Lazurowe Wybrzeże , Lotaryngia , Masyw Centralny , Nicea , Normandia , Paryż , Pireneje , Północna Francja , Szampania , Zatoka Biskajska

Wybierz region Alzacja , Bretania , Burgundia , Dolina Garonny , Dolina Loary , Korsyka , Lazurowe Wybrzeże , Lotaryngia , Masyw Centralny , Nicea , Normandia , Paryż , Pireneje , Północna Francja , Szampania , Zatoka Biskajska