Kraj Anglia

Stolica: Londyn
Waluta: funt brytyjski (GBP), 1 GBP = 100 pensów
Wiza: wiza nie jest wymagana
Język: angielski
Napięcie: 240 V
Powierzchnia: 130 395 km²
Ludność: 53 012,5 tys.

Anglia Płd. - Wsch.

Anglia Płd. - Zach.

Anglia Pn. - Wsch.

Anglia Pn. - Zach.

Anglia Śr. - Wsch.

Anglia Śr. - Zach.

Szekspirowska kraina z pięknymi parkami narodowymi i doskonałymi terenami wędrownymi.

Informacje ogólne

Dzięki różnorodnym krajobrazom, ciekawym miejscowościom i wspaniałym szlakom turystycznym poprowadzonym wśród malowniczych wzgórz, Anglia Środkowo-Zachodnia plasuje się wysoko w rankingu najchętniej odwiedzanych regionów Wysp Brytyjskich. Do atrakcji przyrodniczych regionu należy przede wszystkim obszar wzgórz Malvern Hills o unikalnym pięknie natury, niemniej dużym zainteresowaniem cieszy się wąwóz Ironbridge wraz z „żelaznym mostem” i uroczym miasteczkiem o tej samej nazwie, które jako całość figurują na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Krajobraz regionu znanego także jako West Midlands łączy surowość przemysłowych miast z delikatnością przyrodniczą pól i lasów okraszonych pasterską przeszłością. Nad całością unosi się duch Wiliama Szekspira, gdyż właśnie miasto Stratford-upon-Avon jest miejscem urodzenia i pochówku wybitnego angielskiego poety i dramaturga.

Anglia Środkowo-Zachodnia obejmuje swoim zasięgiem potężną aglomerację Birmingham oraz sąsiaduje z Anglią Północno-Zachodnią, Anglią Środkowo-Wschodnią, Anglią Południowo-Zachodnią oraz Walią na zachodzie. Jest to jedno z najgęściej zaludnionych hrabstw w Anglii, charakteryzujące się typowym, angielskim krajobrazem w całej urodzie, głównie w takich zakątkach jak hrabstwa Herefordshire, Shropshire i Warwickshire.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

O historii regionu zadecydował głównie przemysł wydobywczy, który na dużą skalę rozwinął się w XVIII i XIX wieku, a obecne tereny zyskały miano „Czarnej Krainy”. W tym czasie powstały słynne kanały rzeczne, przekształcone z biegiem lat z dróg transportowych w szlaki turystyczne, chętnie odwiedzane przez podróżników pragnących zobaczyć postindustrialne krajobrazy. Hrabstwo West Midlands utworzono dopiero w 1974 r., aczkolwiek nigdy nie nabrało autonomii administracyjnej pozostającej w rękach sąsiednich regionów.

Birmingham – ożywiona stolica Anglii Środkowo-Zachodniej chociaż nie odznacza się wyjątkową urodą, pełna jest przyjaznej atmosfery i wielokulturowych grup etnicznych spotykanych w każdej sferze życia publicznego. Ta druga pod względem wielkości (po Londynie) aglomeracja miejska Anglii zamieszkiwana przez około 6 mln osób może wydawać się szara i nudna, ale jako ważny ośrodek uniwersytecki i kulturalny zaskakuje kilkoma walorami. Birmingham powstało z niewielkiej wioski, gdy w XVI wieku rozwinęło się wydobycie rud żelaza i węgla. Miasto wzbogaciło się także na przemyśle zbrojeniowym i innowacyjnych rozwiązaniach gospodarczych, które doprowadziły do powstania metropolii pełnej biurowców, drapaczy chmur i niekończących się robotniczych osiedli. Dosyć ciekawy jest sam krajobraz miasta poprzecinanego systemem kanałów, które przed laty służyły żegludze rzecznej, a obecnie są przystosowane do turystyki wodnej. Jeżeli ktoś zdecyduje się na taki rejs między postindustrialnymi przestrzeniami, powinien go zakończyć w Narodowym Ośrodku Życia Morskiego, oferującym znakomitą ekspozycję poświęconą akwarystyce i oceanografii. Na nabrzeżu kwitnie obecnie życie nocne, a najstarszą część miasta wypełnia architektura wiktoriańska z ciasną zabudową i ceglanymi budynkami krytymi rdzawą dachówką. Ulice pełnią rolę deptaków pełnych witryn sklepowych i tu właśnie można znaleźć najefektowniejsze kamienice. Obszar miejski wypełniają także liczne muzea, teatry, słynna orkiestra symfoniczna, ogród botaniczny, uczelnie wyższe i setki sklepów. Za najcenniejsze budowle można uznać barokową katedrę św. Filipa oraz kościół św. Marcina, chociaż interesująco prezentuje się także Bull Ring – zadaszony pasaż handlowy wyróżniający się na tle innych galerii pomysłową architekturą. Dla turystów jednym z ciekawszych miejsc jest okolica Victoria Square pełna placów i rzeźb, gdzie wyróżnia się monumentalny gmach ratusza Council House oraz słynna opera Town Hall wzorowana na rzymskiej świątyni. Przy placu znajduje się także galeria ze znakomitym zbiorem angielskiego malarstwa oraz muzeum poświęcone dziejom Birmingham i sztuce przemysłowej. Jeżeli turystycznego uznania nie wzbudzi zabytkowa dzielnica robotniczych domów Back-to-Backs, warto zaglądnąć do Dzielnicy Jubilerów skupionej wokół St. Paul Square, w której od XVII wieku obrabia się metale szlachetne i różne kosztowności. Niekończące się witryny sklepów jubilerskich prezentują tam misternie wykonane skarby sztuki złotniczej, o których najlepiej opowiada Muzeum Dzielnicy Jubilerów. Po zwiedzaniu przychodzi czas na chwilę relaksu i dobry posiłek. Ciekawym kierunkiem może okazać się chińska dzielnica Chinese Quarter, w której restauracja, bar czy klub muzyczny znajduje się co kilka metrów.

Kuchnia

Kuchnia brytyjska po okresie kulinarnego zastoju wraca do łask i staje się jedną z najbardziej rozpoznawalnych kuchni świata, opartych na narodowych tradycjach. Turyści muszą jednak uważać, gdyż część restauracji nie idzie z duchem czasu i nadal serwuje potrawy spod znaku: dużo, tłusto i kalorycznie. Bywa jednak, że zgodnie ze współczesnymi zapatrywaniami, wysmażone mięso zanurzone w ciężkim sosie zostało wyparte przez potrawy określane mianem Modern British, które polegają na dowolnym łączeniu tradycyjnych smaków, składników i technik z pomysłami wywodzącymi się z innych narodów, zadomowionych „na wyspach” od wielu lat. Przeszłość kolonialna zagwarantowała całe bogactwo aromatycznych przypraw i wzbogaciła kuchnię o indyjskie curry oraz smaki tajskie, chińskie, indonezyjskie i arabskie. W dużych miastach można spotkać także ogrom restauracji tureckich, wietnamskich, rosyjskich i meksykańskich, które urozmaicają niekiedy tendencyjne, brytyjskie potrawy. Być może trudno odnaleźć się w tej skomplikowanej mieszance smaków z całego świata, ale każdy wytrawny smakosz z pewnością znajdzie coś dla siebie.

W każdym pubie na śniadanie można zamówić typowe angielskie tosty i jajka z plastrami bekonu, chociaż twardzi Brytyjczycy pałaszują również fasolkę w sosie pomidorowym, parówki lub podobną do kaszanki wędlinę z kaszy jęczmiennej, owsa i krwi wieprzowej – black pudding. Zawsze można zamówić płatki zbożowe z mlekiem lub owsiankę oraz kawę bądź herbatę z mlekiem lub bez. Po sytym śniadaniu nieprędko przychodzi głód, więc dla turystów wybierających się na wielogodzinne zwiedzanie kaloryczny posiłek może okazać się dobrym rozwiązaniem.

Lunch zwany także Ploughman’s lunch jada się przeważnie w pubach między 12 a 14 godziną. Na talerzu ląduje najczęściej chleb, jakiś gatunek żółtego sera, szynka, pasztet i mieszanka warzyw w marynacie lub po prostu zwykły brytyjski sandwich przygotowany na wiele sposobów.

Charakterystycznym daniem obiadowym spotykanym w wielu miejscach jest fish and chips, czyli ryba z frytkami polana najczęściej specyficznym sosem HP Brown Sauce zrobionym przeważnie z octu z dodatkiem przypraw i ekstraktu owocowego. Danie takie przywędrowało do Anglii z Hiszpanii i Portugalii podczas XVIII-wiecznych wędrówek Żydów. Wrażliwe żołądki może poruszyć „zestaw obiadowy” w postaci sterty ziemniaków z rzuconymi na górę grubymi kiełbasami polanymi sosem gravy zrobionym z tłuszczu, mąki, skrobi kukurydzianej i ziół maranty. W każdym posiłku przygotowanym dla dużej rodziny powinna także znaleźć się pieczeń w postaci solidnej porcji mięsa drobiowego, jagnięciny, wołowiny lub wieprzowiny z pieczonymi ziemniakami. Najpopularniejszym daniem w takim właśnie zestawie jest sunday roast podawane z sosem pieczeniowym, ziemniakami, zestawem gotowanych warzyw, często z dodatkiem pikantnego placka yorkshire pudding. Mięso jest także podstawą fast food’ów, z których najsłynniejszy jest brytyjski beefburger.

Przykładowe dania:

Devilled kidneys – pikantne cynaderki baranie.

Beef Wellington – polędwica wołowa z grzybami, pasztetem, zapiekana w cieście francuskim.

Pudding – lekkie ciasto przyrządzane z jaj, maki, masła, mleka, kaszy manny, o konsystencji stałego kremowego budyniu, podawane jako danie główne lub na słodko.

Mince pies – paszteciki w cieście, z mielonego mięsa w różnym zestawieniu lub jako babeczki z kruchego ciasta z nadzieniem słodkiej mieszanki owoców i przypraw nasączonych rumem lub brandy.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Faggot – potrawa z pieczonych podrobów wieprzowych z groszkiem i ziemniakami.

Pork pie – mięso wieprzowe zapiekane w cieście.

Lancashire hotpot – potrawka z jagnięciny duszonej z cebulą, przykryta plasterkami ziemniaków i zapieczona.

Queen of Puddings – smażone w cukrze owoce posypane kruszonką.

Brytyjczycy nie stronią od deserów, więc w wielu miejscach można kupić trifle – ciasto biszkoptowe przekładane galaretką, kremem mleczno-jajecznym (custrad) i owocami lub różne puddingi: na parze z rodzynkami spotted dick (tzw. deser szkocki), ciasto biszkoptowe w syropie – treacle tart, pudding imbirowy ginger pudding.

Mieszkańców Wysp Brytyjskich kojarzy się głównie z rytuałem picia popołudniowej herbaty „at five o’clock”. Wybór gatunków herbat przyprawia o zawrót głowy, a tradycja prowadzenia przytulnych herbaciarni sięga XVIII stulecia. Herbacie (najlepiej earl grey) powinny towarzyszyć słodkie bułeczki upieczone w foremce zwane „mufinkami” oraz okrągłe ciasteczka maślane crumpets. Aromatyczny napój pijany jest przeważnie z mlekiem, aczkolwiek sama godzina jego podawania jest bardzo umowna.

Na piwo najlepiej wybrać się do jakiegoś wiejskiego pubu, gdzie złocisty trunek nalewany jest za pomocą pompki ręcznej bez ciśnienia gazowego, niemniej ilość brytyjskich pubów w miastach może miło zaskoczyć szanujących się piwoszy. W Wielkiej Brytanii produkuje się różne gatunki piwa, a przesiadywanie w pubie jest niemalże podstawową czynnością wykonywaną każdego dnia. Typowo angielskim gatunkiem ciemno lub jasnobrązowego piwa jest Ale wytwarzane przy pomocy drożdży górnej fermentacji o całej palecie smaków słodkich i gorzkich oraz smaku „lekko maślanym” – butter-like taste. W pubach pija się także ciemne portery uzyskiwane z palonego słodu, gorzkawe stouty i mocne wina jęczmienne barley wine. Wycieczka do Anglii nie powinna się oczywiście obejść bez spróbowania co prawda irlandzkiej, ale najpopularniejszej odmiany irish stouta – Guinness oraz Murphy’s Irish Stout. Znaną marką piwa dolnej fermentacji jest przykładowo Carling i Foster’s. Chociaż picie wina w Wielkiej Brytanii nie jest aż tak popularne jak w innych krajach, najlepsze trunki wytwarza się ze śliwki damasceńskiej i czarnego bzu. Popularnym napojem alkoholowym jest także cydr produkowany z dojrzałych jabłek (często nosi nazwę scrumpy).

Regionalnym specyfikiem rozsławiającym hrabstwo Worcestershire i Anglię Środkowo-Zachodnią jest sos Worcester sauce o korzennym smaku, powstającym od roku 1837 dzięki mieszance różnorodnych składników. Miksturę o niecodziennym smaku dodaje się do wielu potraw, a także używa do stworzenia drinka Bloody Mary. Warto więc rozglądać się za słynną etykietą Lea&Perrins Sauce, by w pełni zrozumieć bogatą historię sosu, sięgającą czasów kolonii hinduskich i zabiegów lokalnych aptekarzy, próbujących stworzyć coś na podobieństwo sosu sprowadzonego zza oceanu.

Obyczaje

Wielka Brytania jest nowoczesnym krajem z kilkoma ciekawymi obliczami. Z jednej strony typowi Brytyjczycy kładą duży nacisk na utrzymywanie tradycji, natomiast z drugiej strony, w tym wielonarodowościowym kraju mieszka mnóstwo obcokrajowców, którzy w ciągu wielu lat wykształcili odmienny styl życia i obchodzą własne święta. Turyści przybywający tam z wielu stron świata muszą przyzwyczaić się do wielu charakterystycznych norm obowiązujących wyłącznie na terenie Wysp Brytyjskich.

Jednymi z najważniejszych miejsc, w których wyspiarze spędzają czas, są słynne puby podzielone na te bardziej tradycyjne, gdzie goście skupiają się na piciu piwa i konsumpcji przekąsek oraz lokale z telebimami wyświetlającymi mecze angielskiej ligi piłki nożnej Premiership. Wizyta w pubie może być ciekawym doświadczeniem również ze względu na zgromadzone tam pamiątki, archiwalne przedmioty i dokumenty upamiętniające wydarzenia historyczne. Wiele pubów jest nawet celem tematycznych wycieczek, na których turyści poznają historię jakiegoś legendarnego wydarzenia lub dzieje osób związanych z miejscem (np. ze słynnym Kubą Rozpruwaczem, kapitanem Cookiem czy Sherlockiem Holmesem). Wolne chwile Brytyjczycy spędzają także na piknikach poza miastem lub w wielkich parkach miejskich, na wyścigach konnych, festiwalach i oglądaniu rozmaitych wydarzeń sportowych. Dowodem na uszanowanie tradycji są huczne obchody urodzin królowej oraz świąt narodowych celebrowanych w zamku Windsor i Pałacu Buckingham.

Brytyjczycy znani są z wyjątkowego, często autoironicznego poczucia humoru i instynktownego dążenia do kompromisu, chociaż nie zawsze zgadzają się z decyzjami podejmowanymi przez rodzinę królewską, a patriotyzm przybiera dość ekscentryczne formy. Dumą mieszkańców Wysp Brytyjskich są przede wszystkim sporty narodowe z licznymi osiągnięciami w skali światowej, uniwersytety kształcące wybitne osobistości naukowe i literackie oraz różne odmiany muzyki popularnej, które na wyspach mają swoje źródła.

Anglicy piją najwięcej herbaty na świecie i nie bez powodu najbardziej znanym rytuałem, chociaż już nie tak mocno akcentowanym,  jest słynne picie popołudniowej herbaty o 17:00, czyli „at five o’clock”, bardzo często przywoływane w literaturze i filmie. Święta państwowe są przeważnie wolne od pracy i obowiązują w całym Zjednoczonym Królestwie. Na wyspach świętuje się Nowy Rok, Boże Narodzenie i Wielkanoc, ale także Halloween, Dzień Pamięci obchodzony ku czci żołnierzy poległych w wojnach, Tłusty Czwartek poprzedzający Wielki Post, Dzień św. Jerzego – patrona Anglii i Dzień Guya Fawkesa – huczne zabawy, pokazy sztucznych ogni i festyny związane z rocznicą wykrycia tzw. spisku prochowego Guya Fawkesa, będącego próbą wysadzenia Izby Lordów w roku 1605.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Główną religią jest jedna z gałęzi chrześcijaństwa – anglikanizm wywodzący się z tradycji protestanckiej, niemniej większość grup etnicznych mieszkających na terenie wysp nadal zachowuje własną odrębność kulturową, językową i religijną (islam, hinduizm, sikhizm, judaizm, buddyzm). Anglicy stanowią największą grupę mieszkańców Wielkiej Brytanii wraz z mieszkającymi w osobnych krainach administracyjnych Szkotami, Walijczykami i Irlandczykami. Dlatego, gdy ma się na myśli całą Wielką Brytanię, nie należy używać wspólnego określenia Anglia, oddzielając to określenie od Szkocji, Walii i Irlandii.

Oprócz obowiązującego ruchu lewostronnego na turystów zwiedzających kraj czekają takie ciekawostki jak osobne krany do zimnej i ciepłej wody, kołatki do drzwi zamiast dzwonków i zwyczaj pisania jedynki jedną kreską (napisana inaczej odczytywana jest jako siódemka). W Wielkiej Brytanii używa się specjalnych wtyczek do prądu, piwo leje się na pinty (około 0,5 l), odległość i prędkość odmierza w milach, wysokość w stopach oraz stosuje galony brytyjskie, a także uncje i funty w przypadku materiałów sypkich.

W restauracjach do rachunku dodaje się zwykle 10%, jeśli nie została dodana opłata tzw. „service charge” i tak samo jest w przypadku taksówek. W pubach zamiast napiwków przyjmowana bywa oferta drinka dla obsługi. Anglicy są bardzo przepisowi jeśli chodzi o prowadzenie pojazdu, a także uchodzą za zdyscyplinowanych, ustawiających się nawet w kolejce do autobusu. Ceniona jest tam umiejętność atrakcyjnego opowiadania o sobie, aczkolwiek na zaprzyjaźnienie się z Brytyjczykiem potrzeba odpowiednio dużo czasu. Pozostałe normy i obyczaje nie odbiegają od ogólnie przyjętych w Europie.

Aktywny wypoczynek

Krajobraz Anglii jest bardzo zróżnicowany, a Brytyjczycy uwielbiają sport, dlatego przed turystami otwiera się wiele możliwości uprawiania sportów podczas urlopu. Bardzo mocno rozwinięta jest turystyka piesza, a dla wędrowców przygotowano świetne szlaki wędrowne, z których lepiej nie schodzić szczególnie podczas zwiedzania wrzosowisk i miejsc trudnodostępnych. Należy jednak pamiętać o tzw. prawie dostępu oznaczającym, że jeśli jest to ścieżka piesza, to nie wolno po niej jeździć rowerem. Szalki piesze wytyczono wzdłuż wybrzeży, w pasmach gór, w dolinach rzek i na terenach przemysłowych bogatych w zabytki. Sieć najważniejszych tras nazywa się National Trails i jest podzielona na regionalne o różnym zróżnicowaniu sprawnościowym. Najwięcej szlaków można znaleźć w Devonie, Kornwalii, Yorkshire, Peak District i Lake District. Tras rowerowych jest również pod dostatkiem i łączą najczęściej najpopularniejsze regiony turystyczne.

Mnóstwo możliwości uprawiania sportów wodnych ze względu na warunki pogodowe oferuje niemalże całe wybrzeże. W całej Wielkiej Brytanii niezwykle popularne jest uprawianie surfingu, windsurfingu i żeglarstwa, gdyż silne wiatry wiejące na wszystkich wybrzeżach idealnie nadają się do ubarwiania tych dyscyplin. Ze zdradliwych wód English Channel i Kanału Bristolskiego powinni raczej korzystać doświadczeni surferzy. Ambitniejsi entuzjaści podniesionej adrenaliny mogą także wspinać się na wysokie klify znajdujące się często w sąsiedztwie plaż.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

W wolnych chwilach można wędkować, latać balonem, jeździć konno i koniecznie zagrać w krykieta bądź polo. Najchętniej oglądanym sportem w Anglii jest piłka nożna, więc boiska i kluby piłkarskie znajdują się prawie w każdym mieście, a jeśli ktoś nie boi się siniaków powinien spróbować swoich sił w innym narodowym sporcie – rugby. Wyspy Brytyjskie są również kolebką golfa, który pozostał ogólnodostępnym sportem. Popularnością cieszy się oglądanie wyścigów konnych i obstawianie zakładów bukmacherskich, chociaż swoich zwolenników ma także kolarstwo górskie, wyścigi samochodowe i tenis.

Doskonałą formą aktywnego spędzania czasu w Anglii Środkowo-Zachodniej może być przykładowo spływ kajakowy wąską doliną rzeki Wye. Lokalne agencje turystyczne organizują nawet kilkudniowe wyprawy i oferują niezbędny sprzęt turystyczny. W romantyczne zakątki doliny biegną również szlaki piesze, których najlepiej poszukać w miejscowości Ross-on-Wye oraz Hay-on-Wye. Mnóstwo szlaków pieszych o różnym stopniu trudności można także znaleźć na wzgórzach Long Mynd zwanych „Małą Szwajcarią” oraz na terenie pasma górskiego Wenlock Edge. Przepiękne tereny rekreacyjne oferuje także Park Narodowy Peak District, w którym początek bierze (w miejscowości Edale) jeden z najdłuższych szlaków turystycznych Anglii – Pennine Way, biegnący aż do szkockiej granicy. Kilka interesujących szlaków pieszych wybiega także z Castleton.

Wycieczki Fakultatywne

Coventry – miasto z średniowiecznymi tradycjami odegrało dużą rolę w rewolucji przemysłowej, dzięki czemu dysponowało doskonale rozwiniętą gospodarką i miejską infrastrukturą, nadszarpniętą poważnie w czasie bombardowań z II wojny światowej. O straszliwej historii przypominają ruiny zburzonej katedry przekształconej po latach w symbol pokoju i pojednania. Obok XIV-wiecznych pozostałości świątyni wzniesiono w XX wieku nową katedrę zaliczaną do najwybitniejszych dzieł angielskiej architektury współczesnej i właśnie jej wnętrza odwiedzają turyści zainteresowani wysokiej klasy dziełami sztuki. Koniecznie trzeba zaliczyć spacer ulicą Spon Street znaną z zabytkowych domów i uświetnioną wieloma restauracjami oraz ogródkami letnimi. O burzliwych dziejach miasta opowiada Herbert Art Gallery and Museum, aczkolwiek miłośników motoryzacji powinno zainteresować Museum of British Road Transport, w którym zgromadzono największą na świecie kolekcję samochodów wyprodukowanych na Wyspach Brytyjskich.

Stratford-upon-Avon – urocze miasto położone nad rzeką Avon jest jednym z najczęściej odwiedzanych w Anglii Środkowo-Zachodniej. Charakterystyczny klimat epoki elżbietańskiej nieodłącznie związany jest z losami Wiliama Szekspira – słynnego angielskiego poety i dramaturga, który żył tam i zmarł w XVI wieku. Dla turystów istotnych jest tam kilka miejsc związanych z pisarzem i na zwiedzanie warto zaplanować sporo czasu, gdyż do poszczególnych budynków ustawiają się długie kolejki, zwłaszcza w dzień urodzin artysty 23 IV. Niemalże wszystko jest tam związane z Szekspirem i może wydawać się nieco komercyjne, ale przecież dla turystów buduje się najlepsze hotele i restauracje. Podążając śladami Szekspira można dokładniej poznać historię ciekawego miasteczka rozwijającego się na płaszczyźnie kupieckiej, której atmosfera przetrwała do dziś. Punktem startowym jest przeważnie Birthplace Museum – autentyczny dom rodzinny i jednocześnie miejsce urodzenia pisarza (1564 r.) w postaci szachulcowego budynku z czasu Tudorów, mieszczącego ekspozycję poświęconą życiu Szekspira. Kolejnym przystankiem jest Nash’s Hause – Dom Tomasza Nasha poświęcony historii Stradford, gdzie Szekspir mieszkał, zmarł i zachowały się po nim liczne pamiątki. W Judith Shakespeare House mieszkała córka twórcy „Romea i Julii”, a przed pięknym ratuszem stoi dumny posąg Szekspira. Na szekspirowskiej trasie mija się także: kościół św. Trójcy, w którym wielki dramaturg został ochrzczony i pochowany, miejską szkołę Grammar School, dom starszej córki Szekspira – Hall’s Croft oraz posiadłość jego żony – Anne Hathaway’s Cottage. Tego typu miejsc jest znacznie więcej, niemniej warto także zainteresować się okolicą rzeki Avon pełną pięknych widoków, multimedialnymi show o Szekspirze, turystyczną linią autobusową oraz zabytkowymi pubami, w których do tej pory krążą niesamowite opowieści o Szekspirze. Nie zaszkodzi też wybrać się do teatru na sztukę zdominowaną przez twórczość mistrza.

Warwick – nad przepięknie meandrującą rzeką Avon rozłożyło się urocze miasteczko strzeżone przez baszty potężnego zamku wybudowanego w XI wieku przez Wilhelma Zdobywcę. Kilkukrotna przebudowa warowni pozostawiła w efekcie ogromny zespół rozmaitych budowli ochranianych potężnymi murami tajemniczo odbijającymi się w zakręcie rzeki. W zakamarkach twierdzy można zobaczyć reprodukcje sprzętów z epoki średniowiecznej, rozmaite sceny z życia rycerzy, zbrojownię zamkową, sale reprezentacyjne wyłożone drewnianymi dekoracjami oraz obrazy dawnych mistrzów. Zwiedzanie zamku dodatkowo uświetnia spacer wspaniałymi ogrodami, w których bardzo często organizowane są turnieje rycerskie przyciągające tłumy turystów. W pobliskim Kenilworth znajduje się równie imponująca twierdza, która próby czasu nie przetrwała zbyt dobrze, ale prezentuje swoje olbrzymie wdzięki w należytej okazałości.

Worcester – spokojna atmosfera głównego miasta hrabstwa Worcestershire zachęca do zwiedzania ważnych dla regionu zabytków, skupionych przy powolnym nurcie rzeki Severn. Wśród mieszanki elżbietańskiej, georgiańskiej i wiktoriańskiej zabudowy wyróżnia się górująca nad miastem, monumentalna katedra z XI wieku, w murach której również można dopatrzyć się wielu stylów architektonicznych. We wnętrzu znajduje się grobowiec króla Jana bez Ziemi, ozdobiony posągiem lwa, który według legend podgryza ostrze miecza symbolizującego osłabienie władzy monarszej w Anglii. Wnętrze katedry skrywa jeszcze kilka innych skarbów, po zobaczeniu których warto oglądnąć ekspozycje słynnego muzeum porcelany Royal Worcester, przyjrzeć się ratuszowi ozdobionemu rzeźbami królów oraz udać się do muzeum poświęconego wojnie domowej, znajdującego się w pełnym tajemniczych podziemi budynku Commandery.

Wzgórza Malvern – pasmo wzgórz w zachodniej Anglii, wyrastające z zupełnie płaskiej przestrzeni Midlands, jest łakomym kąskiem dla miłośników górskich wędrówek. Chociaż pagórki nie są zbyt wymagającymi pod względem trudności i kondycji, oferują przepiękne widoki pełne zagłębień, dolin i przełęczy, między którymi rozsiane są eleganckie wiejskie wille. Najlepszą bazą wypadową do zwiedzania i wędrowania po wzgórzach jest miejscowość Great Malvern pełna hoteli i pensjonatów.

Hereford – być może hrabstwo Herefordshire na pierwszy rzut oka nie wydaje się interesujące, jego stolica skrywa kilka ciekawostek, dla których warto poświęcić czas na poznawania typowej angielskiej scenerii. Hereford oferuje turystom ciekawą architekturę, deptak spacerowy i katedrę z pewnym skarbem. We wczesnym średniowieczu przy granicy z Walią powstał obóz strażniczy, w którym Celtowie zamordowali króla Ethelberta. Po ogłoszeniu zmarłego świętym, miasto stało się celem pielgrzymek i powstała wyniosła świątynia. Herford Cathedral jest piękną budowlą romańską z różowo-szarego piaskowca, której pierwowzór powstał po śmierci Ethelberta, natomiast obecna postać jest dziełem XI-wiecznych i późniejszych budowniczych. W skromnym wnętrzu znajduje się grobowiec z relikwiami św. Tomasza z Cantelupe oraz ciekawy ołtarz składający się z trzech części – „Pokłon Trzech Króli”. Turystów wabi jednak inne dzieło, jakim jest słynna Mappa Mundi, czyli średniowieczna mapa świata z Hereford, będąca arcydziełem kartografii stworzonym około 1300 r.  Jest to bardzo ciekawe przedstawienie ówcześnie znanego świata, które kartografowie namalowali na pergaminie z cielęcej skóry przy użyciu czarnego atramentu i kolorowych barwników. W centrum mapy znajduje się Jerozolima, a wątki kartograficzne łączą się na płótnie z fantazjami historycznymi, teologicznymi i mitycznymi, tworząc tym samym jedyne takie dzieło na świecie.

Shrewsbury – eleganckie miasto będące stolicą hrabstwa Shropshire położone jest na półwyspie, w ciasnej pętli rzeki Severn, dzięki czemu przedstawia się jako idealny teren spacerowy. Strategiczne położenie wykorzystali już Rzymianie oraz Normanowie, dla których półwysep był dogodny do zbudowania zamku strzegącego pogranicza angielsko-walijskiego. Właśnie pozostałości zamku pochodzące z końca XIII wieku, z okrutnych lat wielkiej ofensywy Edwarda I przeciwko Walijczykom, są głównym celem wizyty w mieście. Dawna warownia chociaż jest interesująca, nie charakteryzuje się takimi rozmiarami jak pobliski budynek biblioteki, przed którym Karolowi Darwinowi, jako najbardziej znanemu mieszkańcowi, ustawiono pomnik. Chociaż w Shrewsbury znajduje się mnóstwo świątyń, najciekawiej pod względem architektonicznym prezentuje się kościół NMP ze wspaniałym witrażem ukazującym Drzewo Jessego, czyli artystycznym wyobrażeniem drzewa genealogicznego Chrystusa. Ogólnie po mieście spaceruje się bardzo przyjemnie, gdyż uliczki pełne są starych, szachulcowych domów, a szlaki co chwilę zaglądają na malownicze nabrzeże. Oglądnąwszy pozostałe zabytki warto udać się za miasto do Wroxeter Roman City, gdzie zwiedzić można pozostałości rzymskiego miasta założonego przez Nerona w 58 r. n.e. Przed wiekami był to ostatni cywilizowany punkt przy starożytnym szlaku, zaczynającym się w Londynie i biegnącym przez całą wyspę aż do Holyhead.

Ironbridge – w dolinie rzeki Severn rozciąga się malowniczy łańcuszek osad zamieniony na jeden wielki skansen techniki. Jeżeli ktoś interesuje się zagadnieniami historycznej myśli inżynieryjnej powinien zajrzeć do Ironbridge, by zobaczyć zabytkowe osiedla, zakłady i warsztaty związane z działalnością wielkich wynalazców i inżynierów XVIII-wiecznej rodziny Darby, specjalizującej się między innymi w hutnictwie. Właśnie Abraham Darby III skonstruował pierwszy na świecie Żelazny Most łączący do dziś brzegi rzeki Severn. Po zrobieniu zdjęć tego cennego zabytku można wyruszyć na zwiedzanie całej serii rozrzuconych na kilku kilometrach wzdłuż rzek innych obiektów i poświęconych im muzeów, które uznano za przełomowe w skali globalnej i wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Ludlow – na południowo-zachodniej odnodze malowniczych wzgórz Clee Hills leży miasto, które może pochwalić się jedną z najbardziej malowniczych starówek w Anglii. W średniowiecznej zabudowie turysta może zakochać się natychmiast, wystarczy tylko przejść się uliczkami, by przekonać się o tej zasłużonej opinii. Znajduje się tam wszystko, co potencjalnemu podróżnikowi potrzeba. Na pierwszy plan wysuwa się Ludlow Castle – potężny zamek wybudowany w XI wieku przez Normanów. O dawnej randze miejsca świadczą ogromne mury obronne z wieżyczkami i strażnicami, pozostałości bastionu oraz pozostałe zabudowania w postaci kaplicy św. Marii Magdaleny i kaplicy św. Piotra. Ponadto ciekawie prezentuje się pełen sklepików plac przed zamkiem – Castle Square, na którym także rozkłada się targ pod markizami. Wąskimi uliczkami można dojść do okazałego kościoła św. Wawrzyńca z ciekawymi ozdobami architektonicznymi i dużymi witrażami albo też bezwiednie „pobłądzić” po starówce – najciekawsze domy o zabytkowym charakterze znajdują się na Broad Street.

Lichfield – kościelna stolica dawnej Anglii zachwyca przede wszystkim oszałamiającą katedrą, od której ciężko przy pierwszym spotkaniu odwrócić wzrok. Przyczyną zachwytu jest bogato zdobiona fasada pełna rozmaitych rzeźb i dekoracji uchodzących za arcydzieło stylu gotyckiego. Ponad sto figur przedstawia głównie postacie biblijne oraz angielskich królów, aczkolwiek jest to jedynie efekt świetnie wykonanej rekonstrukcji. We wnętrzu natomiast można podziwiać skarby architektoniczne i sakralne pochodzące z różnych epok, między innymi kaplicę mariacką wyróżniającą się pięknymi oknami. Najcenniejszym przedmiotem jest jednak Ewangeliarz z Lichfield – manuskrypt zawierający kompletne teksty św. Marka i św. Mateusza oraz fragment ewangelii św. Łukasza.

Park Narodowy Peak District – wyżyna w Anglii Środkowo-Zachodniej objęta terenem parku narodowego jest doskonałym celem samochodowej, rowerowej lub pieszej wycieczki, na której podziwiać można dzikie wrzosowiska, rozległe doliny i białe, wapienne podłoża. Rozmaite szlaki turystyczne prowadzą przez kamienne wioski, a najciekawszy z nich, będący pierwszym długodystansowym szlakiem Wielkiej Brytanii, rozpoczyna się w miasteczku Edale. Turyści znajdą tam kilka jaskiń (Poole’s Cavern, Treak Cliff, Blue John) oraz szereg punktów informacyjnych kierujących do najciekawszych atrakcji. Warto zatrzymać się w Buxton – czarującym uzdrowisku pełnym georgiańskich domów i sklepów sprzedających wyroby rękodzielnicze, odwiedzić średniowieczny dwór Haddon Hill i zwiedzić majestatyczną rezydencję Chatsworth House. Najpopularniejszą miejscowością na terenie  parku jest Castleton, na które składają się ruiny zamku i wspaniała średniowieczna zabudowa wypełniona sklepikami i pubami.

Chatsworth House – piękny pałac wiejski leżący na terenie Parku Narodowego Peak District jest wyjątkowym miejscem otoczonym ogrodami i wspaniałymi oranżeriami. Bryła pałacu ukazująca się już ze stylizowanych alei reprezentuje barok oraz skrywa tajemnice królowej Szkotów Marii, dla której w czasie panowania Elżbiety I rezydencja była rodzajem aresztu. W pełnym przepychu wnętrzu można podziwiać kondygnacje wyłożone marmurem, Salę Muzyczną, czarujące obrazy i Salę Dębową z barokowymi rzeźbami. Na zewnątrz natomiast najbardziej imponującym elementem jest Cesarska Fontanna wystrzeliwująca wodę na wysokość kilkunastu metrów.

Alton Towers – park tematyczny dla odważnych jest jednym z najchętniej odwiedzanych w Europie dzięki niekończącym się atrakcjom dla dzieci i dorosłych. Na prawdziwych pasjonatów ryzyka w granicach rozsądku czeka ogromne wesołe miasteczko z takimi atrakcjami jak rollercoastery: Nemesis, Air i Oblivion. Na miejscu dostępne są także hotele, SPA, uzdrowisko, park wodny oraz pole golfowe. W czasie gdy dorośli pędzą kolejką górską ponad 100 km/h, dzieci mogą brać udział w ciekawych przedstawieniach, poszukiwać złota lub grać w mini-golfa. Atrakcji jest naprawdę dużo i z powodzeniem mogą wypełnić cały dzień.

Liverpool – bardzo ważny w Anglii ośrodek portowy, przemysłowy, naukowy i kulturalny, w którym ilość atrakcji i ciekawych miejsc nie ma sobie równych. Stolica regionu jest przede wszystkim miastem Beatlesów oraz klubu piłkarskiego FC Liverpool, więc wielu turystów wiąże swój pobyt właśnie z tymi symbolami rozpoznawalnymi na całym świecie. Miasto charakteryzuje także doskonała komunikacja, podświetlone wieczorami klasycystyczne zabytki zapierające dech w piersiach swoim urokiem oraz ilość galerii ustępująca jedynie Londynowi. W czasach rzymskich był to teren podmokły, przez który wiódł szlak handlowy z Chester do Lancaster, a pierwsze ślady osadnictwa wskazują na wiek VI i obecność wikingów. Oficjalnie osada stała się miastem w roku 1207 dzięki otrzymaniu praw miejskich i założeniu portu przez króla Anglii Jana I. Dobry dostęp do morza szybko rozwinął miasto i sprowadził tam niewolnictwo, handel rumem, tytoniem i innymi towarami mającymi zbyt w Anglii. W XVIII wieku zbudowano najstarszą część słynnych basenów portowych (doków) – Old Dock, a przybysze ze Szkocji i z Irlandii szukający pracy przywieźli swoje kulturowe tradycje. Port pełnił ważną funkcję komunikacyjną podczas II wojny światowej, niemniej stał się powodem licznych bombardowań. Wraz z zakończeniem konfliktu rozpoczęła się odbudowa miasta, które odzyskało dawną świetność i stało się główną atrakcją turystyczną tej części Anglii. Ponad brzegiem rzeki wznoszą się dumnie XIX-wieczne budynki mieszczące restauracje, lokale rozrywkowe i sklepy, natomiast z portu  wypływają statki pasażerskie zwiedzające okolicę (podczas wizyty w porcie warto przykładowo zwrócić uwagę na potężny budynek Royal Liver Building z charakterystycznymi wieżami zegarowymi i umieszczonymi na nich symbolicznymi ptakami o rozpostartych skrzydłach). Liverpool charakteryzują przede wszystkim zabytkowe doki – Albert Docks, czyli dawny port będący przed laty szczytowym osiągnięciem architektury brytyjskiej, które przekształcono w muzea, galerie, sklepy i kawiarnie. Nie bez powodu największą popularnością zwiedzających cieszy się tamtejsze muzeum o nazwie The Beatles Story, w którym szczegółowo można zapoznać się z historią słynnej grupy muzycznej i oglądnąć pamiątki związane z „czwórką z Liverpoolu”. Fani Beatlesów powinni także wybrać się do Cavern Club (dom nr 10 przy Mathew Street), gdzie zespół debiutował w 1961 r., zgłębić tajniki muzyczne studia nagraniowego Abbey Road oraz obejrzeć domy, w których wychowywali się John Lennon i Paul McCarntney. Zwiedzanie Albert Dock może zająć mnóstwo czasu, niemniej warto zarezerwować chwilę na wizytę w ścisłym centrum, gdzie znajduje się interesujący budynek St George’s Hall oraz Narodowa Galeria Północy – Walker Art Gallery ukazująca przekrój twórczości artystycznej od XIV do XX wieku. Małe dzieci warto zabrać do Bug House – multimedialnego centrum, w którym można spojrzeć na świat oczami zwierzęcia i stanąć oko w oko  z drapieżnikiem. Z kolei po starówce powinni pokręcić się miłośnicy architektury sakralnej, gdyż na uwagę zasługują liverpoolskie katedry: anglikańska Liverpool Cathedral oraz Metropolitan Cathedral kształtem przypominająca wigwam. Z doskonałej bazy noclegowej korzystają równie często miłośnicy rozmaitej rozrywki i muzyki pop oraz fani piłki nożnej, dla których stadion Anfield Road i klub piłkarski FC Liverpool są przedmiotem ogromnej dumy.

Manchester – miejska ikona Anglii Północno-Zachodniej zasłynęła na świcie jako najważniejszy ośrodek rewolucji przemysłowej oraz jako siedziba klubu piłkarskiego Manchester United. Jest to obecnie jedno z najnowocześniejszych miast Wielkiej Brytanii, pełniące również ważne funkcje kulturalne i naukowe. Chociaż w dzisiejszym Manchesterze coraz słabiej widać ślady burzliwych dziejów, historia miasta sięga rzymskiej warowni z I w. n.e., która w XI stuleciu przekształciła się w ośrodek opierający swoją działalność głównie na handlu. Dopiero rewolucja przemysłowa oraz uruchomienie pierwszej na świecie maszyny parowej napędzającej przędzalnię (1789 r.), uczyniła z Manchesteru jedno z najważniejszych miast na wyspach. Dawni przemysłowcy wybudowali tam liczne galerie sztuki, parki publiczne i budynki administracyjne, tworzące spójną całość z nowoczesną zabudową. Miasto jest bogate w zabytki, szkoły wyższe, teatry i szereg atrakcji prowadzących zawsze do centralnego miejsca – placu St Peter’s Square, przy którym stoi efektowny wiktoriański ratusz z wysoką wieżą oraz elegancki budynek biblioteki Central Library. Ciekawe kolekcje sztuki z różnych okresów prezentuje pobliska City Art Gallery, natomiast popołudniową herbatę najlepiej wypić w restauracji krzykliwego architektonicznie hotelu Midland. Kilka minut spaceru wystarczy, by dotrzeć do Deansgate – jednej z głównych arterii, przy której znajduje się mnóstwo interesujących obiektów, takich jak późnogotycka katedra, Muzeum Miejskie z interaktywnymi wystawami ilustrującymi życie miasta, zwracający uwagę gmach biblioteki John Ryland’s Library oraz najwyższy budynek w mieście – Beetham Tower. Sercem części przemysłowej Manchesteru jest Castlefield – ciekawa okolica ze starą zabudową, ruinami rzymskiego fortu oraz zabytkową linią kolejową, o której początkach i nie tylko opowiada arcyciekawe Muzeum Nauki i Przemysłu. Mijając po drodze kilka świątyń i pomnik Abrahama Lincolna można dotrzeć do China Town – chińskiej dzielnicy strzeżonej przez bramę z orientalnymi łukami. Ciekawych sklepów i restauracji zapraszających egzotycznymi wnętrzami nie sposób tam zliczyć, podobnie jak ciekawych miejsc w dzielnicy portowej Salford Quays, należącej do najstarszych rejonów miasta. Ciekawostką jest znajdujące się tam Północne Muzeum Wojen Imperialnych z architekturą nawiązującą do konfliktów zbrojnych, a także wzniesione ze lśniącej stali centrum sztuki Lowery, charakteryzujące się różnorodnością wystaw i projektów. Grzechem byłoby przeoczyć Old Trafford – stadion jednej z najsławniejszych drużyn piłkarskich na świecie. Na fanów „czerwonych diabłów”, oprócz samego obiektu robiącego niesamowite wrażenie, czeka wspaniałe muzeum poświęcone dokonaniom drużyny, sklep z pamiątkami oraz restauracja kibiców Red Cafe. Manchester dominuje także w Anglii jeżeli chodzi o życie nocne, kulturę młodzieżową, koncerty muzyki alternatywnej, imprezy masowe pod gołym niebem i puby, w których ciemne piwo smakuje jak nigdzie indziej. Warto przykładowo odwiedzić dzielnicę Northern Quarter ze stylowymi kawiarniami, butikami i sklepami oferującymi szeroki asortyment, by przekonać się o potędze nowoczesnego Manchesteru.

Chester – spokojne, ale nie ospałe miasto zainteresuje z pewnością turystów poszukujących ducha przeszłości, zabudowy w stylu Tudorów oraz wiktoriańskiej starówki. Miasto założone przez Rzymian 2 tys. lat temu było w owym czasie największą fortyfikacją w Anglii, którą w późniejszych wiekach opanowali Celtowie. Dla ochrony rzecznego portu w XI stuleciu wybudowano zamek, będący obecnie jedną z największych atrakcji cieszących turystyczne oko. Piękna jest także majestatyczna katedra związana z kultem anglosaskiej księżniczki, św. Werburgi, niemniej najwięcej turystów spaceruje po tzw. „rows”, czyli zabytkowych uliczkach, wzdłuż których ciągną się dwupiętrowe domy skrywające na parterach sklepy i restauracje. Najefektowniejsze z nich można obejrzeć na placu Cross, aczkolwiek bogaty w tematy fotograficzne może okazać się spacer murami miejskimi pochodzącymi nawet z czasów rzymskich. Dotrzeć nimi można do wieży King Charles Tower oraz Water Tower, a także do ulicy Eastgate Street, której ozdobą, oprócz szachulcowych domów, sklepów i typowych angielskich pubów, jest słynny zegar zbudowany dla królowej Wiktorii z okazji jej diamentowego jubileuszu w roku 1897. Nieco strachu można najeść się w trakcie eksplorowania starożytnych podziemi, niemniej warto poznać te tajemnicze lochy skrywające się pod zrekonstruowaną ulicą z czasów rzymskich – Dewa Roman Experience. Zwiedzanie muzeów Chester to czysta przyjemność dla turystów zainteresowanych historią, którzy mogą poszerzyć swoją wiedzę na rozmaitych ekspozycjach. Przy okazji warto zajrzeć do przenoszącego w czasy XVII wieku domu z epoki georgiańskiej przy Castle Street oraz udać się do ruin rzymskiego amfiteatru – najpotężniejszej tego typu budowli w Anglii. Największy na wyspach jest także ogród zoologiczny z ciekawie zaaranżowanymi wybiegami.

Knowsley – zwiedzanie Liverpoolu warto poszerzyć o wizytę w Knowsley Safari Park, gdzie na krótkiej wycieczce dzieci i dorośli mogą przeżyć prawdziwą przygodę podczas oglądania czworonogów reprezentujących różne gatunki. Z okien samochodu można podziwiać między innymi lwy, antylopy, nosorożce i bizony, a najwięcej śmiechu i entuzjazmu wywołuje wizyta w komicznym małpim gaju.

Lancaster – ładny, stary port rzeczny, pełen średniowiecznych uliczek i georgiańskich domów, jest godny uwagi ze względu na zamek, który w dziejach miasta odegrał ważną rolę i jest najciekawszą atrakcją turystyczną. W czasach rzymskich w tym miejscu stała już pierwsza warownia, którą w wieku XII zastąpiła normańska twierdza, kilkukrotnie rozbudowana w kolejnych wiekach. Efekt jest zadziwiający, chociaż surowe mury zostały naznaczone słynnymi procesami czarownic, znanymi jako „proces kobiet z Pendle” oraz wieloma egzekucjami wykonywanymi na skazanych za różne występki. Patrząc na salę tortur i więzienie można wyobrazić sobie mroczne tajemnice zamku, niemniej całość robi piorunujące wrażenie i można tam spędzić kilka pasjonujących godzin. Zwiedzanie miasta warto podsumować wizytą w kilku interesujących muzeach: Muzeum Dzieciństwa z ekspozycją zabawek, Domie Sędziów, Muzeum Morskim i Muzeum Miejskim, które dokładnie pokazują związek Lancaster z morzem i historią Anglii.

Półwysep Wirral – w kleszczach rzek Dee i Mersey oraz Morza Irlandzkiego znajduje się malowniczy półwysep połączony z pobliskim Liverpoolem dwoma tunelami drogowymi. Z pewnością warto się tam wybrać, by zwiedzić miasto Birkenhead z zabytkowym opactwem benedyktyńskim (najstarszą budowlą regionu Merseyside) oraz przepięknym georgiańskim rynkiem Hamilton Square. Podziw budzi także wioska Port Sunlight z charakterystycznym osiedlem robotniczym, o którego architektonicznym i historycznym aspekcie opowiada Sunlight Vision Museum.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Ellesmere Port – miasto portowe w hrabstwie Cheshire może pochwalić się największą w kraju kolekcją barek i łodzi z różnych okresów historycznych. Doskonale przygotowane Ellemere Port Boat Museum w ciekawy sposób opowiada historię ludzi budujących kanały rzeczne oraz dzieje lokalnej żeglugi. Małe dzieci dodatkowo warto zabrać do pobliskiego Blue Planet Aquarium, gdzie podczas spaceru podwodnym tunelem mają szansę zobaczyć rozmaite gatunki ryb oraz ciekawie zaaranżowane środowisko wodne.

Dolina rzeki Ribble – idealne miejsce na ucieczkę od cywilizacji, podziwianie dzikiej przyrody i zrzucenie zbędnych kilogramów. Dzięki trasom pieszym i rowerowym można aktywnie wypocząć i zwiedzić takie miejsca jak: Clitheroe z normańską warownią i Muzeum Zamkowym, wzgórze Pendle Hill słynące z malowniczych widoków i sabatów czarownic, rozległe wrzosowiska Forest of Bowland ze „Szlakiem Czarownic z Pendle” oraz uroczą wioskę Slaidburn z gospodą pamiętającą minione wieki.

Bristol – największy ośrodek Anglii Południowo-Zachodniej i miasto z charakterem, które pomimo panującego tam smogu i wielkiego ruchu potrafi zaskoczyć kosmopolitycznym urokiem i tradycjami morskiego portu, kontrastującymi ze zmodernizowanymi przestrzeniami miejskimi. Nazwa ponad 400 tys. Bristolu leżącego przy ujściu rzeki Avon do Kanału Bristolskiego oznacza właśnie „miejsce za mostem”, które stanowi odrębną jednostkę administracyjną i tzw. hrabstwo ceremonialne. Bristol nie każdemu się spodoba, ale jeśli ktoś zdecyduje się na zwiedzanie tej części kraju, powinien obejrzeć kilka ciekawych miejsc związanych z długą historią sięgającą okresu wczesnego średniowiecza. Dzieje miasta zaczynają się w XI wieku, w epoce normańskiej, gdy w anglosaskiej osadzie Brycgstow zbudowano jeden z najpotężniejszych zamków w kraju (istniał do XVI w.) i założono port. Szybki rozkwit nastąpił dzięki morskiemu handlowi winem, tytoniem i niewolnikami oraz odkryciom geograficznym, ponieważ właśnie z tego portu w roku 1497 żeglarz John Cabot wypłynął na poszukiwanie Nowej Funlandii i drogi do Ameryki. Kolejne wieki to już czas rządów Kościoła Anglikańskiego, rozwój przemysłu okrętowego i era handlu niewolnikami. Niekorzystnie na historii odbiło się zniszczenie części miasta podczas II wojny światowej, niemniej Bristol postawił na szybką odbudowę i postęp techniczny związany przykładowo z produkcją znanej na całym świecie marki Rolls-Royce. Między odnogami rzeki Avon usytuowane jest serce miasta, gdzie przy głównych ulicach stoją eleganckie, wiktoriańskie kamienice. Warto przespacerować się wzdłuż nabrzeża ulicą Narrow Quay, pełną sklepów i kawiarni oraz zawędrować do centrum sztuki współczesnej Arnolfini Gallery, które kusi swoimi niepowtarzalnymi zbiorami. Wielonarodowościowe społeczeństwo przewija się każdego dnia przez przyjemny park Queen Square z pomnikiem Wilhelma III i przeciska przez ruchomy most na Wapning Road do dzielnicy portowej, gdzie utworzono Muzeum Przemysłu związane między innymi z bristolskimi koncernami samochodowymi. Dawne doki dzielnicy portowej tętnią życiem właśnie dzięki muzeom, rejsom wycieczkowym i licznym knajpkom chętnie odwiedzanym przez turystów oraz młodzież kształcącą się na tamtejszych uniwersytetach. W jednym z doków można podziwiać SS Great Britain – pierwszy parowy transatlantyk na świecie, chociaż przy rei cumuje mnóstwo innych interesujących jednostek, np.: replika statku „Matthew”, którym  Cabot wyruszył odkrywać świat. Dzieje statków i morskich wypraw przybliża dodatkowo Muzeum Doków. Po chwili ekscytującego czasu spędzonego w interaktywno-naukowym centrum At-Bristol (@Bristol) i wędrówce popularną aleją spacerową z fontanną – Board Quay, można ruszyć na wnikliwe zwiedzanie arcyciekawego Muzeum Imperium Brytyjskiego i Brytyjskiej Wspólnoty Narodów oraz jednego z najpiękniejszych kościołów Anglii – XIII-wiecznego St Mary Redcliffe Church z cennymi skarbami kryjącymi się wewnątrz. Spora część zabytków koncentruje się przy zielonym skwerze Collage Green i tam wyróżnia się wspaniała katedra budowana przez kilka wieków począwszy od XII stulecia. Warto zobaczyć romańskie i gotyckie elementy rzeźbiarskie, bogato zdobione kaplice i samą sylwetkę świątyni wyglądającą ciekawie na tle bristolskiej zabudowy. Przyjemne chwile można spędzić w Brandon Hill – zielonym parku usytuowanym na malowniczym wzgórzu, na którego szczycie wzniesiono wieżę upamiętniającą 400-lecie wyprawy żeglarza Cabota. Jedynym wspomnieniem po dawnym zamku jest teren Castle Green, gdzie ścieżki spacerowe prowadzą wśród zielonych fos i do kościoła św. Piotra będącego pewnego rodzaju pomnikiem zniszczeń z II wojny światowej. Kiedy przyjdzie czas na kolejną przerwę, z ciekawości warto napić się dobrego piwa w pubie Hole in the Wall, którego legendy i nazwa krążą wśród piwoszy na całym świecie oraz zajrzeć do pubu Llandoger Trow, gdzie Daniel Defoe prawdopodobnie wymyślił postać Robinsona Cruzoe. W pobliżu znajduje się także najstarszy teatr w Anglii – Theatre Royal, otwarty w 1766 r. Warto zostawić trochę czasu na wizytę na przykrytym dachem targowisku St Nicholas Market koło Bristol Bridge oraz na zwiedzanie eleganckiej dzielnicy Clifton, gdzie na ulicach i placach, w ciągach prostych kamienic dominuje żółty piaskowiec. Właśnie w tej dzielnicy znajduje się najbardziej rozpoznawalny symbol Bristolu widoczny często na pocztówkach – wiszący most Clifton Suspension Bridge, z którego po raz pierwszy w historii skakano na bungee. Potężne dzieło ukończone w 1864 można zwiedzić na specjalnej wycieczce i spojrzeć na wspaniałą panoramę miasta z wysokości ponad 70 m. Ukoronowaniem zwiedzania powinna być wizyta na wzgórzu Clifton Downs, gdzie znajduje się obserwatorium, ogród zoologiczny i tajemnicza Jaskinia Olbrzyma. Turyści nocujący w Bristolu oraz mieszkańcy miasta wypoczywają najchętniej na plażach pobliskiego kurortu Weston-super-Mare. Bristol słynie także z wielu wydarzeń kulturalnych i popularnej sceny muzycznej, dlatego świetnie rozbudowana baza hotelowa czeka na gości przez cały rok.

Hrabstwo Gloucestershire – na północ od Bristolu rozciąga się typowo angielskie hrabstwo, które warto zwiedzić na wycieczce objazdowej, by zaznajomić się z prowincjonalnym urokiem Anglii Południowo-Zachodniej. Historia tego zakątka Wysp Brytyjskich sięga czasów rzymskich, w których legioniści stacjonujący nad rzeką Severn obserwowali sytuację polityczną w sąsiedniej Walii. Mieszkające tam plemiona Celtyckie zostały w następnych wiekach podbite przez Sasów w bitwie pod Dyrham (577 r.), niemniej region był słabo osiedlony ze względu na gęste lasy i dopiero w XVI stuleciu zaczął się rozwijać dzięki odkryciu złóż rudy żelaza. Malowniczo położone drogi prowadzą przez zielone pagórki i rzadko rozrzucone osady rolników mające opinię najpiękniejszych w Anglii. Z pewnością warto zajrzeć do stolicy hrabstwa – Gloucester, gdzie perłą starówki jest idealnie zachowana katedra z grobem Edwarda II i przepięknymi krużgankami, po których spacer jest niezapomnianym przeżyciem tym bardziej, że właśnie w tym miejscu nakręcono kilka scen z filmu o popularnym nie tylko w Anglii Harrym Potterze. Kto nie boi się zadyszki powinien wspiąć się na wysoką wieżę, by z góry sfotografować zabytkowe portowe doki, w których zorganizowano między innymi Muzeum Dróg Wodnych, sklepy, bary i restauracje. Dumą kolejnego miasta – Tewkesbury, jest jeden z najwspanialszych w Wielkiej Brytanii klasztorów, którego budowę rozpoczęto już w VIII wieku. Jest to wyjątkowe miejsce pod względem architektonicznym, z gmachami klasztornymi zwieńczonymi wieżą i najważniejszym budynkiem kościoła kryjącym wspaniałe kolekcje sztuki i grobowce potężnych średniowiecznych rodów. Unikatowe zabytki architektury saskiej znajdują się także w Deerhurst, aczkolwiek jeszcze ciekawszym miejscem jest Cheltenham słynące z ładnej zabudowy, parków i właściwości uzdrowiskowych. Tamtejsze solanki warto wypróbować osobiście, by z odnowionymi siłami ruszyć na zwiedzanie wspaniałej promenady, muzeum miejsca urodzenia kompozytora Gustawa Holsta i kilku innych placówek muzealnych. Miasto często gości rozmaite festiwale, więc przed wycieczką warto zwrócić uwagę na kalendarz sezonowych wydarzeń. Jednym z najpopularniejszych regionów tej części kraju są Wzgórza Cotswold – malownicze wzniesienia pełne zabytkowych dworów, średniowiecznych kościołów, wiosek wyglądających jak skanseny i poszczególnych miejscowości, z których każda kryje jakieś ciekawe miejsce, zabytek i aromatyczną herbaciarnię. Dla turystów przygotowano tam specjalne szlaki (np.: Cotswold Way) prowadzące miedzy innymi przez najciekawsze miejscowości: Lechlade-on-Thames,  Burford, Chipping Norton, Chipping Camden, Winchcombe, Nortleach, Cirencester i Stroud.

Stonehenge – najbardziej znany, niesamowity, fascynujący i intrygujący kamienny krąg świata jest nie tylko bezcennym stanowiskiem archeologicznym, ale także niezwykłym miejscem owianym wielką tajemnicą i znaczeniem badanym przez naukowców już od wielu lat. Czy była to świątynia czy kamienny kalendarz, zegar odmierzający rok podzielony na 16 miesięcy czy neolityczna katedra, obserwatorium astronomiczne, a może po prostu drogowskaz? – na to pytanie można szukać odpowiedzi podczas zwiedzania tych niezwykłych bloków skalnych zwanych megalitami, związanych z kultem księżyca i słońca sprzed co najmniej 5 tys. lat. Stonehenge składa się z wałów ziemnych otoczonych dużym zespołem stojących kamieni, ustawianych w dużych odstępach czasowych przez lud reprezentujący nieznaną kulturę. Warto pamiętać, że na całość stanowiska archeologicznego Stonehenge składają się kręgi ziemne, nasypy, podziemne komory i aleje ziemne wiodące do najbliższej rzeki. Arcyważne są także rowy, których zwieńczeniem są właśnie potężne kamienie przypominające gigantyczne bramy, wznoszące się na tle nieba i stawiające przed zwiedzającymi pytania powtarzające się jak mantra: dlaczego, kiedy i jak zbudowano Stonehenge? Niektóre z 80 głazów, nazywanych Blue Stones i ustawionych w okręgu, mają wysokość 3 m, ważą od 20 do 50 ton i zostały sprowadzone ze wzgórz Marlborough Downs i z odległej Walii. Pośrodku kręgu stoi najważniejszy tzw. Kamień Ołtarzowy odgrywający swoją rolę w czasie przesilenia letniego, kiedy słońce wschodzi prosto ponad innym głazem zwanym Kamieniem Słonecznym i wyznacza między nimi linię światła. Z historią tego magicznego miejsca warto zapoznać się bardziej szczegółowo, chociaż na część najważniejszych pytań badacze już odpowiedzieli. Podczas zwiedzania można oczami wyobraźni odtworzyć przebieg budowy i spróbować zrozumieć znaczenie zabytku, być może nie wyglądającego „na żywo” zza ogrodzenia tak okazale, ale z pewnością intrygująco. Stonehenge położony jest w pobliżu Amesbury, znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO i od lat figuruje w podstawowym spisie najważniejszych, prehistorycznych cudów świata, co z pewnością dodaje turystycznego smaczku.

Avebury – obok Stonehenge jest to drugi najważniejszy zabytek prehistoryczny Anglii, który można podziwiać wśród wapiennych wzgórz otaczających niewielką wioskę. Krąg głazów o bardziej skomplikowanym niż Stonehenge planie, powstał prawdopodobnie około roku 2500 p.n.e. i składa się z wysokiego na kilka metrów nasypu, otoczonego pierścieniem ziemnym na długości koło 500 m. Do wnętrza stworzonego z dwóch kamiennych pierścieni prowadzą cztery groble powstałe z alei wychodzących daleko poza krąg. Swoją niewiedzę na temat tych magicznych i niesamowitych budowli można nieco rozjaśnić w pobliskim Muzeum Aleksandra Keillera i w Barn Gallery, a jeśli komuś jeszcze mało historycznych łamigłówek, powinien przespacerować się do pobliskiego kopca Silbury Hill, który jest największym, prehistorycznym, sztucznie usypanym wzgórzem w Europie. Ten niesamowity twór ludzkich rąk datowany jest na około 2600 r. p.n.e. Dlaczego ludzie podjęli ogromny trud wzniesienia czegoś o niewiadomym przeznaczeniu? Z takim pytaniem w głowie należy wyruszyć na pasjonującą wycieczkę do hrabstwa Wiltshire w Anglii Południowo-Zachodniej.

Bath – główne brytyjskie uzdrowisko jest jednym z najelegantszych miast w kraju i jako jedyne dysponuje unikalnymi gorącymi źródłami oraz leczniczą wodą mineralną, której produkuje się do miliona litrów dziennie. Atmosferę gustu współtworzy tam oryginalna georgiańska zabudowa dominująca w Wielkiej Brytanii między 1714 a 1820 r. Pierwszymi kuracjuszami czerpiącymi z gorących źródeł byli Celtowie, a potem Rzymianie, którzy wznieśli wspaniałe termy (łaźnie). W kościele miejscowego opactwa, w roku 973 odbyła się koronacja pierwszego w dziejach króla Anglii – Edgara, natomiast z uzdrowiskowych zalet miejsca z chęcią korzystali następni władcy, kuszeni propozycjami mistrza ceremonii, którym w owym czasie był niejaki Richard Nash symbolizujący Bath w wielu obecnych przedstawieniach. Londyńskie towarzystwo zaintrygowane spotkaniami towarzyskimi, balami i romansami bardzo szybko uczyniło z Bath kultowe już miejsce rozrywki i wypoczynku. Bath odwiedza bardzo dużo turystów, pragnących uświadczyć dóbr słynnych łaźni Roman Baths, znajdujących się w dosyć zaskakującym budynku przypominającym nawet ogromną bibliotekę lub budynek administracji publicznej. W środku kryje się jednak Wielka Łaźnia z posągami sławnych Rzymian, Łaźnia Królewska dobudowana przez Normanów oraz Łaźnia Okrągła służąca ochłodzeniu po głównej kąpieli. Po skorzystaniu z szerokiej oferty różnych basenów i zabytkowej pijalni wód można z pełnym entuzjazmem i nowymi siłami wyruszyć na zwiedzanie sąsiadującego z łaźniami zabytkowego opactwa Bath Abbey, na dziedzińcu którego zawsze można spotkać żonglerów, grajków i wędrownych artystów. Jeszcze jednym etapem zwiedzania miasta jest spacer po przepięknej starówce wkomponowanej w malownicze wzgórza. Podczas wędrówki warto zwrócić uwagę na charakterystyczne ulice biegnące po łuku, Teatr Królewski i liczne muzea rozsławiające dodatkowo miasto swoimi unikalnymi zbiorami. Chcąc odpocząć od zwiedzania, warto usiąść w przytulnej kawiarence i pobudzić zmysły aromatyczną herbatą. Ze względu na dużą popularność turystyczną, Bath dysponuje wspaniałą bazą noclegową na każdą kieszeń.

Glastonbury – to niewielkie miasto położone na równinie Somerset jest znane z co najmniej kilku powodów. Według zadziwiających legend arturiańskich właśnie po tych ziemiach miał stąpać sam Jezus Chrystus, którego uczniem był Józefem z Arymatei, późniejszy właściciel jednej z tamtejszych kopalń ołowiu. Ten sam Józef miał również po śmierci Jezusa zebrać krew z jego boku do legendarnego kielicha zwanego Świętym Graalem, udać się na wyspę Avalon i oddać skarb w ręce jednej z postaci pojawiającej się także w legendach o królu Arturze – Pani Jeziora, która miała uczestniczyć w wielu tajemniczych misjach. Po wodach okalających legendarną wyspę pozostało jedynie suche zagłębienie i zwieńczone wieżą XIV-wiecznego kościoła wzgórze Glastonbury Tor w kształcie śpiącego smoka. Na górę, pod którą według jednych wierzeń spoczywa król Artur i „rycerze okrągłego stołu”, najlepiej wchodzić od strony Wellhaouse Lane, ponieważ właśnie na początku tej ścieżki znajduje się Studnia Kielicha i nietrudno domyślić się, co miał tam schować tajemniczy Józef. Natomiast trop związany z postacią króla Artura prowadzi jeszcze do opactwa Glastonbury Abbey, które zostało założone w IV wieku. Chociaż obecne ruiny pochodzą z nieco późniejszego czasu, zasługują na miano najstarszej budowli sakralnej Anglii, której prestiżu nadały właśnie legendy o Świętym Graalu i królu Arturze. Według innej hipotezy legendarny celtycki władca wraz z żoną Ginewrą są pochowani w ruinach kaplicy Najświętszej Marii Panny. Zwiedzając ciekawie wyglądające pozostałości dawnego opactwa można poczuć się jak prawdziwy detektyw poszukujący Świętego Graala lub historyk rozwiązujący zagadkę lokalizacji grobu króla Artura. Aby odpocząć od legend i religijnych opowieści można zwiedzić sympatyczne miasteczko znane także z Glastonbury Festival – jednej z największych i najbardziej znanych imprez rockowych w Europie.

Wells – najmniejsze miasto w Anglii z tak dużą i znaną katedrą to nie przypadek. Turysta zbliżający się do niezwykłej fasady, staje w obliczu jednej z najpiękniejszych katedr Europy. Budowę świątyni rozpoczęto w XII wieku, a efektem pracy mistrzów są dwie bliźniacze, kwadratowe wieże, między którymi znajduje się sześć rzędów z trzystoma rzeźbami duchownych, królów i świętych. Po wejściu do środka powala nawa główna ciągnąca się prawie w nieskończoność oraz wielkie nożycowate łuki ze wspaniałymi otworami. Warto także zwrócić uwagę na kukiełkowy zegar astronomiczny, salę kapitularną z ciekawym sklepieniem oraz kaplicę NMP z zachwycającym witrażem. Do pozostałych atrakcji miasta należy jeszcze pałac biskupi, Muzeum Wells oraz Vicars’ Close – najstarsza autentyczna ulica średniowieczna w Europie.

Longleat Safari – jeżeli komuś nie pod drodze spacerowanie po polach i oglądanie głazów wystających z ziemi, może udać się do dosyć oryginalnego „parku safari” oferującego szereg zaskakujących atrakcji dla dzieci i dorosłych. Można tam przeżyć wycieczkę samochodem kluczącym między lwami, nosorożcami i żyrafami. Istnieje także możliwość pływania statkiem po okolicznych zbiornikach wodnych, zwiedzania wystawy science-fiction, zgubienia się dla żartów w ogromnym labiryncie żywopłotów lub spojrzenia z przymrużeniem oka na sprośne malowidła pędzla markiza Bath. Poważniejsza kolekcja malarstwa znajduje się natomiast w pobliskiej rezydencji wzniesionej dla skarbnika królowej Elżbiety I.

Wzgórza Mendip – na niewielkim, ale bardzo malowniczym pasmie górskim pojawiają się podróżnicy szukający Jaskini Wookie, czyli podziemnego fragmentu koryta rzeki Axe, wyrzeźbionego w wapiennych skałach. Tajemnicze i intrygujące groty skrywają jeziorka mieniące się różnobarwną wodą oraz przedziwne formy skalne ukształtowane przez przyrodę, wraz z kamienną wiedźmą Wookie, którą rozgniewany opat z Glastonbury zamienił w kamień za jej występki. Drugą ciekawostką Mendip jest Wąwóz Cheddar – długa na kilka kilometrów szczelina skalna o poszarpanych brzegach wznoszących się na wysokość ponad 100 m. Okolica jest przepiękna, a z najwyższego wzniesienia Black Down (320 m n.p.m.) można podziwiać niezwykłą okolicę. Tajemniczy wąwóz również skrywa swoje pieczary Gough’s Caves i Cox’ Caves, zachwycające nieziemskimi formami skalnymi. Szlaki piesze prowadzą także na tzw. Drabinę Jakubową i do wieży widokowej Pavey’s Lookout Tower.

Nottingham – serce turystyczne East Midlands i miasto z legendarnym zamkiem, najsłynniejszą oberżą w Anglii i średniowieczną atmosferą. Pierwszą twierdzę przy rozlewiskach rzeki Trent zaczęto wznosić w XI wieku i od samego początku nadano jej ważne znaczenie i status królewskiej rezydencji. Właśnie z tego zamku w roku 1642 król Karol I wyruszył na wojnę domową w Anglii, a osada rozbudowana wokół twierdzy wzbogaciła się dzięki garncarstwu, tkactwu, szklarstwie i browarnictwu. Miasto obecnie nastawione jest na turystów, którzy mogą spacerować pomiędzy kamienicami i przemierzać malownicze uliczki, na których organizowane są rozmaite imprezy kulturalne. Zwiedzanie można przykładowo zacząć od głównego rynku Market Square, nad którym góruje zabytkowy ratusz Council Hausei, po zobaczeniu którego warto posiedzieć chwilę przy nowoczesnej fontannie. Od placu odchodzi ulica Friar Lane, którą najlepiej jest podążyć w kierunku osławionego zamku Nottingham Castle. Chociaż po normańskiej warowni pozostały jedynie mury, spodobać się może wzniesiona na jej miejscu w XVII wieku rezydencja księcia Newscatle. Na zamkową wystawę „Opowieść o Nottingham” składają się bardzo ciekawe kolekcje różnych form sztuki pochodzące z kilku wieków. Turyści odwiedzają zamek także z powodu znajdującego się tam pomnika Robin Hooda oraz piwnic zamkowych wydrążonych w skałach pod wzgórzem. Nottingham ogólnie uchodzi za miasto jaskiń, więc warto zbadać podziemia z pozostałościami średniowiecznych mieszkań, studnią życzeń i garbarnią, by przekonać się o słuszności ciekawych opowieści. Legendy o banitach z Sherwood najlepiej poznać w Tales of Robin Hood i ruszyć dalej na zwiedzanie pozostałych zabytków, z których najciekawszy jest kościół Mariacki przy Lace Market. Warto także udać się do Galerii Sprawiedliwości, gdzie można wcielić się w rolę oskarżonego o przestępstwo złoczyńcy, dostać numer identyfikacyjny i w takim charakterze zwiedzić osobliwą wystawę. Po tylu emocjach koniecznie trzeba napić się zimnego portera w Trip to Jerusalem Inn – legendarnej oberży, z której już w XII wieku rycerze wyruszali z krucjatą do Ziemi Świętej.

Las Sherwood – wszyscy turyści zafascynowani legendami o szlachetnym Robin Hoodzie marzą o tym, żeby chociaż przez chwilę wcielić się w rolę średniowiecznego banity i zamieszkać w gęstej puszczy. Czy legendarny rozbójnik istniał naprawdę nie wiadomo, ale opowieści o jego bandzie, ukochanej Lady Marion, braciszku Tucku, Szkarłatnym Willu, Małym Johnie i zaciętym przeciwniku, sir Guyu Gisbournie, mają się dobrze i stały się tematem niejednego filmu. Najlepszym punktem startowym do zwiedzania puszczy jest miejscowość Edwinstowe, z której ścieżka prowadzi do wielkiego dębu Major Oak, pod którym banici planowali wyprawy przeciwko szeryfowi Nottingham.

Opactwo Newstead – między Nottingham a Mansfield znajduje się zabytkowe opactwo, którym powinni zainteresować się miłośnicy angielskiej literatury. W murach dawnego klasztoru mieszkał bowiem jeden z największych angielskich poetów i dramaturgów – George Gordon Byron, po którym ostały się wyeksponowane listy, rękopisy, broń i wiele innych pamiątek. Mając w pamięci książki pisarza można zaszyć się później w przepięknych ogrodach i w wyobraźni naszkicować życiorys twórcy.

Lincoln – starówka jednego z najstarszych angielskich miast jest tak piękna, że na jej odkrycie warto poświęcić jak najwięcej czasu. Stolica hrabstwa Lincolnshire położona na malowniczych wzgórzach pełna jest szachulcowych kamieniczek, brukowanych uliczek i zacisznych pubów, w których można wypocząć po forsownym zwiedzaniu i poczytać trochę o historii miasta. Pierwszymi mieszkańcami byli Celtowie, którzy zbudowali twierdzę i nazwali ją Lindon – „fort nad jeziorem”. Nazwa ewoluowała w kolejnych wiekach, podobnie jak zmieniały się losy miasta, które trafiło w ręce rzymskie i stało się najważniejszym ośrodkiem prowincji Brytania. Za panowania Wilhelma Zdobywcy zbudowano zamek i katedrę, które w średniowieczu pełniły najważniejsze funkcje w regionie i ukształtowały podział na górne i dolne miasto. Lincoln Cathedral można podziwiać już z malowniczych uliczek starówki, przechodzących w przestronne place. Fasada świątyni inspirowana katedrą we włoskiej Modenie przyciąga uwagę nawet turystów nieinteresujących się architekturą sakralną. Również XIII-wieczne wnętrze nie ma sobie równych pod względem symetrii, wyważenia proporcji i dekoracji rzeźbiarskich ukazujących między innymi sceny z życia Aleksandra Wielkiego. Warto także przespacerować się wokoło świątyni, by zobaczyć ciekawe krużganki i miejsce zgromadzenia pierwszego angielskiego parlamentu. Po przeciwnej stronie katedry znajduje się Lincoln Castle – potężna warownia doskonale współgrająca pod względem architektonicznym z resztą zabytkowego miasta, w którym znaleźć można mnóstwo przykładów z epoki normańskiej, a także pochodzący z II w. rzymski łuk wjazdowy.

Wzgórza Wolds – północną część hrabstwa Lincolnshire urozmaicają malownicze krajobrazy i wzgórza nadające się na piesze eskapady. Turystycznym sercem tego mini-regionu jest miasto Louth, które zapisało się w dziejach Anglii jako ośrodek oporu przeciwko królowi Henrykowi VIII i jest prowincjonalnym miasteczkiem o zabytkowym charakterze. Z pewnością warto zwiedzić imponujący zamek ceglany w Tattershall, założony przez Normanów i przebudowany w XIV stuleciu przez lorda Cromwella oraz odwiedzić uzdrowisko Woodhall Spa o wielowiekowych tradycjach.

Ashby-de-la-Zouch – długa historia Anglii zapisała się na mapie wyspy wieloma zamkami, zwiedzanie których jest jedną z podstawowych form spędzania wolnego czasu. Jedną z takich warowni jest potężny zamek Ashby w hrabstwie Leicestershire, położony w obrębie rezerwatu National Forest. Ruiny datowane na XV wiek wyglądają najpiękniej o zachodzie słońca, gdy czerwone promienie oświetlają wysoką wieżę Hastings Tower oraz pozostałe zabudowania świadczące o dawnej świetności.

Althorp – w zachodniej części hrabstwa Northamptonshire znajduje się rodowa posiadłość Spencerów, która zapisała się w najnowszej historii jako miejsce pochówku słynnej księżnej Diany. Turyści zainteresowani życiem tragicznie zmarłej żony księcia Walii i syna królowej Wielkiej Brytanii – Karola, mogą zwiedzić wystawę poświęconą Dianie, zadumać się przy jej grobie oraz przespacerować ścieżką wokół jeziora.

Oksford – stolica hrabstwa Oxfordshire znana jest głównie z legendarnego Uniwersytetu Oksfordzkiego, niemniej samo miasto może turystom zagwarantować kilka ciekawych miejsc godnych uwagi. Na Oksford składa się ładne otoczenie, harmonijne połączenie średniowiecznej architektury z zabytkami kościelnymi oraz przepiękne ogrody nad Tamizą, zawsze pełne wypoczywających studentów. Czasy osadnictwa sięgają IX w. i związane są z istnieniem rzecznej przeprawy dla wołów (dosłownie „ox” – wół, „ford” – bród). Później powstało klasztorne centrum edukacyjne, wzniesiono rezydencję królewską oraz katedrę. Sam uniwersytet zaczął się rozwijać w czasie, kiedy Henryk II zakazał żakom studiowania w Paryżu. Uczelnia szybko zyskała znaczenie w średniowiecznej Europie, a status jednego z najbardziej elitarnych uniwersytetów świata utrzymuje do dziś. Miasto zasłynęło także fabryki samochodów produkującej legendarnego Mini Morisa, króluje wśród najchętniej odwiedzanych miast Anglii i jest często wykorzystywane jako sceneria w filmach. Koniecznie trzeba zobaczyć sam uniwersytet, którego gmachy w kolorze miodu zajmują rozległą przestrzeń starówki. Spacer pomiędzy uniwersyteckimi budynkami to prawdziwa podróż po wielu epokach reprezentowanych przez różne style architektoniczne, przypominające często architekturę sakralną. Uniwersytet podzielony jest na kolegia, w których mieszczą się poszczególne instytucje uczelniane. Miejscowi przewodnicy skupiają się przeważnie na najważniejszych budynkach, więc jeśli ktoś chce szczegółowo poznać historię całego kompleksu, powinien zwiedzać na własną rękę, najlepiej w towarzystwie studenckiej elity zaznajomionej w temacie. Osią trasy jest High Street, mijająca po drodze najbardziej znane Kolegium Królowej, Kolegium Uniwersyteckie, Kolegium Merton, Kolegium Magdaleńskie, średniowieczne domy, ogród botaniczny i niekończące się budynki uniwersyteckie. Jeżeli ktoś nie dysponuje dużą ilością czasu, może zajść do Oksford Story, gdzie na multimedialnej wystawie przedstawiona jest historia uniwersyteckiego miasta w pigułce, aczkolwiek pasjonujące są także pozostałe muzea, uniwersyteckie świątynie i puby znane z wielowiekowych, studenckich tradycji. Turyści korzystający z rozbudowanej bazy noclegowej biorą także udział w licznych wydarzeniach kulturalnych o znaczeniu regionalnym i międzynarodowym.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się do Anglii Środkowo-Zachodniej?
Podobnie jak w całej Europie najlepszymi miesiącami na zwiedzanie Anglii są: maj i czerwiec z najdłuższymi dniami oraz wrzesień. Na najwięcej słońca można tam liczyć w lipcu i sierpniu, kiedy na plażach pojawiają się turyści najchętniej wypoczywający na wybrzeżu. Okres wakacyjny nie grozi jakąś szczególną spiekotą ze względu na położenie geograficzne i chłodny klimat (temperatury powyżej 26°C uważane są za upalne), a poszczególne zabytki można właściwie zwiedzać przez cały rok, z wyjątkiem grudnia i stycznia, kiedy jest nieprzyjemnie i wietrznie. Zimą jednak warto zwiedzać liczne muzea, które nie są zatłoczone, a ceny noclegów poza sezonem znacznie niższe. Należy jednak pamiętać, że fronty atmosferyczne w ciągu roku mogą powodować częste wahania temperatur, silne wiatry (wczesna wiosna i jesień), zmiany ciśnienia, mgły i częste opady deszczu. Większe miasta mają swój mikroklimat, z reguły cieplejszy i bardziej suchy niż otaczający je obszar.

Cyklicznymi imprezami w Birmingham są: British Motor Show (V) oraz ArtsFest (IX), warto także pojawić się na przełomie lipca i sierpnia w Ludlow, gdzie odbywa się teatralno-muzyczny Ludlow Festival.

Jaka waluta obowiązuje w Anglii?
Walutą Anglii jest funt brytyjski (GBP), 1 GBP = 100 pensów. Dla turystów z Europy jest to stosunkowo drogi kraj z wysokimi kosztami utrzymania i cenami za wstępy do placówek muzealnych itp. (większość muzeów jest jednak bezpłatna, co może rekompensować koszty pobytu).  Ceny zależą także od standardu mieszkania oraz okolicy, w której się przebywa. W wielu miejscach, szczególnie w dużych miastach, można płacić euro po uśrednionym kursie.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Anglii?
Świetnie zaopatrzone angielskie sklepy oferują mnóstwo ciekawych pamiątek, które warto przywieźć z wakacyjnych wojaży. Wybór pamiątek zależy przede wszystkim od gustu i zasobności portfela. Do standardowych pamiątek należą miniaturki znanych symboli angielskich (Big Ben, gwardzista królowej, piętrowy autobus, taksówka, budka telefoniczna), kubki oraz koszulki z charakterystycznymi emblematami (np. logo metra lub słynny napis „mind the gap”), czajniki w kształcie zabytków, magnesy na lodówkę, zapalniczki z flagą Anglii, bluzy z napisem „England”. Z Anglią kojarzy się także najlepsza herbara earl grey, piwo porter, tradycyjny hełm policyjny oraz tkaniny tweedowe (szkockie tkaniny wełniane) i tartan (tkanina o kraciastym wzorze utworzona z krzyżujących się pasów). Popularnością mogą cieszyć się takie ubrania jak: niezniszczalne swetry z wyspy Fair w archipelagu Szetlandów, kurtki firmy Barbour, Burberry oraz militarne typu Flyers, kalosze Hunter oraz buty Dr. Martens.

Jaki czas obowiązuje w Anglii?
W Anglii od czasu polskiego odejmujemy 1 godzinę.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Jak poruszać się po Anglii?
W epoce „tanich lotów” najlepszym sposobem przemieszczania się z miasta do miasta jest podróż samolotem, niemniej na całych Wyspach Brytyjskich ruch kolejowy funkcjonuje intensywnie, a pociągi jeżdżą szybko, daleko i punktualnie. Jedynym problemem są wysokie ceny za przejazd w stosunku do innych krajów europejskich, niemniej im wcześniej dokona się rezerwacji biletu, tym jest on tańszy (nawet do 70%). Autobusy kursują na trasach dalekobieżnych i lokalnych, a bilety są znacznie tańsze niż w pociągach i oferują możliwość kupienia przejazdu sieciowego na cały kraj, co z turystycznego punktu widzenia może być korzystne. Rozkłady jazdy autobusów i pociągów w pobliżu atrakcji turystycznych są z reguły ze sobą dobrze skomunikowane. O przejazdy prywatnymi liniami autobusowymi najlepiej pytać w lokalnych agencjach turystycznych.

Wielka Brytania dysponuje bardzo dobrze rozwiniętym systemem drogowym z wielopasmowymi autostradami, kilkupasmowymi drogami głównymi i głównymi drogami lokalnymi. Autostrady są płatne tylko na niektórych odcinkach (przejazd większością jest bezpłatny), natomiast trzeba zapłacić za przejazd większością głównych tuneli i mostów. Obowiązuje tam ruch lewostronny, odległości mierzy się w milach, a żeby wynająć samochód trzeba mieć ukończone 21 lat i posiadać ważne prawo jazdy na terytorium swojego kraju przynajmniej przez rok.

Jakie są ograniczenia celne w Anglii?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty są potrzebne w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Anglii?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są w Wielkiej Brytanii bezpłatną podstawową opieką medyczną. Świadczenia medyczne są na najwyższym światowym poziomie i nie ma problemu z dostępem do jakichkolwiek leków. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia. Szczegółowe informacje: www.ekuz.nfz.gov.pl i www.nfz.gov.pl

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do pobytu na terenie Wielkiej Brytanii jest ważny dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów Wielkiej Brytanii www.londyn.msz.gov.pl

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Wielka Brytania, Londyn, 47 Portland Place, W1B 1JH
Tel.: +44 2072913543 Tel.: +44 2072913520 Tel.: +44 2072913914 Tel.: +44 2072913900 Tel.: +44 2072913934 Faks: +44 2072913576 Faks: +44 2072913575
london@msz.gov.pl
www.londyn.msz.gov.pl

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Instytut Polski w Londynie (Instytut Kultury Polskiej)
Wielka Brytania, Londyn, Swan House, 52-53 Poland Street, W1F 7LX
Tel. dyżurny: +442032062004
london.pci@instytutpolski.org.uk
www.polishculture.org.uk

Wydział Konsularny Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Londynie
Wielka Brytania, Londyn, 73 New Cavendish Street, W1W 6LS
Tel.: +44 2072913900 Tel.: +44 2072913934 Tel.: +44 2072913914 Tel. dyżurny: +44 7939594278 Faks: +44 2073232320
londyn.konsulat@msz.gov.pl
www.londyn.msz.gov.pl

Anglia Wschodnia

Kornwalia

Londyn

Wyspa Man

Wyspy Normandzkie

Yorkshire

Anglia: Anglia Płd. - Wsch. , Anglia Płd. - Zach. , Anglia Pn. - Wsch. , Anglia Pn. - Zach. , Anglia Śr. - Wsch. , Anglia Śr. - Zach. , Anglia Wschodnia , Kornwalia , Londyn , Wyspa Man , Wyspy Normandzkie , Yorkshire

Wybierz region Anglia Płd. - Wsch. , Anglia Płd. - Zach. , Anglia Pn. - Wsch. , Anglia Pn. - Zach. , Anglia Śr. - Wsch. , Anglia Śr. - Zach. , Anglia Wschodnia , Kornwalia , Londyn , Wyspa Man , Wyspy Normandzkie , Yorkshire