Kraj Anglia

Stolica: Londyn
Waluta: funt brytyjski (GBP), 1 GBP = 100 pensów
Wiza: wiza nie jest wymagana
Język: angielski
Napięcie: 240 V
Powierzchnia: 130 395 km²
Ludność: 53 012,5 tys.

Anglia Płd. - Wsch.

Anglia Płd. - Zach.

Anglia Pn. - Wsch.

Północne pogranicze Anglii z dziką przyrodą, malowniczym jeziorem i rzymskimi pozostałościami.

Informacje ogólne

Najdalej na północ wysunięty obszar administracyjny Anglii zachowuje swój niezależny, odizolowany oraz niepowtarzalny charakter, objawiający się w przepięknym krajobrazie nieskażonym cywilizacją, dzikim wybrzeżu oraz wspaniałych parkach narodowych wypełniających obszar między lasami, wrzosowiskami i łąkami z soczystą zielenią. Po walkach ze Szkotami w Anglii Północno-Wschodniej zachowały się ruiny zamków i Mur Hadriana z czasów rzymskich, aczkolwiek zawiedzeni nie będą miłośnicy architektury sakralnej reprezentowanej przez wybitną katedrę w Durham. Majestatu i spokoju dodaje regionowi niewielkie zaludnienie. Przy granicy ze Szkocją znajduje się przepiękne, największe sztuczne jezioro w Europie – Kiedler Water, ulubione przez miłośników wszelkich sportów wodnych, natomiast w stolicy regionu – Newcastle, entuzjaści clubbingu będą mogli sprawdzić, na jakim poziomie bawią się imprezowicze w północnej Anglii.

Większa część Anglii Północno-Wschodniej podlega pod kilka parków narodowych i charakteryzuje się przepięknymi krajobrazami, szczególnie w rejonie nadmorskim oraz w obszarach górskich. Region wypełnia zalesioną przestrzeń, graniczącą na północy ze Szkocją, na południu z Yorkshire oraz na zachodzie z Anglią Północno-Zachodnią. W szczególności tereny znajdujące się przy szkockiej granicy mogą urzec przyjezdnych spokojem, skarbami przyrody oraz dawnym ośrodkiem chrześcijaństwa celtyckiego – Świętą Wyspą (Holy Island).

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Obszary Anglii Północno-Wschodniej związane są ze średniowiecznym królestwem anglosaskim, znanym jako Nortumbria, które wcześniej było zamieszkiwane przez plemiona celtyckie. Od VII wieku kraina była nękana najazdami wikingów, po czym w wieku X została włączona do Anglii. Durham stało się w tym czasie ważnym ośrodkiem religijnym i administracyjnym, czego dowodami są katedra i zamek, a Newcastle rozwinęło się dzięki handlowi, szkutnictwu i wydobyciu węgla. Podobnie stało się z mniejszymi miejscowościami, które aż do XIX stulecia funkcjonowały jako ośrodki przemysłowe i znacznie przyczyniły się do rozwoju całego regionu. Każde z dużych miast może jednak poszczycić się własną historią, dlatego podczas zwiedzania warto zaglądać do lokalnych muzeów, by dowiedzieć się czegoś więcej o burzliwych dziejach tego zakątka Wysp Brytyjskich.

Stolicą regionu i jednym z największych miast w północnej Anglii jest Newcastle, które po epoce przemysłowej stało się nowoczesnym ośrodkiem przyciągającym turystów wielkomiejską atmosferą, ciekawymi klubami, wieloma wydarzeniami kulturalnymi i dogodną bazą noclegową doskonale służącą zwiedzaniu wybrzeża z jego dziewiczymi plażami. Pełna nazwa miasta brzmi Newcastle upon Tyne i związana jest z Rzymianami, którzy jako pierwsi zbudowali most na rzece Tyne, doceniając strategiczne położenie miejsca. Od północnych plemion legioniści oddzielili się Murem Hadriana biegnącym przez całą wyspę i w jego okolicy wznieśli fortyfikacyjne zabudowania. W osadzie Normanowie w roku 1080 wznieśli drewniany fort, który w XII wieku zastąpił nowy murowany zamek i od tej właśnie budowli pochodzi nazwa miasta. Szybko zbudowano port przewozowy do handlu węglem, skórami zwierzęcymi i ołowiem, a także stocznię, z której pierwszy żaglowiec wypłynął w morze w roku 1294. Miasto pod względem gospodarczym zaczęło rywalizować z Londynem i Bristolem, rozwinęło przemysł i szczytowy moment osiągnęło w epoce wiktoriańskiej. Z tego właśnie okresu pochodzi najwięcej ciekawych budynków godnych turystycznej uwagi. Większość atrakcji powiązanych jest z rzeką Tyne, która zewsząd otacza miasto i w jej rejonie wyznaczono spacerowe promenady. Najciekawszą arterią jest Quayside ożywająca wieczorami dzięki pubom, restauracjom i dyskotekom, niemniej do przechadzek nadaje się Riverside Park i jego okolice po drugiej stronie rzeki. Najwięcej wiktoriańskich budynków znajduje się przy Grey Street, aczkolwiek warto wypatrzyć ogromny budynek Baltic Centre for Contemporary Art, we wnętrzach którego wystawiane są regularnie najciekawsze ekspozycje związane z kulturą, sztuką i historią. Przez rzekę Tyne przerzuconych jest kilka ciekawych mostów zintegrowanych z miejską przestrzenią. Najciekawszym niewątpliwie jest Millenium Bridge w kształcie powieki oka otwierającej się na przepływające statki oraz Tyne Bridge będący pierwowzorem Mostu Portowego w Sydney. Obowiązkowym punktem zwiedzania miasta jest New Castle, czyli średniowieczna warownia, prezentująca się po licznych przebudowach jako solidna twierdza z murami obronnymi i Wielką Salą, w której urządzono ekspozycję związaną ze szkockimi oblężeniami. Koniecznie trzeba wspiąć się na dach zamku, by z góry spojrzeć na centrum miasta, mosty i nabrzeże. Kawałek dalej wznosi się XIV-wieczna katedra św. Mikołaja, na którą warto spojrzeć chociaż z zewnątrz. Newcastle oferuje najwięcej turystom, którym nie zależy na zwiedzaniu zabytków. Pasjonujące jest Centrum Nauki o Życiu – interaktywny ośrodek pokazujący niezwykłość życia biologicznego, chociaż pod względem atrakcyjności konkuruje z nim Muzeum Odkryć, w którym historię Newcastle prezentują bogate zbiory związane z żeglugą, szkutnictwem, handlem i górnictwem. Opinią najważniejszej galerii sztuk pięknych w Anglii cieszy się Laing Art Gallery, z kolei z małymi dziećmi warto wybrać się na podwodne safari do Blue Reef Aquarium, gdzie można zobaczyć z bliska dziesiątki gatunków stworzeń morskich. W Newcastle jakość życia plasuje się na bardzo wysokim poziomie, dlatego mieszkańcy miasta i turyści mogą liczyć na wysokiej klasy hotele, najlepszą ofertę kulturalną i bogate życie nocne. Przykładowo najlepsze średnio-gorzkie piwo Ale podaje się w ekskluzywnych pubach, których nie brakuje przy Quayside oraz w dzielnicy Jesmond.

Kuchnia

Kuchnia brytyjska po okresie kulinarnego zastoju wraca do łask i staje się jedną z najbardziej rozpoznawalnych kuchni świata, opartych na narodowych tradycjach. Turyści muszą jednak uważać, gdyż część restauracji nie idzie z duchem czasu i nadal serwuje potrawy spod znaku: dużo, tłusto i kalorycznie. Bywa jednak, że zgodnie ze współczesnymi zapatrywaniami, wysmażone mięso zanurzone w ciężkim sosie zostało wyparte przez potrawy określane mianem Modern British, które polegają na dowolnym łączeniu tradycyjnych smaków, składników i technik z pomysłami wywodzącymi się z innych narodów, zadomowionych „na wyspach” od wielu lat. Przeszłość kolonialna zagwarantowała całe bogactwo aromatycznych przypraw i wzbogaciła kuchnię o indyjskie curry oraz smaki tajskie, chińskie, indonezyjskie i arabskie. W dużych miastach można spotkać także ogrom restauracji tureckich, wietnamskich, rosyjskich i meksykańskich, które urozmaicają niekiedy tendencyjne, brytyjskie potrawy. Być może trudno odnaleźć się w tej skomplikowanej mieszance smaków z całego świata, ale każdy wytrawny smakosz z pewnością znajdzie coś dla siebie.

W każdym pubie na śniadanie można zamówić typowe angielskie tosty i jajka z plastrami bekonu, chociaż twardzi Brytyjczycy pałaszują również fasolkę w sosie pomidorowym, parówki lub podobną do kaszanki wędlinę z kaszy jęczmiennej, owsa i krwi wieprzowej – black pudding. Zawsze można zamówić płatki zbożowe z mlekiem lub owsiankę oraz kawę bądź herbatę z mlekiem lub bez. Po sytym śniadaniu nieprędko przychodzi głód, więc dla turystów wybierających się na wielogodzinne zwiedzanie kaloryczny posiłek może okazać się dobrym rozwiązaniem.

Lunch zwany także Ploughman’s lunch jada się przeważnie w pubach między 12 a 14 godziną. Na talerzu ląduje najczęściej chleb, jakiś gatunek żółtego sera, szynka, pasztet i mieszanka warzyw w marynacie lub po prostu zwykły brytyjski sandwich przygotowany na wiele sposobów.

Charakterystycznym daniem obiadowym spotykanym w wielu miejscach jest fish and chips, czyli ryba z frytkami polana najczęściej specyficznym sosem HP Brown Sauce zrobionym przeważnie z octu z dodatkiem przypraw i ekstraktu owocowego. Danie takie przywędrowało do Anglii z Hiszpanii i Portugalii podczas XVIII-wiecznych wędrówek Żydów. Wrażliwe żołądki może poruszyć „zestaw obiadowy” w postaci sterty ziemniaków z rzuconymi na górę grubymi kiełbasami polanymi sosem gravy zrobionym z tłuszczu, mąki, skrobi kukurydzianej i ziół maranty. W każdym posiłku przygotowanym dla dużej rodziny powinna także znaleźć się pieczeń w postaci solidnej porcji mięsa drobiowego, jagnięciny, wołowiny lub wieprzowiny z pieczonymi ziemniakami. Najpopularniejszym daniem w takim właśnie zestawie jest sunday roast podawane z sosem pieczeniowym, ziemniakami, zestawem gotowanych warzyw, często z dodatkiem pikantnego placka yorkshire pudding. Mięso jest także podstawą fast food’ów, z których najsłynniejszy jest brytyjski beefburger.

Przykładowe dania:

Devilled kidneys – pikantne cynaderki baranie.

Beef Wellington – polędwica wołowa z grzybami, pasztetem, zapiekana w cieście francuskim.

Pudding – lekkie ciasto przyrządzane z jaj, maki, masła, mleka, kaszy manny, o konsystencji stałego kremowego budyniu, podawane jako danie główne lub na słodko.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Mince pies – paszteciki w cieście, z mielonego mięsa w różnym zestawieniu lub jako babeczki z kruchego ciasta z nadzieniem słodkiej mieszanki owoców i przypraw nasączonych rumem lub brandy.

Faggot – potrawa z pieczonych podrobów wieprzowych z groszkiem i ziemniakami.

Pork pie – mięso wieprzowe zapiekane w cieście.

Lancashire hotpot – potrawka z jagnięciny duszonej z cebulą, przykryta plasterkami ziemniaków i zapieczona.

Queen of Puddings – smażone w cukrze owoce posypane kruszonką.

Brytyjczycy nie stronią od deserów, więc w wielu miejscach można kupić trifle – ciasto biszkoptowe przekładane galaretką, kremem mleczno-jajecznym (custrad) i owocami lub różne puddingi: na parze z rodzynkami spotted dick (tzw. deser szkocki), ciasto biszkoptowe w syropie – treacle tart, pudding imbirowy ginger pudding.

Mieszkańców Wysp Brytyjskich kojarzy się głównie z rytuałem picia popołudniowej herbaty „at five o’clock”. Wybór gatunków herbat przyprawia o zawrót głowy, a tradycja prowadzenia przytulnych herbaciarni sięga XVIII stulecia. Herbacie (najlepiej earl grey) powinny towarzyszyć słodkie bułeczki upieczone w foremce zwane „mufinkami” oraz okrągłe ciasteczka maślane crumpets. Aromatyczny napój pijany jest przeważnie z mlekiem, aczkolwiek sama godzina jego podawania jest bardzo umowna.

Na piwo najlepiej wybrać się do jakiegoś wiejskiego pubu, gdzie złocisty trunek nalewany jest za pomocą pompki ręcznej bez ciśnienia gazowego, niemniej ilość brytyjskich pubów w miastach może miło zaskoczyć szanujących się piwoszy. W Wielkiej Brytanii produkuje się różne gatunki piwa, a przesiadywanie w pubie jest niemalże podstawową czynnością wykonywaną każdego dnia. Typowo angielskim gatunkiem ciemno lub jasnobrązowego piwa jest Ale wytwarzane przy pomocy drożdży górnej fermentacji o całej palecie smaków słodkich i gorzkich oraz smaku „lekko maślanym” – butter-like taste. W pubach pija się także ciemne portery uzyskiwane z palonego słodu, gorzkawe stouty i mocne wina jęczmienne barley wine. Wycieczka do Anglii nie powinna się oczywiście obejść bez spróbowania co prawda irlandzkiej, ale najpopularniejszej odmiany irish stouta – Guinness oraz Murphy’s Irish Stout. Znaną marką piwa dolnej fermentacji jest przykładowo Carling i Foster’s. Chociaż picie wina w Wielkiej Brytanii nie jest aż tak popularne jak w innych krajach, najlepsze trunki wytwarza się ze śliwki damasceńskiej i czarnego bzu. Popularnym napojem alkoholowym jest także cydr produkowany z dojrzałych jabłek (często nosi nazwę scrumpy).

Obyczaje

Wielka Brytania jest nowoczesnym krajem z kilkoma ciekawymi obliczami. Z jednej strony typowi Brytyjczycy kładą duży nacisk na utrzymywanie tradycji, natomiast z drugiej strony, w tym wielonarodowościowym kraju mieszka mnóstwo obcokrajowców, którzy w ciągu wielu lat wykształcili odmienny styl życia i obchodzą własne święta. Turyści przybywający tam z wielu stron świata muszą przyzwyczaić się do wielu charakterystycznych norm obowiązujących wyłącznie na terenie Wysp Brytyjskich.

Jednymi z najważniejszych miejsc, w których wyspiarze spędzają czas, są słynne puby podzielone na te bardziej tradycyjne, gdzie goście skupiają się na piciu piwa i konsumpcji przekąsek oraz lokale z telebimami wyświetlającymi mecze angielskiej ligi piłki nożnej Premiership. Wizyta w pubie może być ciekawym doświadczeniem również ze względu na zgromadzone tam pamiątki, archiwalne przedmioty i dokumenty upamiętniające wydarzenia historyczne. Wiele pubów jest nawet celem tematycznych wycieczek, na których turyści poznają historię jakiegoś legendarnego wydarzenia lub dzieje osób związanych z miejscem (np. ze słynnym Kubą Rozpruwaczem, kapitanem Cookiem czy Sherlockiem Holmesem). Wolne chwile Brytyjczycy spędzają także na piknikach poza miastem lub w wielkich parkach miejskich, na wyścigach konnych, festiwalach i oglądaniu rozmaitych wydarzeń sportowych. Dowodem na uszanowanie tradycji są huczne obchody urodzin królowej oraz świąt narodowych celebrowanych w zamku Windsor i Pałacu Buckingham.

Brytyjczycy znani są z wyjątkowego, często autoironicznego poczucia humoru i instynktownego dążenia do kompromisu, chociaż nie zawsze zgadzają się z decyzjami podejmowanymi przez rodzinę królewską, a patriotyzm przybiera dość ekscentryczne formy. Dumą mieszkańców Wysp Brytyjskich są przede wszystkim sporty narodowe z licznymi osiągnięciami w skali światowej, uniwersytety kształcące wybitne osobistości naukowe i literackie oraz różne odmiany muzyki popularnej, które na wyspach mają swoje źródła.

Anglicy piją najwięcej herbaty na świecie i nie bez powodu najbardziej znanym rytuałem, chociaż już nie tak mocno akcentowanym,  jest słynne picie popołudniowej herbaty o 17:00, czyli „at five o’clock”, bardzo często przywoływane w literaturze i filmie. Święta państwowe są przeważnie wolne od pracy i obowiązują w całym Zjednoczonym Królestwie. Na wyspach świętuje się Nowy Rok, Boże Narodzenie i Wielkanoc, ale także Halloween, Dzień Pamięci obchodzony ku czci żołnierzy poległych w wojnach, Tłusty Czwartek poprzedzający Wielki Post, Dzień św. Jerzego – patrona Anglii i Dzień Guya Fawkesa – huczne zabawy, pokazy sztucznych ogni i festyny związane z rocznicą wykrycia tzw. spisku prochowego Guya Fawkesa, będącego próbą wysadzenia Izby Lordów w roku 1605.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Główną religią jest jedna z gałęzi chrześcijaństwa – anglikanizm wywodzący się z tradycji protestanckiej, niemniej większość grup etnicznych mieszkających na terenie wysp nadal zachowuje własną odrębność kulturową, językową i religijną (islam, hinduizm, sikhizm, judaizm, buddyzm). Anglicy stanowią największą grupę mieszkańców Wielkiej Brytanii wraz z mieszkającymi w osobnych krainach administracyjnych Szkotami, Walijczykami i Irlandczykami. Dlatego, gdy ma się na myśli całą Wielką Brytanię, nie należy używać wspólnego określenia Anglia, oddzielając to określenie od Szkocji, Walii i Irlandii.

Oprócz obowiązującego ruchu lewostronnego na turystów zwiedzających kraj czekają takie ciekawostki jak osobne krany do zimnej i ciepłej wody, kołatki do drzwi zamiast dzwonków i zwyczaj pisania jedynki jedną kreską (napisana inaczej odczytywana jest jako siódemka). W Wielkiej Brytanii używa się specjalnych wtyczek do prądu, piwo leje się na pinty (około 0,5 l), odległość i prędkość odmierza w milach, wysokość w stopach oraz stosuje galony brytyjskie, a także uncje i funty w przypadku materiałów sypkich.

W restauracjach do rachunku dodaje się zwykle 10%, jeśli nie została dodana opłata tzw. „service charge” i tak samo jest w przypadku taksówek. W pubach zamiast napiwków przyjmowana bywa oferta drinka dla obsługi. Anglicy są bardzo przepisowi jeśli chodzi o prowadzenie pojazdu, a także uchodzą za zdyscyplinowanych, ustawiających się nawet w kolejce do autobusu. Ceniona jest tam umiejętność atrakcyjnego opowiadania o sobie, aczkolwiek na zaprzyjaźnienie się z Brytyjczykiem potrzeba odpowiednio dużo czasu. Pozostałe normy i obyczaje nie odbiegają od ogólnie przyjętych w Europie.

Aktywny wypoczynek

Krajobraz Anglii jest bardzo zróżnicowany, a Brytyjczycy uwielbiają sport, dlatego przed turystami otwiera się wiele możliwości uprawiania sportów podczas urlopu. Bardzo mocno rozwinięta jest turystyka piesza, a dla wędrowców przygotowano świetne szlaki wędrowne, z których lepiej nie schodzić szczególnie podczas zwiedzania wrzosowisk i miejsc trudnodostępnych. Należy jednak pamiętać o tzw. prawie dostępu oznaczającym, że jeśli jest to ścieżka piesza, to nie wolno po niej jeździć rowerem. Szalki piesze wytyczono wzdłuż wybrzeży, w pasmach gór, w dolinach rzek i na terenach przemysłowych bogatych w zabytki. Sieć najważniejszych tras nazywa się National Trails i jest podzielona na regionalne o różnym zróżnicowaniu sprawnościowym. Najwięcej szlaków można znaleźć w Devonie, Kornwalii, Yorkshire, Peak District i Lake District. Tras rowerowych jest również pod dostatkiem i łączą najczęściej najpopularniejsze regiony turystyczne.

Mnóstwo możliwości uprawiania sportów wodnych ze względu na warunki pogodowe oferuje niemalże całe wybrzeże. W całej Wielkiej Brytanii niezwykle popularne jest uprawianie surfingu, windsurfingu i żeglarstwa, gdyż silne wiatry wiejące na wszystkich wybrzeżach idealnie nadają się do ubarwiania tych dyscyplin. Ze zdradliwych wód English Channel i Kanału Bristolskiego powinni raczej korzystać doświadczeni surferzy. Ambitniejsi entuzjaści podniesionej adrenaliny mogą także wspinać się na wysokie klify znajdujące się często w sąsiedztwie plaż.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

W wolnych chwilach można wędkować, latać balonem, jeździć konno i koniecznie zagrać w krykieta bądź polo. Najchętniej oglądanym sportem w Anglii jest piłka nożna, więc boiska i kluby piłkarskie znajdują się prawie w każdym mieście, a jeśli ktoś nie boi się siniaków powinien spróbować swoich sił w innym narodowym sporcie – rugby. Wyspy Brytyjskie są również kolebką golfa, który pozostał ogólnodostępnym sportem. Popularnością cieszy się oglądanie wyścigów konnych i obstawianie zakładów bukmacherskich, chociaż swoich zwolenników ma także kolarstwo górskie, wyścigi samochodowe i tenis.

Najchętniej odwiedzanym terenem Anglii Północno-Wschodniej jest teren Parku Narodowego Northumberland, gdzie dla piechurów wyznaczono najdłuższy angielski szlak pieszy – Pennine Way biegnący przez najwyższe wzniesienie Cheviot (816 m n.p.m.). Drugą ciekawą propozycją jest pokonanie słynnego Szlaku Muru Hadriana – systemu rzymskich umocnień pod szkocką granicą, przecinających północną Anglię.

Wycieczki Fakultatywne

Gateshead – miasto oddzielone od Newcastle rzeką Tyne jest bardzo nowoczesnym ośrodkiem, w którym królują centra rozrywki, instytucje muzyczne organizujące wspaniałe koncerty oraz galerie handlowe oferujące oprócz ciekawych przedmiotów mnóstwo innych atrakcji. Najlepiej wybrać się do MetroCentre na ekskluzywne zakupy lub odwiedzić niecodzienny budynek Sage Gateshead będący miejscem muzycznych odkryć, koncertów, przedstawień i warsztatów. Wjeżdżając do miasta od strony południowej warto zwrócić jeszcze uwagę na kolejną niebywałą atrakcję rejonu Newcastle – Angel of the North. Jest to jedno z najbardziej rozpoznawalnych dzieł angielskiej sztuki nowoczesnej w postaci potężnej rzeźby z prostokątnymi skrzydłami o rozpiętości ponad 50 m. Gigantyczne rzeźba widoczna jest z daleka i śmiało może konkurować z największymi tego typu konstrukcjami spotykanymi na całym świecie.

Durham – w oczach turystów przybywających do miasta rośnie wspaniała starówka rozłożona na wapiennym wzgórzu i rzeka Wear wykonująca wokół niej ciasną pętlę. Wycieczka po mieście jest krótka, ale za to bardzo interesująca ze względu na znajdujące się tam zabytki wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Pierwszymi właścicielami malowniczego cypla na rzece byli mnisi, którzy w X wieku wybudowali klasztor mający chronić relikwie św. Cuthberta przywiezione ze Świętej Wyspy. Normanowie sto lat później zaczęli budować katedrę oraz zamek mający za zadanie chronić świątynię i mieszczące się tam biskupstwa. Powstała perła normańskiej architektury, którą pragną zobaczyć wszyscy miłośnicy starych miast. W tym celu zwiedzający powinni udać się najpierw na Market Place – wspaniały rynek z posągiem konnym jednego z lordów Durham. Okoliczne kręte uliczki pełne są sklepików i pubów, a wzrok od razu przyciąga ratusz Guildhall i kościół St Nicholas Church. Po wypiciu kawy i zrobieniu zdjęcia z mostu Framwellgate, można ruszyć na zwiedzanie dominującej w krajobrazie miasta katedry, do której prowadzą wąskie dróżki. Świątynia jest celem pielgrzymów i turystów zafascynowanych historią obiektu i jego wyglądem zewnętrznym. Budowę tego niezwykłego sanktuarium rozpoczęto w 1093 r. i ukończono po 40 latach. Powodem budowy tak okazałej konstrukcji były relikwie mistyka zmarłego w 687 r., który miał być w posiadaniu daru przepowiadania i uzdrawiania. Zachwyca przede wszystkim rozmiar, oryginalny stan zachowania i widowiskowe usytuowanie, najlepiej widoczne z wielkiego wiaduktu zbudowanego w późniejszych wiekach w północnej części miasta. Niesamowite wrażenie pogłębia przyćmione wnętrze z bardzo wysoką nawą główną ozdobioną wymyślnymi dekoracjami oraz bogate elementy wyposażenia. W kaplicy Dziewięciu Ołtarzy znajduje się grób świętego, niemniej grobowców mnichów na terenie katedry jest więcej. Mnóstwo cennych zabytków sakralnych znajduje się w skarbcu katedralnym, natomiast najlepszym podsumowaniem wizyty w świątyni jest nieco karkołomna, ale wartościowa widokowo wspinaczka na wieżę lub też spacer wspaniałymi krużgankami. Drugą budowlą reklamującą miasto jest XI-wieczny zamek będący aż do XIX stulecia siedzibą biskupów. Obecnie gmach należy do uniwersytetu, ale zwiedzającym udostępniono część pomieszczeń. W historycznym mieście znajduje się kilka muzeów poświęconych dziejom całego regionu, średniowieczna zabudowa oraz spacerowe alejki prowadzące wzdłuż brzegów rzeki. Ulubionym widokiem wszystkich fotografów jest widoczna z zakola Wear panorama z tamą na rzece, murami miejskimi, młynem i wieżami katedralnymi.

Park Narodowy Northumberland – w pobliżu granicy ze Szkocją położony jest jeden z najdzikszych angielskich parków narodowych, który ze względu na odległą lokalizację zachował swój dziewiczy charakter. Na miłośników takich zakątków czekają piękne wzgórza porośnięte wrzosem i spokojna tafla jeziora Kielder Water. Wokół akwenu znajduje się wiele atrakcji w postaci placów zabaw dla dzieci, terenów rekreacyjnych, parków wodnych, stanowisk do obserwowania ptaków oraz szlaków pieszych i rowerowych (najlepszym, punktem orientacyjnym jest Leaplish Waterside Park oraz Birds of Prey Centre). Turyści mogą także zajrzeć do urokliwych wiosek Harbottle i Holystone oraz przyjrzeć się wieżom strażniczym „pells”, rozsianym po terenie parku i przypominającym o burzliwych dziejach regionu.

Holy Island – z wybrzeża hrabstwa Northumberlandu niedaleko Berwick-upon-Tweed widać płaski kawałek lądu z wysokim stożkiem, na który można dostać się groblą zalewaną w trakcie przypływów. Jest to Święta Wyspa niemalże dryfująca po wodach Morza Północnego, którą celtyccy mnisi osiedli w VII w. Właśnie z tej wyspy zakonnicy zabrali szczątki św. Cuthberta do Durham, by chronić je przed grabieżczymi napadami wikingów. Owym stożkiem jest zamek górujący nad wyspą, a tajemniczo prezentują się ruiny opactwa Lindisfrane Priory równie chętnie odwiedzane przez turystów zwiedzających tę część Anglii.

Mur Hadriana – dla podróżników interesujących się starymi fortyfikacjami ciekawostką może okazać się rzymski wał obronny wybudowany w północnej Brytanii w latach 121-129 n.e. dla ochrony północnych rubieży cesarstwa przed wojowniczymi plemionami. Długość muru sięgająca ponad 100 km może wzbudzić podziw, podobnie jak fakt, że konstrukcja z czasów rzymskich pozostaje niemalże nieprzerwana i świadczy o solidności wykonania. Zwiedzając fortyfikacje można w pewien sposób ożywić historię, która przed wiekami podzieliła tereny współczesnej Anglii i Szkocji. Warto przykładowo odwiedzić odcinki w pobliżu Chesters lub Housesteads, by przekonać się o strategicznym ogromie przedsięwzięcia. Pierwotnie mur miał wysokość do 4,5 m i co kilkaset metrów znajdowały się wieże strażnicze oraz niewielkie forty. Hadrian’s Wall nie spełnił nigdy swojej funkcji obronnej, gdyż Rzymianie wycofali się z tego terenu po kilkunastu latach od zakończenia budowy. Lokalne agencje turystyczne organizują specjalne kursy autobusowe w pobliże fortyfikacji oraz do kilku muzeów opowiadających o jego historii. Warto pamiętać, że w pobliskich miejscowościach, szczególnie w okresie letnim, organizowane są festiwale, koncerty, pokazy oraz rajdy. W pobliżu muru przebiega także droga dla turystów poruszających się własnym środkiem transportu.

Liverpool – bardzo ważny w Anglii ośrodek portowy, przemysłowy, naukowy i kulturalny, w którym ilość atrakcji i ciekawych miejsc nie ma sobie równych. Stolica regionu jest przede wszystkim miastem Beatlesów oraz klubu piłkarskiego FC Liverpool, więc wielu turystów wiąże swój pobyt właśnie z tymi symbolami rozpoznawalnymi na całym świecie. Miasto charakteryzuje także doskonała komunikacja, podświetlone wieczorami klasycystyczne zabytki zapierające dech w piersiach swoim urokiem oraz ilość galerii ustępująca jedynie Londynowi. W czasach rzymskich był to teren podmokły, przez który wiódł szlak handlowy z Chester do Lancaster, a pierwsze ślady osadnictwa wskazują na wiek VI i obecność wikingów. Oficjalnie osada stała się miastem w roku 1207 dzięki otrzymaniu praw miejskich i założeniu portu przez króla Anglii Jana I. Dobry dostęp do morza szybko rozwinął miasto i sprowadził tam niewolnictwo, handel rumem, tytoniem i innymi towarami mającymi zbyt w Anglii. W XVIII wieku zbudowano najstarszą część słynnych basenów portowych (doków) – Old Dock, a przybysze ze Szkocji i z Irlandii szukający pracy przywieźli swoje kulturowe tradycje. Port pełnił ważną funkcję komunikacyjną podczas II wojny światowej, niemniej stał się powodem licznych bombardowań. Wraz z zakończeniem konfliktu rozpoczęła się odbudowa miasta, które odzyskało dawną świetność i stało się główną atrakcją turystyczną tej części Anglii. Ponad brzegiem rzeki wznoszą się dumnie XIX-wieczne budynki mieszczące restauracje, lokale rozrywkowe i sklepy, natomiast z portu  wypływają statki pasażerskie zwiedzające okolicę (podczas wizyty w porcie warto przykładowo zwrócić uwagę na potężny budynek Royal Liver Building z charakterystycznymi wieżami zegarowymi i umieszczonymi na nich symbolicznymi ptakami o rozpostartych skrzydłach). Liverpool charakteryzują przede wszystkim zabytkowe doki – Albert Docks, czyli dawny port będący przed laty szczytowym osiągnięciem architektury brytyjskiej, które przekształcono w muzea, galerie, sklepy i kawiarnie. Nie bez powodu największą popularnością zwiedzających cieszy się tamtejsze muzeum o nazwie The Beatles Story, w którym szczegółowo można zapoznać się z historią słynnej grupy muzycznej i oglądnąć pamiątki związane z „czwórką z Liverpoolu”. Fani Beatlesów powinni także wybrać się do Cavern Club (dom nr 10 przy Mathew Street), gdzie zespół debiutował w 1961 r., zgłębić tajniki muzyczne studia nagraniowego Abbey Road oraz obejrzeć domy, w których wychowywali się John Lennon i Paul McCarntney. Zwiedzanie Albert Dock może zająć mnóstwo czasu, niemniej warto zarezerwować chwilę na wizytę w ścisłym centrum, gdzie znajduje się interesujący budynek St George’s Hall oraz Narodowa Galeria Północy – Walker Art Gallery ukazująca przekrój twórczości artystycznej od XIV do XX wieku. Małe dzieci warto zabrać do Bug House – multimedialnego centrum, w którym można spojrzeć na świat oczami zwierzęcia i stanąć oko w oko  z drapieżnikiem. Z kolei po starówce powinni pokręcić się miłośnicy architektury sakralnej, gdyż na uwagę zasługują liverpoolskie katedry: anglikańska Liverpool Cathedral oraz Metropolitan Cathedral kształtem przypominająca wigwam. Z doskonałej bazy noclegowej korzystają równie często miłośnicy rozmaitej rozrywki i muzyki pop oraz fani piłki nożnej, dla których stadion Anfield Road i klub piłkarski FC Liverpool są przedmiotem ogromnej dumy.

Manchester – miejska ikona Anglii Północno-Zachodniej zasłynęła na świcie jako najważniejszy ośrodek rewolucji przemysłowej oraz jako siedziba klubu piłkarskiego Manchester United. Jest to obecnie jedno z najnowocześniejszych miast Wielkiej Brytanii, pełniące również ważne funkcje kulturalne i naukowe. Chociaż w dzisiejszym Manchesterze coraz słabiej widać ślady burzliwych dziejów, historia miasta sięga rzymskiej warowni z I w. n.e., która w XI stuleciu przekształciła się w ośrodek opierający swoją działalność głównie na handlu. Dopiero rewolucja przemysłowa oraz uruchomienie pierwszej na świecie maszyny parowej napędzającej przędzalnię (1789 r.), uczyniła z Manchesteru jedno z najważniejszych miast na wyspach. Dawni przemysłowcy wybudowali tam liczne galerie sztuki, parki publiczne i budynki administracyjne, tworzące spójną całość z nowoczesną zabudową. Miasto jest bogate w zabytki, szkoły wyższe, teatry i szereg atrakcji prowadzących zawsze do centralnego miejsca – placu St Peter’s Square, przy którym stoi efektowny wiktoriański ratusz z wysoką wieżą oraz elegancki budynek biblioteki Central Library. Ciekawe kolekcje sztuki z różnych okresów prezentuje pobliska City Art Gallery, natomiast popołudniową herbatę najlepiej wypić w restauracji krzykliwego architektonicznie hotelu Midland. Kilka minut spaceru wystarczy, by dotrzeć do Deansgate – jednej z głównych arterii, przy której znajduje się mnóstwo interesujących obiektów, takich jak późnogotycka katedra, Muzeum Miejskie z interaktywnymi wystawami ilustrującymi życie miasta, zwracający uwagę gmach biblioteki John Ryland’s Library oraz najwyższy budynek w mieście – Beetham Tower. Sercem części przemysłowej Manchesteru jest Castlefield – ciekawa okolica ze starą zabudową, ruinami rzymskiego fortu oraz zabytkową linią kolejową, o której początkach i nie tylko opowiada arcyciekawe Muzeum Nauki i Przemysłu. Mijając po drodze kilka świątyń i pomnik Abrahama Lincolna można dotrzeć do China Town – chińskiej dzielnicy strzeżonej przez bramę z orientalnymi łukami. Ciekawych sklepów i restauracji zapraszających egzotycznymi wnętrzami nie sposób tam zliczyć, podobnie jak ciekawych miejsc w dzielnicy portowej Salford Quays, należącej do najstarszych rejonów miasta. Ciekawostką jest znajdujące się tam Północne Muzeum Wojen Imperialnych z architekturą nawiązującą do konfliktów zbrojnych, a także wzniesione ze lśniącej stali centrum sztuki Lowery, charakteryzujące się różnorodnością wystaw i projektów. Grzechem byłoby przeoczyć Old Trafford – stadion jednej z najsławniejszych drużyn piłkarskich na świecie. Na fanów „czerwonych diabłów”, oprócz samego obiektu robiącego niesamowite wrażenie, czeka wspaniałe muzeum poświęcone dokonaniom drużyny, sklep z pamiątkami oraz restauracja kibiców Red Cafe. Manchester dominuje także w Anglii jeżeli chodzi o życie nocne, kulturę młodzieżową, koncerty muzyki alternatywnej, imprezy masowe pod gołym niebem i puby, w których ciemne piwo smakuje jak nigdzie indziej. Warto przykładowo odwiedzić dzielnicę Northern Quarter ze stylowymi kawiarniami, butikami i sklepami oferującymi szeroki asortyment, by przekonać się o potędze nowoczesnego Manchesteru.

Chester – spokojne, ale nie ospałe miasto zainteresuje z pewnością turystów poszukujących ducha przeszłości, zabudowy w stylu Tudorów oraz wiktoriańskiej starówki. Miasto założone przez Rzymian 2 tys. lat temu było w owym czasie największą fortyfikacją w Anglii, którą w późniejszych wiekach opanowali Celtowie. Dla ochrony rzecznego portu w XI stuleciu wybudowano zamek, będący obecnie jedną z największych atrakcji cieszących turystyczne oko. Piękna jest także majestatyczna katedra związana z kultem anglosaskiej księżniczki, św. Werburgi, niemniej najwięcej turystów spaceruje po tzw. „rows”, czyli zabytkowych uliczkach, wzdłuż których ciągną się dwupiętrowe domy skrywające na parterach sklepy i restauracje. Najefektowniejsze z nich można obejrzeć na placu Cross, aczkolwiek bogaty w tematy fotograficzne może okazać się spacer murami miejskimi pochodzącymi nawet z czasów rzymskich. Dotrzeć nimi można do wieży King Charles Tower oraz Water Tower, a także do ulicy Eastgate Street, której ozdobą, oprócz szachulcowych domów, sklepów i typowych angielskich pubów, jest słynny zegar zbudowany dla królowej Wiktorii z okazji jej diamentowego jubileuszu w roku 1897. Nieco strachu można najeść się w trakcie eksplorowania starożytnych podziemi, niemniej warto poznać te tajemnicze lochy skrywające się pod zrekonstruowaną ulicą z czasów rzymskich – Dewa Roman Experience. Zwiedzanie muzeów Chester to czysta przyjemność dla turystów zainteresowanych historią, którzy mogą poszerzyć swoją wiedzę na rozmaitych ekspozycjach. Przy okazji warto zajrzeć do przenoszącego w czasy XVII wieku domu z epoki georgiańskiej przy Castle Street oraz udać się do ruin rzymskiego amfiteatru – najpotężniejszej tego typu budowli w Anglii. Największy na wyspach jest także ogród zoologiczny z ciekawie zaaranżowanymi wybiegami.

Knowsley – zwiedzanie Liverpoolu warto poszerzyć o wizytę w Knowsley Safari Park, gdzie na krótkiej wycieczce dzieci i dorośli mogą przeżyć prawdziwą przygodę podczas oglądania czworonogów reprezentujących różne gatunki. Z okien samochodu można podziwiać między innymi lwy, antylopy, nosorożce i bizony, a najwięcej śmiechu i entuzjazmu wywołuje wizyta w komicznym małpim gaju.

Lancaster – ładny, stary port rzeczny, pełen średniowiecznych uliczek i georgiańskich domów, jest godny uwagi ze względu na zamek, który w dziejach miasta odegrał ważną rolę i jest najciekawszą atrakcją turystyczną. W czasach rzymskich w tym miejscu stała już pierwsza warownia, którą w wieku XII zastąpiła normańska twierdza, kilkukrotnie rozbudowana w kolejnych wiekach. Efekt jest zadziwiający, chociaż surowe mury zostały naznaczone słynnymi procesami czarownic, znanymi jako „proces kobiet z Pendle” oraz wieloma egzekucjami wykonywanymi na skazanych za różne występki. Patrząc na salę tortur i więzienie można wyobrazić sobie mroczne tajemnice zamku, niemniej całość robi piorunujące wrażenie i można tam spędzić kilka pasjonujących godzin. Zwiedzanie miasta warto podsumować wizytą w kilku interesujących muzeach: Muzeum Dzieciństwa z ekspozycją zabawek, Domie Sędziów, Muzeum Morskim i Muzeum Miejskim, które dokładnie pokazują związek Lancaster z morzem i historią Anglii.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Półwysep Wirral – w kleszczach rzek Dee i Mersey oraz Morza Irlandzkiego znajduje się malowniczy półwysep połączony z pobliskim Liverpoolem dwoma tunelami drogowymi. Z pewnością warto się tam wybrać, by zwiedzić miasto Birkenhead z zabytkowym opactwem benedyktyńskim (najstarszą budowlą regionu Merseyside) oraz przepięknym georgiańskim rynkiem Hamilton Square. Podziw budzi także wioska Port Sunlight z charakterystycznym osiedlem robotniczym, o którego architektonicznym i historycznym aspekcie opowiada Sunlight Vision Museum.

Ellesmere Port – miasto portowe w hrabstwie Cheshire może pochwalić się największą w kraju kolekcją barek i łodzi z różnych okresów historycznych. Doskonale przygotowane Ellemere Port Boat Museum w ciekawy sposób opowiada historię ludzi budujących kanały rzeczne oraz dzieje lokalnej żeglugi. Małe dzieci dodatkowo warto zabrać do pobliskiego Blue Planet Aquarium, gdzie podczas spaceru podwodnym tunelem mają szansę zobaczyć rozmaite gatunki ryb oraz ciekawie zaaranżowane środowisko wodne.

Dolina rzeki Ribble – idealne miejsce na ucieczkę od cywilizacji, podziwianie dzikiej przyrody i zrzucenie zbędnych kilogramów. Dzięki trasom pieszym i rowerowym można aktywnie wypocząć i zwiedzić takie miejsca jak: Clitheroe z normańską warownią i Muzeum Zamkowym, wzgórze Pendle Hill słynące z malowniczych widoków i sabatów czarownic, rozległe wrzosowiska Forest of Bowland ze „Szlakiem Czarownic z Pendle” oraz uroczą wioskę Slaidburn z gospodą pamiętającą minione wieki.

Kraina Jezior – jeden z najbardziej malowniczych zakątków Anglii znany jest turystom dzięki niezwykłym warunkom przyrodniczym, kulturowym i wypoczynkowym. Park Narodowy Lake District charakteryzuje się wyjątkowo czystym powietrzem oraz szlakami turystycznymi wytyczonymi wśród malowniczych jezior i górzystych łąk usianych wysypiskami kamieni. Uroku dodają parkowi liczne wodospady i wioski z domami z szarego kamienia, w których można znaleźć przytulne hotele, miłą atmosferę i doskonałe restauracje. Swój krajobraz Lake District zawdzięcza lodowcowi, który kilkanaście tysięcy lat temu wyrzeźbił w rozległym terenie skomplikowane bruzdy, wypełnione następnie wodą. Pojawiają się tam głównie wędrowcy, dla których bezcenne są tajemnicze wrzosowiska, torfowiska, lasy dębowe i masywy górskie, z których najwyższy szczyt Anglii – Scafell Pike, osiąga wysokość 964 m n.p.m. Najwięcej turystów pojawia się w miejscowości Windermere, która zyskała miano centrum wypoczynkowo-rekreacyjnego za sprawą najlepszej bazy noclegowej. Kurort zawdzięcza swoją popularność również położeniu nad najdłuższym jeziorem w Anglii, idealnie nadającym się do uprawiania różnych form żeglarstwa. Doskonałą bazą wypadową do zwiedzania okolic jeziora jest także miejscowość Bowness-on-Windemere. Atrakcyjnie prezentuje się jezioro Coniston Water znane z pobijanych na nim rekordów prędkości, a więc i tam znajdują się wypożyczalnie kajaków, żaglówek i motorówek. Z kameralnej miejscowości Coniston można wyruszyć na zdobycie dumnej góry Old Man of Coniston, z której widoki na wspaniałą Krainę Jezior nie pozostawiają złudzeń, że jest to jedno z najpiękniejszych miejsc na całych Wyspach Brytyjskich.

York –  historyczna stolica regionu Yorkshire, która uchodzi za najładniejsze miasto w północnej Anglii. Na zwiedzających czekają przede wszystkim wąskie stare ulice, starożytne mury miejskie, dobre muzea, duże kościoły oraz doskonała baza noclegowa. Tylu zabytków skupionych w jednym miejscu, z wyjątkiem Londynu, nie ma w Anglii w żadnym innym mieście. Na otaczających starówkę murach obronnych utworzono deptak spacerowy, a w wielu miejscach można napotkać ślady odległej historii sięgającej rzymskiego obozu utworzonego w 71 roku n.e. Było to największe miasto północnych rubieży cesarstwa rzymskiego o nazwie Eboracum. Za panowania saskiego utworzono tam największe centrum chrześcijańskie w Anglii, w miejscu obecnej katedry w roku 627 król Nortumbrii Edwin przyjął chrzest, a pierwowzór nazwy – Jorvik, nadali miastu Duńczycy w IX stuleciu. Kulturę tych ziem oraz architekturę naznaczyli swoją obecnością Normanowie, natomiast największy rozwój przemysłu nastał w wieku XIX wraz z powstaniem kolei. Plątaniną średniowiecznych ulic i pasaży wewnątrz murów można dotrzeć do największego skarbu miasta – York Minster, czyli największego gotyckiego kościoła katedralnego na północ od Alp. Jest to bardzo wyjątkowa świątynia, dlatego jej zobaczenie jest obowiązkiem każdego szanującego się turysty zwiedzającego północną Anglię i region Yorkshire. Katedra budowana przez ponad 200 lat, począwszy od roku 1220, jest prawdziwym nagromadzeniem skarbów artystycznych, skrytych za ponad setką witraży, wspaniałym oknem Pięciu Sióstr i największym na świecie oknem witrażowym przedstawiającym sceny biblijne. Główna bryła zachwyca rozmiarem i kunsztem wykończenia, natomiast wnętrze imponuje nawą z cienkimi kolumnami wznoszącymi się na wysokość 30 m oraz zabytkami sztuki sakralnej. Ponadto zobaczyć można kilka grobowców historycznych postaci, a także warto zajrzeć do podziemi, gdzie wyeksponowano ruiny rzymskich i normańskich budowli oraz podziemny kanał wodny. Najlepszym punktem widokowym jest wieża katedry, z której można wypatrzyć pozostałe zabytki i mury miejskie ze znakomicie zachowanymi bramami. Zatłoczonymi uliczkami  dociera się także do arcyciekawego Muzeum Wikingów, będącego rodzajem „wehikułu czasu” oraz do Muzeum Archeologicznego z nowoczesną aranżacją prehistorycznych zabytków. W odosobnieniu wznosi się Clifford’s Tower – pozostałość XIII-wiecznego zamku, którego dzieje najlepiej poznać w pobliskim muzeum. York szczyci się bogatą historią kolejnictwa, dlatego jeśli kogoś interesuje ten temat powinien odwiedzić Narodowe Muzeum Kolejnictwa, które jest jedną z najlepiej zaopatrzonych placówek w Europie. Najróżniejsze parowozy z pewnością spodobają się najmłodszym, podobnie jak eksponaty prezentowane przez Muzeum Hrabstwa. Zwiedzanie najlepiej zakończyć w typowo angielskim pubie, których w Yorku jest tyle, że w ciągu całego roku, codziennie można napić się piwa w innym.

Leeds – znakiem rozpoznawczym miasta położonego u stóp Gór Pennińskich nad rzeką Aire jest architektura świadcząca o wielkim rozwoju gospodarczym w XIX wieku. Znajdują się tam wspaniałe wiktoriańskie pasaże handlowe pokryte szklanym dachem, galerie wystawiennicze i placówki kulturalne na najwyższym poziomie. Jest to również jedno z najszybciej rozwijających się miast Wielkiej Brytanii i ośrodek przemian gospodarczych związanych z przemysłem ciężkim. Nie przeszkadza to jednak zwiedzaniu ciekawych miejsc pokazujących odmienne oblicze Anglii. Chociaż miasto Leeds było ważnym ośrodkiem targowym w średniowieczu, prawa miejskie otrzymało dopiero w XVII wieku. Średniowieczni mnisi wznieśli tam swoje opactwo, a tkacze z Flandrii sprowadzili tradycje włókiennicze funkcjonujące do dziś. Po rewolucji przemysłowej miasto otrzymało ponury wygląd, który znacznie zmienił się za sprawą odrestaurowanych w późniejszych latach kamieniczek oraz działalności kulturalnej i uniwersyteckiej. Luźną atmosferę miejskiego i nocnego życia można także poznać w nowoczesnych klubach, pubach i restauracjach chętnie odwiedzanych przez studiującą tam młodzież. Najważniejszą budowlą historyczną w mieście jest opactwo Kirkstall – perła architektury średniowiecza oddająca swoje piękno pomimo ruiny. Ten XII-wieczny klasztor na brzegu rzeki Aire należał do cystersów, których historię najlepiej przedstawia sąsiednie muzeum. Wśród pozostałych zabytków należy wymienić jeszcze kościół św. Jana z oryginalnym XVII-wiecznym wystrojem i klasycystyczny ratusz. Najbardziej interesujące muzeum miejskie zorganizowane jako Zbrojownia Królewska prezentuje przeogromną kolekcję broni, natomiast Miejska Galeria Sztuki może pochwalić się olbrzymią kolekcją XIX i XX-wiecznej sztuki. Zwiedzanie najlepiej zakończyć wizytą w odprężającym ogrodzie tropikalnym z basenami Tropical World lub nad brzegami rekreacyjnego jeziora Waterloo Lake. Leeds znane jest także jako miejsce dużych koncertów w parkach Roundhay i Temple Newsam, a wiele interesujących klubów można znaleźć przy ulicach Briggate, Duncan Street i New Market.

Sheffield – strategiczne położenie między siedmioma wzgórzami i u zbiegu pięciu rzek spowodowało gwałtowny rozwój miasta i rewolucję przemysłową trwającą do dziś. Obecnie Sheffield jest prężnie działającym ośrodkiem o wieloetnicznym społeczeństwie, który duże środki przeznacza na turystykę. Miasto zyskało oblicze wypoczynkowo-rekreacyjne głównie dzięki pobliskiemu Parkowi Narodowemu Peak District, chociaż w samym mieście znajduje się kilkadziesiąt terenów leśnych i parków publicznych, do których można dotrzeć w zaledwie kilka chwil. Na historię miasta w dużym stopniu wpłynęło średniowieczne kowalstwo oraz odkrycie złóż rudy żelaza, co doprowadziło do rozwoju nowoczesnego hutnictwa. Ważną datą dla miasta był rok 1857, w którym założono pierwszy na świecie klub piłkarski działający do dziś z większymi i mniejszymi sukcesami. Korzystne wrażenie można odnieść patrząc na nowoczesne budynki skomponowane ze starszą zabudową i terenami zielonymi, na których wypoczywają studenci kształcących się na tamtejszych uniwersytetach. Najważniejszym miejscem pełnym uroku jest Ogród Zimowy skupiający pod oszklonym dachem Millenium Galleries, Tudor Square i Peace Gardens. Jest to największa na świecie oranżeria, w której można podziwiać tropikalne rośliny, przyjrzeć się najlepszej sztuce użytkowej, wypoczywać na mnóstwo sposobów i robić zakupy. Krótki spacer ulicą Fargate kończy się przy katedrze znanej z dawnych i współczesnych witraży, natomiast bogate dzieje epoki industrialnej można obejrzeć w Kelham Island Museum usytuowanym w jednej z przecznic Coronation Street. Z racji tego, że w Sheffield znajdują się ważne angielskie uniwersytety, życie studenckie skupia się wokół wielu pubów, dyskotek i lokali rozrywkowych, do których również chętnie zaglądają turyści.

Yorkshire Dales – najbardziej malownicze tereny Gór Pennińskich objęte są rezerwatem przyrody pełnym wrzosowisk i wapiennych dolin z odmiennym charakterem. Walory parku podkreślają także kamienne domy, stare mosty przerzucone nad meandrującymi rzekami, zielone łąki z wypasającymi się owcami oraz ruiny zabytkowych opactw. Nawet deszcz nie odstrasza prawdziwych obieżyświatów korzystających z tamtejszych szlaków pieszych, rowerowych i konnych oraz doskonałej infrastruktury turystycznej. Najwięcej piechurów można spotkać w dolinie Wharfedale, gdzie przy wejściu do parku narodowego znajdują się malowniczo położone pozostałości klasztoru Bolton Priory z XII wieku. Na terenie parku można trafić na liczne puby serwujące pyszny „yorkshire pudding”. Warto spróbować tego dania wraz z soczystą pieczenią, by nabrać sił i ruszyć na zwiedzanie miasta Skipton z doskonale zachowanym zamkiem i początkiem istnienia na długo przed przybyciem Normanów w VII wieku. Większość murów obecnej twierdzy pochodzi z XVII wieku i robi niesamowite wrażenie stanem zachowania. Ładnym georgiańskim centrum i doskonałą atmosferą szczyci się największa wieś w dolinie – Grassington, z której warto podążyć szlakiem do rezerwatu Grass Wood. Najbliższą atrakcją miejscowości Malham jest skała Malham Cove przypominająca amfiteatr, odwiedzana chętnie przez miłośników wspinaczki. Szlaki spacerowe prowadzą także do malowniczego jeziora Malham Tarn z oznakowanymi punktami widokowymi i tablicami informacyjnymi. Na uwagę zasługuje Ribblehead Viaduct – ogromny most kolejowy położony z XIX wieku, którego ponad dwadzieścia ogromnych filarów tworzy zjawiskową scenerię z majestatycznymi górami. Doskonałą bazą wypadową do zwiedzania parku jest Ingleton i stamtąd właśnie można wyruszyć na liczne szlaki, do wodospadów Pecca Falls i Thornton Force oraz do jaskiń White Scar Caves należących do najdłuższych w Anglii. Podczas niezwykle emocjonującej wędrówki można wsłuchać się w dźwięki wydawane przez podziemny wodospad i podziwiać wielkie komory.

North York Moors – dzikie obszary paku narodowego, chroniącego surowe wrzosowiska, samotne wzgórza i widowiskowe klify wybrzeża, są idealnym celem romantycznej wyprawy w duchu powieści angielskich sióstr Bronte, autorek między innymi słynnych „Wichrowych wzgórz”. Najwyższym wzniesieniem wybijającym się z górzystego pejzażu jest Cockayne Ridge (454 m n.p.m.), natomiast w prześlicznych dolinach bez trudu można odnaleźć samotne gospodarstwa oraz ruiny opactw, zamków i kościołów. Wspaniałe szlaki piesze i rowerowe wytyczono między urokliwymi wrzosowiskami, na widowiskowe klify oraz wśród pól porośniętych dywanem fioletowych kwiatów. O warunki na trasach najlepiej pytać w punktach informacji turystycznej znajdujących się w Whitby, Scarborough i Guisborough.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się do Anglii Północno-Wschodniej?
Podobnie jak w całej Europie najlepszymi miesiącami na zwiedzanie Anglii są: maj i czerwiec z najdłuższymi dniami oraz wrzesień. Na najwięcej słońca można tam liczyć w lipcu i sierpniu, kiedy na plażach pojawiają się turyści najchętniej wypoczywający na wybrzeżu. Okres wakacyjny nie grozi jakąś szczególną spiekotą ze względu na położenie geograficzne i chłodny klimat (temperatury powyżej 26°C uważane są za upalne), a poszczególne zabytki można właściwie zwiedzać przez cały rok, z wyjątkiem grudnia i stycznia, kiedy jest nieprzyjemnie i wietrznie. Zimą jednak warto zwiedzać liczne muzea, które nie są zatłoczone, a ceny noclegów poza sezonem znacznie niższe. Należy jednak pamiętać, że fronty atmosferyczne w ciągu roku mogą powodować częste wahania temperatur, silne wiatry (wczesna wiosna i jesień), zmiany ciśnienia, mgły i częste opady deszczu. Większe miasta mają swój mikroklimat, z reguły cieplejszy i bardziej suchy niż otaczający je obszar.

Najbogatszą ofertą kulturalną dysponuje Newcastle, więc warto tak zaplanować wyjazd, aby zgrał się z którąś z imprez: hucznie obchodzonym Chińskim Nowym Rokiem (II), Newcastle Gateshead Comedy Festival (III), Newcastle ScienceFest (III), Newcastle Beer Festival (IV), festiwalem muzyki Evolution Festival lub festiwalem jedzenia EAT! NewcastleGateshead (V).

Jaka waluta obowiązuje w Anglii?
Walutą Anglii jest funt brytyjski (GBP), 1 GBP = 100 pensów. Dla turystów z Europy jest to stosunkowo drogi kraj z wysokimi kosztami utrzymania i cenami za wstępy do placówek muzealnych itp. (większość muzeów jest jednak bezpłatna, co może rekompensować koszty pobytu).  Ceny zależą także od standardu mieszkania oraz okolicy, w której się przebywa. W wielu miejscach, szczególnie w dużych miastach, można płacić euro po uśrednionym kursie.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Anglii?
Świetnie zaopatrzone angielskie sklepy oferują mnóstwo ciekawych pamiątek, które warto przywieźć z wakacyjnych wojaży. Wybór pamiątek zależy przede wszystkim od gustu i zasobności portfela. Do standardowych pamiątek należą miniaturki znanych symboli angielskich (Big Ben, gwardzista królowej, piętrowy autobus, taksówka, budka telefoniczna), kubki oraz koszulki z charakterystycznymi emblematami (np. logo metra lub słynny napis „mind the gap”), czajniki w kształcie zabytków, magnesy na lodówkę, zapalniczki z flagą Anglii, bluzy z napisem „England”. Z Anglią kojarzy się także najlepsza herbara earl grey, piwo porter, tradycyjny hełm policyjny oraz tkaniny tweedowe (szkockie tkaniny wełniane) i tartan (tkanina o kraciastym wzorze utworzona z krzyżujących się pasów). Popularnością mogą cieszyć się takie ubrania jak: niezniszczalne swetry z wyspy Fair w archipelagu Szetlandów, kurtki firmy Barbour, Burberry oraz militarne typu Flyers, kalosze Hunter oraz buty Dr. Martens.

Jaki czas obowiązuje w Anglii?
W Anglii od czasu polskiego odejmujemy 1 godzinę.

Jak poruszać się po Anglii Północno-Wschodniej?
W epoce „tanich lotów” najlepszym sposobem przemieszczania się z miasta do miasta jest podróż samolotem, niemniej na całych Wyspach Brytyjskich ruch kolejowy funkcjonuje intensywnie, a pociągi jeżdżą szybko, daleko i punktualnie. Jedynym problemem są wysokie ceny za przejazd w stosunku do innych krajów europejskich, niemniej im wcześniej dokona się rezerwacji biletu, tym jest on tańszy (nawet do 70%). Autobusy kursują na trasach dalekobieżnych i lokalnych, a bilety są znacznie tańsze niż w pociągach i oferują możliwość kupienia przejazdu sieciowego na cały kraj, co z turystycznego punktu widzenia może być korzystne. Rozkłady jazdy autobusów i pociągów w pobliżu atrakcji turystycznych są z reguły ze sobą dobrze skomunikowane. O przejazdy prywatnymi liniami autobusowymi najlepiej pytać w lokalnych agencjach turystycznych.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Wielka Brytania dysponuje bardzo dobrze rozwiniętym systemem drogowym z wielopasmowymi autostradami, kilkupasmowymi drogami głównymi i głównymi drogami lokalnymi. Autostrady są płatne tylko na niektórych odcinkach (przejazd większością jest bezpłatny), natomiast trzeba zapłacić za przejazd większością głównych tuneli i mostów. Obowiązuje tam ruch lewostronny, odległości mierzy się w milach, a żeby wynająć samochód trzeba mieć ukończone 21 lat i posiadać ważne prawo jazdy na terytorium swojego kraju przynajmniej przez rok.

Najważniejszym węzłem komunikacyjnym jest Newcastle leżące przy głównej linii kolejowej łączącej Londyn z Edynburgiem i tą trasą odbywa się największy ruch. Na lotnisko można dotrzeć bezpośrednio metrem lub autobusami. W biurach informacji turystycznej najlepiej zapytać o całodniowe bilety umożliwiające przejazd wszystkimi środkami lokomocji. Dużo połączeń autobusowych z lokalnymi miejscowościami ma także Durham. Nieco skromniej przedstawia się transport publiczny w Parku Narodowym Northhumberland, niemniej autobusy turystyczne kursują w pobliże Muru Hadriana.

Jakie są ograniczenia celne w Anglii?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty są potrzebne w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Anglii?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są w Wielkiej Brytanii bezpłatną podstawową opieką medyczną. Świadczenia medyczne są na najwyższym światowym poziomie i nie ma problemu z dostępem do jakichkolwiek leków. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia. Szczegółowe informacje: www.ekuz.nfz.gov.pl i www.nfz.gov.pl

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do pobytu na terenie Wielkiej Brytanii jest ważny dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów Wielkiej Brytanii www.londyn.msz.gov.pl

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Wielka Brytania, Londyn, 47 Portland Place, W1B 1JH
Tel.: +44 2072913543 Tel.: +44 2072913520 Tel.: +44 2072913914 Tel.: +44 2072913900 Tel.: +44 2072913934 Faks: +44 2072913576 Faks: +44 2072913575
london@msz.gov.pl
www.londyn.msz.gov.pl

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Instytut Polski w Londynie (Instytut Kultury Polskiej)
Wielka Brytania, Londyn, Swan House, 52-53 Poland Street, W1F 7LX
Tel. dyżurny: +442032062004
london.pci@instytutpolski.org.uk
www.polishculture.org.uk

Wydział Konsularny Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Londynie
Wielka Brytania, Londyn, 73 New Cavendish Street, W1W 6LS
Tel.: +44 2072913900 Tel.: +44 2072913934 Tel.: +44 2072913914 Tel. dyżurny: +44 7939594278 Faks: +44 2073232320
londyn.konsulat@msz.gov.pl
www.londyn.msz.gov.pl

Anglia Pn. - Zach.

Anglia Śr. - Wsch.

Anglia Śr. - Zach.

Anglia Wschodnia

Kornwalia

Londyn

Wyspa Man

Wyspy Normandzkie

Yorkshire

Anglia: Anglia Płd. - Wsch. , Anglia Płd. - Zach. , Anglia Pn. - Wsch. , Anglia Pn. - Zach. , Anglia Śr. - Wsch. , Anglia Śr. - Zach. , Anglia Wschodnia , Kornwalia , Londyn , Wyspa Man , Wyspy Normandzkie , Yorkshire

Wybierz region Anglia Płd. - Wsch. , Anglia Płd. - Zach. , Anglia Pn. - Wsch. , Anglia Pn. - Zach. , Anglia Śr. - Wsch. , Anglia Śr. - Zach. , Anglia Wschodnia , Kornwalia , Londyn , Wyspa Man , Wyspy Normandzkie , Yorkshire