Kraj Włochy

Stolica: Rzym
Powierzchnia: 301 230 km²
Ludność: 60 418,7 tys
Waluta: euro (EUR), 1 EUR = 100 centów
Napięcie: 220 V
Język: włoski
Wiza: wiza nie jest wymagana

Abruzja

Apulia

Bazylikata

Dolina Aosty

Emilia - Romania

Florencja

Gargano

Jezioro Comer

Bajkowa atmosfera, czar okolic i niezwykły pejzaż malowniczego jeziora.

Informacje ogólne

Pięknem włoskich jezior rozlewających się po malowniczych okolicach zachwycali się nie tylko wybitni kompozytorzy przyjeżdżający w niezwykłe okolice, żeby tworzyć wspaniałe utwory, ale także całe pokolenia pisarzy inspirujących się tym niezwykłym zakątkiem Włoch. Przyjazny klimat krainy Jezior Alpejskich przyciąga również tłumy turystów pragnących wypoczywać w bajkowej atmosferze ulegając jednocześnie czarowi okolicy. Dla niezwykłych krajobrazów nad jeziora przyjeżdżają przede wszystkim turystyczni romantycy pragnący przeżyć magiczne chwile oraz młode pary poszukujące romantycznych uniesień.

Jeziora Alpejskie powstały podczas ostatniego zlodowacenia zakończonego ok. 11 tys. lat temu, kiedy topniejący lód spływający z alpejskich zboczy wypełnił wodą przepiękne doliny wyżłobione przez jęzory lodowca. Okolica jezior ma tę zaletę, że zimy są łagodne i ciepłe, akweny idealnie nadają się do uprawiania żeglarstwa i windsurfingu, gdyż sprzyjające wiatry od lądu to rezultat różnic temperatury i ciśnienia między cieplejszymi wodami jezior i chłodnym powietrzem znad gór. Podczas gdy silny wiatr na jeziorach wypełnia białe i kolorowe żagle uwijające się w malowniczej scenerii, amatorzy kąpieli mogą wygrzewać się na zacisznych brzegach.

Jezioro Comer wyróżnia się spośród pozostałych wspaniałymi brzegami okalającymi smukłe szczyty, wśród których z pomiędzy bujnej roślinności zerkają na turystów zwiedzających region urocze pałace i wille. Akwen położony w północnych Włoszech ma długość 50 km i szerokość 5 km, przy czym głębokość sięga aż 410 m, co czyni go najgłębszym jeziorem w Europie. Nad północnym krańcem górują surowe Alpy, na których stokach można przez cały sezon jeździć na nartach, w wielu miejscach jeziora brzeg jest wysoki i urwisty, niemniej popularne Lago di Como, zwane też „Lario” cieszy się wśród turystów niezwykłą popularnością. Atrakcją jeziora przypominającego swoim kształtem literę „Y”, składającego się z trzech części jest jedyna wyspa Isola Comacina zamieszkiwana już w starożytności.

Como – świetnie prosperujące miasteczko z wieloma tradycjami, w którym wypoczynek może okazać się niezwykle satysfakcjonujący. To najbliższy kurort oddalony od Mediolanu o zaledwie 50 km słynący z produkcji jedwabiu, którego wytwarzaniem miejscowa ludność zajmowała się przez wieki w swoich domach i małych zakładach tkackich, a do dziś jest kontynuowana w większych fabrykach. Warto spacerować po starówce i zachwycać się lokalną kuchnią, można też przejechać się kolejką linową, z której rozpościera się niezwykły widok na malownicze jezioro. Nowoczesne hotele i wykwintne kawiarnie otaczają plac Piazza Cavour, miło czas można spędzić w ogrodach miejskich – Giardini Pubblici, gdzie w okolicznej willi Olmo odbywają się kongresy i wystawy sztuki. Najbardziej imponującą budowlą w Como jest katedra Santa Maria Maggiore łącząca gotyk z renesansem oraz kościół Sant'Abbondio przenoszący zwiedzający w czasy, gdy Como było średniowieczną wioską.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Lecco – okolica pięknego kurortu przypomina norweskie fiordy z poszarpanymi, granitowymi górami, wśród których wypoczynek i relaks z pewnością będzie satysfakcjonujący. Można też zwiedzać pobliskie tereny dzięki solidnie przygotowanej bazie turystycznej, zadowoleni z pewnością będą miłośnicy górskich wędrówek, gdyż w mieście biorą początek liczne, widokowe szlaki. W Lecco warto zobaczyć bazylikę z cyklem XIV-wiecznych fresków, dom rodzinny pisarza Alessandra Manzoniego z regionalnym muzeum oraz zabytkowy most na rzece Adda.

Menaggio – przepiękny kurort będący doskonałą bazą wypadową dla turystów miłujących górskie wycieczki zarówno piesze jak i rowerowe. Wolny czas warto spędzać na konsumowaniu lokalnych smakołyków w przytulnych restauracjach i kawiarniach na głównym placu miasteczka Piazza Garibaldi, wypoczynku na trawiastej plaży lub szalejąc na nartach wodnych czy żeglując po wodach pięknego jeziora.

Bellagio – z niezwykle malowniczo położonego kurortu można podziwiać cały akwen jeziora, gdyż leży w miejscu, gdzie zbiegają się trzy odgałęzienia jeziora Comer. Miejscowość usytuowana jest malowniczo u podnóża wzgórz porośniętych cyprysami, urokliwe uliczki co roku zapełniają się turystami spacerującymi wśród sklepów z pamiątkami oraz wysadzaną oleandrami i lipami promenadą. Wytchnienie można znaleźć w miejscowych ogrodach lub wybrać się na żwirową plażę, by wykąpać w krystalicznie czystym jeziorze. Miłośnicy aktywnego wypoczynku mogą korzystać z przyhotelowych wypożyczalni sprzętów wodnych, sal sportowych, kortów tenisowych oraz pływać w basenach lub wypoczywać popijając drinka na tarasach z widokiem na piękne jezioro.

Kuchnia

Świętowanie życia to we Włoszech nic innego jak spożywanie posiłków i picie zacnych trunków. O włoskiej kuchni mówi się, że jest jedną z najlepszych kuchni na świecie, stąd jej wielka popularność w wielu krajach, gdzie lokale z włoskim jedzeniem można spotkać praktycznie na każdym rogu ulicy, a włoskie nazwy własne nie są już tak obce i na dobre zadomowiły się w powszechnym słownictwie. Spaghetti, pizza, ravioli czy lasagna to potrawy, które na stałe zagościły też na stole niejednego domu. Nie tylko takie menu jest domeną wyśmienitej kuchni, w której dominują świeże owoce, zioła, ryby i jarzyny stosowane od wieków przez włoskich kucharzy należące do zdrowej diety, której nie zaszkodzi nawet mały dodatek oliwy.

Kuchnia włoska to również wpływy innych kuchni pozostawiające swój ślad dzięki bogatej historii, wyraźnie dominują wpływy francuskie, austriackie czy greckie, chociaż wielu Włochów uważa, że właśnie domowe jedzenie jest tym najbardziej wartościowym.

Włosi mają silnie zakorzenione tradycje kulinarne, przez co spożywanie posiłków jest prawdziwym, często bardzo długim, ale jakże smakowitym rytuałem. Obowiązkowe śniadanie prima calzione nie może obejść się bez cappuccino oraz brioche lub cornetto – miękkiej bułki francuskiej nadziewanej dżemem, kremem czy czekoladą, taki posiłek można spokojnie skonsumować stojąc przy barowej ladzie. Jeżeli ktoś zgłodnieje od razu sięga po panini – wielkie kanapki składające się z bagietki przełożonej kiełbasą, serem i różnorodnymi dodatkami, w zależności od gustu. Bary z takimi kanapkami zwane paninoteca to standardowy obrazek większych miast, zamawia się zwykle tramezzini – gotowe kanapki z białego chleba z różnymi dodatkami lub gorące toste z serem lub szynką i pomidorem. Przed południem najlepiej zamówić coś na wynos w barze tavola calda, wszędzie można też kupić pojedyncze kawałki pizzy. Zapiekanki focacce obłożone serem lub pomidorem ze szpinakiem, wątróbką lub mięsem spotykane są na targach, tak samo jak popularne suppli – zapiekane kule ryżu wypełnione farszem mięsnym.

Obiad – pranzo – zazwyczaj zaczyna się od antipasto – przystawki (mogą nią być surowa szynka prosciutto, gotowana cotto lub wędzona crudo z serem mozzarella) po której następuje kulinarna celebracja zupy, risotto lub dania z makaronem zwanych ogólnie il primo, następnie ryba lub mięso, ser, świeże owoce, czyli il secondo i na koniec kawa. Pochłonięcie wszystkich dań zalecane jest wyłącznie turystom z nadmiernym apetytem.

Contorni – sałatki lub warzywa można zamawiać i spożywać osobno, w każdej restauracji można dostać też makaron z sosem pomidorowym – pomodoro lub mięsnym – al ragu, różne pasty, spaghetti z sosem bolońskim lub napoli, risotto czy też tortelini – pierożki z nadzieniem mięsnym lub serowym.

Przebywając na wczasach we Włoszech nie wypada przejść obojętnie obok lodów włoskich – gelato – cieszących się popularnością nie tylko w tym kraju. Lody w wafelku – un cono – można kupić dosłownie wszędzie, a najlepsze gelaterie przyciągają tłumy smakoszy tego cudownego i orzeźwiającego daru niebios. Raj dla podniebienia najlepiej testować w lodziarniach wyrabiających lody na miejscu, zwanych Produzione Propria.

Niezwykle smaczne są chleby wyrabiane w małych piekarniach, Włosi sceptycznie podchodzą do masowych wyrobów artykułów spożywczych, dlatego ich kuchnia ma tak wysublimowany smak, niemniej sery takie jak Bel Paese, Gorgonzola czy Taleggio produkowane są już przez większych producentów.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Cokolwiek nie mówić o pizzy we Włoszech, skąd się wywodzi, smakuje wyjątkowo, inaczej niż w innych krajach szczycących się jej podawaniem. Pieczona w piecach opalanych drewnem – forno a legna – podawana jest w sposób tradycyjny, na cienkim cieście bez zbędnych udziwnień, które weszły do mody, gdy to smakowite danie stało się powszechne. Pizzerie mogą mieć różny charakter, ale w tych najprawdziwszych można kupić wyłącznie pizzę, napoje i piwo. Obecnie żaden Włoch nie byłby w stanie zliczyć ile gatunków pizzy może zaoferować przeciętna restauracja.

Stołować można się także w „spaghetteriach” oferujących proste dania mączne i makarony spaghetti najwyższej klasy z całym wachlarzem sosów lub w „osteriach” – specjalizujących się w domowych kulinariach restauracjo-pubach.

Spacerując po włoskich ulicach bardzo często można poczuć aromat świeżo parzonej kawy. Humor można poprawić sobie espresso, caffe lungo – z większą ilością wody, Americano – z domieszką alkoholu, macchiato – podawaną z małą ilością mleka lub caffe late – przypominającą polską białą kawę.

Za Alla spina – piwo z beczki – mogą zabrać się wszyscy miłośnicy tego wspaniałego napoju; popularne piwa to Moretti, Peroni i Dreher, natomiast wódka grappa to mocniejszy trunek pochodzący z Bassano di Grappa w Wenecji Euganejskiej, a za najlepsze włoskie brandy uchodzi Stock. Także wina mają swoje wzmocnione wersje w postaci Martini, Cinzano czy Campari, natomiast po obiedzie dobrze smakuje gorzki drink Amaro lub Amaretto – słodszy z intensywnym smakiem migdałów. Ciekawym doświadczeniem może być skosztowanie gęstej, podpalanej, słodkiej, anyżowej mieszanki z ziarnkiem kawy – Sambuki, w każdym barze można zamówić też Strega – żółty, słodki likier o ziołowo-szafranowym smaku. Włosi popisują się także szerokim wachlarzem win, najlepiej smakują Soaves, Valpolicella i Chianti, w końcu włoskie wina zmieniają każdy posiłek i spotkanie rodzinne w przyjemne wydarzenie towarzyskie. We Włoszech ze względu na klimat uprawia się najwięcej odmian winorośli i produkuje najwięcej wina, niż w jakimkolwiek innym kraju. Każdy region ma swoje specyfiki, głębią smaku wyróżniają się Recioto Amarone i Recioto Amabile robione z suszonych winogron, czołowi producenci to Allegrini, Antinori, Clerico, Bruno Giacosa czy Angelo Gala. Warto zapamiętać takie słowa jak wino czerwone – rosso, białe – bianco i różowe – rose lub rosato, żeby później nie mieć problemu w restauracji z doborem ulubionego bukietu.

Istotne we włoskiej kuchni jest pewne rozróżnienie polegające na przykład na tym, że mieszkańcy północy jedzą pasta – makaron w kształcie wstążek, natomiast południowcy spożywają rurki. Północ słynie z makaronów zrobionych z jajek, często podawane są alla Bolognese – z klasycznym sosem, z chudą cielęciną i pomidorami, przyprawionym marchewką, selerem i prosciutto, natomiast klasyczny południowy makaron produkowany jest masowo i podawany z sosem napoletana, na bazie wieprzowiny. Takich podziałów jest wiele i można je zauważyć w różnych odmianach regionalnych, których we Włoszech nie brakuje.

Jeziora i Lombardia są jednymi z niewielu regionów, w których głównym składnikiem potraw jest ryż serwowany w rożnych postaciach. Włosi na północy zajadają się także zielonymi makaronami oraz polentą – potrawą sporządzoną z mąki kukurydzianej z dodatkiem sera i różnych sosów, np.: pomidorowego. Danie podaje się zaraz po przyrządzeniu, chociaż polenta najlepiej smakuje schłodzona, pokrojona w plasterki lub podana z grilla jako przystawka do głównego dania. Do typowych dań, które można spotkać w liczących się regionalnych restauracjach należą kluski gryczane z Valtelin  zwane pizzoccheri, którymi zajadają się lombardczycy.

Również sery z Lombardii znane są nie tylko we Włoszech, poza gorgonzolą niezwykle smakowicie prezentują się podobny do parmezanu grana padano, serwowany ze słodkimi potrawami mascarpone czy ostry i miękki taleggio, którego konsumpcję można zakończyć lekko musującym białym winem Ca' Del Bosco.

Obyczaje

Włochy można scharakteryzować krótko: pizza, telewizja, fiat i piłka nożna, natomiast typowego Włocha rozpoznaje się po urodzie, krzykliwości, gadatliwości i wiecznym uśmiechu. Współczesna Italia pełna jest kulturowych paradoksów, które bardzo często można zauważyć wypoczywając w tej zadziwiającej i pięknej krainie. Powszechnie uważa się, że Włochy to mieszanka zamieszkujących je wielkich rodzin ideologicznych, politycznych i zawodowych. Rodzina jest niezwykle ważna i każda dąży do swojej suwerenności, można to zauważyć w bezpośrednich kontaktach z tymi impulsywnymi, ale bardzo przemiłymi i pogodnymi ludźmi. System społeczny jest nieco urozmaicony, niemniej różnice są mało widoczne i polegają na przykład na tym, że marchesi, czyli markizowie są biznesmenami, niektóre klany liczą się w bankowości, a inne rodziny odnoszą sukcesy w produkcji wina. Są też klasy średnie, czyli borghesi i contadini – rolnicy, którzy także tworzą rozpoznawalne grupy. Wszystkich łączy jednak narodowe motto: fatta la legge, trovato l'inganno – czyli po uchwaleniu prawa znajdzie się sposób, aby je obejść.

Włosi mają jeszcze jedną cechę, są niezwykle dumni ze swej bogatej historii i kultury, gdyż mają więcej zabytków niż w jakimkolwiek innym kraju wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, przez co Półwysep Apeniński jest tak tłumnie odwiedzany przez turystów. Dużą rolę w życiu religijnym odgrywa Watykan, a celebrowanie katolickich sakramentów począwszy od chrztu, przez Pierwszą Komunię, obrzędy zaślubin po pogrzeb jest we Włoszech nadal widoczne. Największe uroczystości odbywają się podczas Wielkanocy, kiedy liczne procesje przemierzają ulice miast, Bożego Narodzenia i dnia Wszystkich Świętych. Silne jest także poczucie przynależności do rodziny, miasta i przede wszystkim klubu piłkarskiego czy też własnego domu, można to zauważyć podczas bezpośredniej rozmowy z tymi przemiłymi ludźmi.

Dobrem narodowym, z którego słyną Włochy jest piłka nożna obecna w każdej sferze życia publicznego i społecznego. Narodowość jest pojęciem abstrakcyjnym, ale kiedy pojawia się football lub kuchnia, to już w grę wchodzi umiłowanie do własnego miasta i tradycji. Nazwy włoskich klubów piłkarskich zna chyba każdy niezależnie od tego czy interesuje się footballem, czy nie. Rywalizacja w tej dziedzinie podobna jest do innej „obsesji” narodowej czyli opery i bardzo często ma uwarunkowania regionalne, które łatwo można zauważyć przemieszczając się z północy na południe. Najważniejsza jest miłość do różnego rodzaju widowisk, pokazów i rytuałów, niezależnie w którym miejscu Włoch mają one miejsce, dzięki temu podkreślana jest wartość życia towarzyskiego, prostoty i przyjemności.

Każdy turysta odwiedzający Włochy musi przekonać się czym jest passeggiata, czyli rytuał wieczornego spaceru, randki z pogawędką, flirtem lub nawet plotkowaniem między znajomymi. Na ulicach włoskich miast często można spotkać grupki nie tylko młodych ludzi oddających się esencji włoskiej towarzyskości. Z Włoch wywodzą się właśnie Święto Zakochanych – Walentynki, znane już w starożytności.

We Włoszech do osób młodszych lub rówieśników na powitanie i pożegnanie wystarczy powiedzieć ciao – cześć, natomiast do osób starszych piacere – coś na zasadzie „miło cię spotkać”, buongiorno – dzień dobry lub buonasera – dobry wieczór. Na pożegnanie wystarczy rzucić arrivederci – do widzenia. Po Włochach już po pierwszym kontakcie widać, że są przyjaźnie nastawieni, gdyż żywiołowo padają sobie w ramiona i przyjaźnie się całują. Włosi uwielbiają także komplementy, więc dobrze jest im powiedzieć czasami coś miłego, choćby dotyczącego zdrowego stylu życia, urody lub dobrego wychowania.

Prawdziwym zwyczajem jest we Włoszech picie mezzo – półtoralitrowej karafki winą będącej uzupełnieniem do posiłków, w obyczajowości Włochów picie wina leży w tradycji, niemniej jednak zbyt nadmierne korzystanie z tego trunku nie leży w dobrym tonie.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Obiady zwykle jada się w restauracjach o nazwie trattoria lub po prostu ristorante. Warto pamiętać o rachunku – il conto i dokładnym sprawdzeniu jego listy, gdyż w wielu restauracjach od każdej osoby pobierana jest dodatkowa opłata za nakrycie coperto, a szczegółowy spis zamówionych dań można sprawdzić prosząc o ricevutę – szczegółowy rachunek. Oprócz coperto pobiera się też dodatkową opłatę za obsługę servizo i jeśli nie jest ona wliczona w rachunek przyjmuje się, że wynosi około 10% kwoty do zapłacenia.

Turyści wybierający się do Włoch powinni mieć na uwadze, że tak samo jak w Grecji czy Hiszpanii normalnością jest popołudniowa sjesta, kiedy zamykane są sklepy, urzędy i instytucje, na zatłoczonych zwykle ulicach pozostają pojedynczy ludzie, a wszyscy udają się na zasłużony wypoczynek lub bardzo często krótką drzemkę. Podobnie nie należy się dziwić, że dla Włochów najważniejszym wydarzeniem dnia w tym czasie może być spożywanie posiłków, kiedy wszyscy wybierają się na obiad i zostawiają miejsca pracy.

Zwiedzanie kościołów i innych zabytków nie jest mile widziane w koszulkach bez rękawów, krótkich spódniczkach i krótkich spodenkach, dlatego w niektórych świątyniach można dostać jakieś ubranie na wierzchnie okrycie ciała.

Jeżeli turysta chce skorzystać z taksówki powinien znaleźć jeden z postojów, gdyż we Włoszech nie zatrzymuje się taksówek na ulicach.

Włosi z północy kraju są bardziej powściągliwi od mieszkańców południa, niemniej chętnie odpowiadają na pytania, udzielają pomocy, zawsze też poświęcą czas, żeby opowiedzieć zbłąkanemu turyście o mało znanym fakcie z życia historycznej postaci lub przedstawić swoją opinię na jej temat.

Aktywny wypoczynek

Regiony jezior mają w swojej ofercie wypożyczalnie sprzętów wodnych do uprawiania żeglarstwa, windsurfingu i nurkowania. Wielu turystów z zapałem bierze się za narciarstwo wodne, którego znanym centrum jest Centro Lago Service. Okolica idealnie nadaje się także do uprawiania turystyki pieszej i rowerowej, dużą popularnością wśród turystów odwiedzających malowniczy zakątek cieszy się także jazda konna, dzięki której można zwiedzać okoliczne tereny. Na przyhotelowych terenach można z powodzeniem korzystać z hal sportowych, grać w tenisa ziemnego czy korzystać basenów.

Wycieczki Fakultatywne

Bergamo – atmosfera miasta bliższa jest Alpom niż lombardzkiej Nizinie Padeńskiej i dlatego warto zwiedzić tę miejscowość mającą swój niewątpliwy klimat. Miasto dzieli się na Bergamo Bassa – przyjemnie funkcjonującą, nowoczesną dzielnicę oraz średniowieczną Bergamo Alta, zawdzięczającą swój urok Wenecjanom, którzy wznieśli w tym miejscu domy i pałace z fantazyjnymi, gotyckimi oknami oraz symbolicznymi lwami weneckimi. W przytulnych kawiarenkach i restauracjach serwujących lokalną kuchnię można posiedzieć przy pełnym zieleni wielkim placu Sentierone, a zakupy zrobić na Via XX Settembre uchodzącej za jedno z najlepiej zaopatrzonych centrów tego typu w regionie. Przyjemnie jest napić się kawy w którymś z ogródków na starym palcu Piazza Vecchia, dzięki swojemu urokowi architektonicznemu, robiącym oszałamiające wrażenie na turystach. Niezwykle malowniczo w świetle latarni wygląda przylegający do starówki Pałac Mądrości, nadając miejscu teatralnego charakteru. Panoramę miasta można podziwiać z Wieży Miejskiej – Torre Civica, pełen skarbów architektury sakralnej jest kościół Santa Maria Maggiore. Bergamo Bassa dobrze sfotografować z Colle Aparto – Otwartego Wzgórza, na które warto podążyć krętą, malowniczą drogą, zwiedzając po drodze labirynt podziemi pod Murem Weneckim. Żelaznym punktem zwiedzania miasta jest Accademia Carrara – najważniejszy obiekt Bergamo mieszczący w sobie najlepszą w Lombardii galerię sztuki z obrazami znanych włoskich artystów.

Werona – wspaniałe miasto mające do zaoferowania turystom wiele atrakcji w postaci okazałych rzymskich zabytków i ciekawych historii. Sama średniowieczna zabudowa powstała z wydobywanego nieopodal różowego marmuru budzi zachwyt wywoływany dodatkowo towarzyszącej jej poświacie przypominającej blask zachodzącego słońca. Pierwszą osadę rzymską założono w tym miejscu ze względu na przecinające się szlaki handlowe prowadzące na północ, później utworzono z niej państwo-miasto najprężniej rozwijające się w XIII w. za czasów Scaligerich, za których panowania powstało wiele pięknych budynków. Po epizodzie austriackim  Werona trafiła z powrotem do Włoch i stała się najzamożniejszym włoskim miastem. Najważniejszym zabytkiem, którego wręcz nie można przegapić jest Arena pochodząca z I w. zachwycająca godnym podziwu stanem, nadal funkcjonująca jako centrum odbywających się tam spektakli, dodatkowo urzekająca wspaniałym widokiem na miasto z najwyżej położonych rzędów siedzeń. Wielu spacerowiczów robiących zakupy, rozmawiających i popijających zacne wina można spotkać na Piazza Bra. Kto chce może się do nich dołączyć lub udać się na Via Mazzini, gdzie można w niewielkich sklepikach i butikach znaleźć cenne pamiątki. Prawdziwy ruch turystyczny odbywa się w sercu miasta na placu Piazza delle Erbe otoczonym licznymi pałacami i wieżami zachwycającymi swoją różnorodnością i kunsztem wykonania. Najbardziej wyrafinowane włoskie grobowce należące do rodu Scaligerich znajdują się przed małym kościółkiem Santa Maria Antica skąd można podejść do imponującego i największego kościoła w Weronie Sant'Anastasia, który powinien zainteresować miłośników gotyku. Krokiem spacerowym warto się przemieścić w okolice katedry z ciekawymi malowidłami oraz Porta dei Borsari – budowli, która wywarła wielki wpływ na architektów renesansu. Samo pokonanie labiryntów sal, dziedzińców i pasaży w twierdzy Castelvecchio już jest pasjonujące, nie wspominając o bogactwie znajdujących się w niej imponujących eksponatów muzealnych. Niezapomnianym jest też spacer bulwarami wzdłuż wybrzeża rzeki Adygi, w trakcie którego można także zobaczyć wspaniałą Basilica di San Zeno Maggiore, Teatro Romano z I w. p.n.e., w którym do dzisiaj wystawia się sztuki Szekspira, w tym  najbardziej znaną Romeo i Julia, czy jedną z perełek miasta – kościół Sanata Maria in Organo.

Cremona – warto odwiedzić to urokliwe miasto znane z wyrobu skrzypiec i targowego charakteru, w którym odbywają się wspaniałe koncerty muzyki klasycznej. Niezapomnianym może być spacer po krętych ulicach starówki i zwiedzanie skupiających się wokół niej zabytków. Średniowieczne serce miasta Piazza del Comune przyciąga swoim urokiem oraz zabudową z czerwonej cegły ozdobioną wieżyczkami i wspaniałymi arkadami. Wrażenie robi najwyższa w średniowiecznych Włoszech dzwonnica połączona loggią z katedrą prezentującą mieszaninę różnych stylów. Ciekawe jest znajdujące się koło niej baptysterium, a wizytę w mieście powinny uświetnić odwiedziny w Museo Stradivariano z pokaźną kolekcją cennych i zabytkowych skrzypiec. Turyści czujący klimat muzyki klasycznej powinni wziąć udział w warsztatach gry na tym pięknym instrumencie.

Pawia – liczne kościoły,kościółki, stare uliczki i klimat z zamierzchłych czasów charakteryzują urocze miasteczko po którym sam spacer jest niezwykle przyjemny i relaksujący. Miasto dzielą na cztery części dwie główne ulice wśród których gęstej sieci można natknąć się na jakiś zaciszny placyk z miłą knajpką, wysoką średniowieczną wieżę lub ładny romański kościół. Na uwagę turystów zasługują Piazza della Vittoria z wyśmienitymi lodziarniami, podziemny targ, średniowieczny ratusz, nieforemna katedra oraz największy w mieście kościół romański San Michele, do którego warto się pofatygować, żeby zobaczyć robiącą wrażenie fantastyczną fasadę z ciekawymi zdobieniami. Pozostałe zabytki to Museo Civico i zamek Castello Visconteo udostępniony dla zwiedzających. Przed wyjazdem z Pawii warto spróbować „zuppy alla pavese” – pożywnej zupy, którą według legendy miejscowa wieśniaczka poczęstowała króla Franciszka I tuż przed przegraną bitwą z Hiszpanami w 1525 r.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Mediolan – zwany też Milanem położony na północy kraju, w północno-zachodniej części Niziny Padeńskiej jest drugim po Rzymie miastem Włoch, a tym samym ważnym węzłem komunikacyjnym i ośrodkiem finansowym z największymi bankami, rozpoznawany także dzięki takim markom jak Alfa Romeo, Pirelli czy Cinzano. Mediolan ceni sobie dyscyplinę pracy i wysoki poziom życia społecznego, co nie przeszkadza turystom czującym się w mieście wyjątkowo dobrze, dlatego znane włoskie powiedzenie „La dolce vita” powinno być myślą przewodnią w trakcie zwiedzania zaskakującego miasta. Stolica regionu wkroczyła na arenę dziejów w IV w. wraz z wydaniem edyktu mediolańskiego, dzięki któremu chrześcijanie uzyskali wolność wyznawania swojej religii, w konsekwencji czego większość obecnych kościołów stoi na miejscach świątyń wzniesionych w poprzednich wiekach. Mediolan stał się centrum kultury i sztuki za sprawą rządów Viscontich, którzy ufundowali większość wyśmienitych zabytków. Również okres odrodzenia i panowanie rodu Sforzów obfitowały w liczne inwestycje, kiedy upiększano istniejące już zabytki sławiące miasto do dziś. W mieście urzędował m.in. słynny Leonardo da Vinci projektujący swoje zadziwiające machiny wojenne, które niestety nie uchroniły metropolii w 1499 r. przed Francuzami podbijającymi te ziemie na prawie cztery stulecia. Wspaniały zabytek Teatro della Scala pozostawili po sobie rządzący później Habsburgowie, odciskający jednocześnie swój ślad na pięknej architekturze. Po II wojnie światowej Mediolan znacznie rozwinął się dzięki rozkwitowi przemysłu znanemu jako „cud mediolański”, z kolei ostatnie dziesięciolecia to już domena piłki nożnej oraz wspaniałego świata mody z nazwiskami rozpoznawalnymi w niemal każdym zakątku świata. Głównym punktem orientacyjnymi jest plac Katedralny – Piazza del Duomo, w którego sąsiedztwie skupiają się wszystkie najważniejsze zabytki, najwytworniejsze sklepy i kawiarnie będące ostoją po bogatym w wrażenia zwiedzaniu miasta. W samym sercu Mediolanu nigdy nie jest cicho, wycieczki turystów przeplatają się z pięknymi kobietami wybierającymi się na ekskluzywne zakupy lub do drogich restauracji, a sprzedawcy lodów są jedynie tłem dla wybiegających ze stacji metra spieszących się do pracy mediolańczyków. Budowa najważniejszego zabytku – gotyckiej katedry Duomo sponsorowanej przez Viscontich trwała pięć stuleci, zdobienie fasady skończono dopiero w 1813 r., ale z perspektywy wyrafinowanego, turystycznego oka było warto. Świątynia wygląda imponujące nie tylko ze względu na swoje rozmiary, ale także dekoracje zachwycające swoim przepychem każdego podróżnika odwiedzającego miasto. W środku można poczuć się jak we wnętrzu wielkiej bestii, kiedy wpadające przez witraże zielonkawe światło oświetla marmurowe wnętrze tworząc optyczne złudzenia. Katedra ma wiele walorów turystycznych i wizualnych, jednym z nich jest gwóźdź z Krzyża Chrystusowego wiszący wysoko nad prezbiterium, używany przez cesarza Konstantyna jako końskie wędzidło. Na dach niezwykłej budowli można dostać się windą, by wśród pinakli, rozet oraz misternie wykonanych posągów podziwiać zapierający dech w piersiach widok na miasto z majaczącymi Alpami w tle. Kilka perełek architektonicznych kryje się na południe od Piazza del Duomo w gęstwinie sklepów i biurowców, gdzie znajduje się wspaniały kościół San Satiro – będący dziełem, które pozostawił po sobie wybitny Bramente. W ramach przerwy między podziwianiem wspaniałych zabytków warto zajrzeć do Gallerii Vittorio Emanuele – najstarszego i najbardziej eleganckiego centrum handlowego we Włoszech, w którego butikach, restauracjach i luksusowych sklepach można zostawić fortunę. Niedaleko tego miejsca wznosi się inna niezwykła budowla – teatr operowy La Scala, w którym odbywały się najbardziej znane na świecie opery, do dziś pozostający centrum życia towarzyskiego i kulturalnego elity mediolańskiej. Spacerując Via Verdi od La Scali można dojść do kolejnego miejsca odwiedzanego przez tłumy turystów, bowiem do Pinacoteca di Brera – jednej z najwspanialszych kolekcji włoskiej sztuki z dziełami malarskimi na najwyższym artystycznym poziomie. Małe galeryjki i sklepy z dziełami sztuki porozrzucane są także wzdłuż Via Bera, gdzie warto przysiąść w kawiarnianych ogródkach i obserwować codzienne życie mieszkańców miasta. Zamożnych mediolańczyków można z kolei spotkać w Złotym Kwadracie – Quadrilatero d'Oro – ograniczonym monumentalnymi ulicami; znajdują się tam sklepy największych projektantów mody z witrynami i cenami kolekcji zawracającymi w głowie niejednemu turyście. Po takich atrakcjach trzeba wypocząć, doskonałym miejscem, gdzie można spotkać dostojnych spacerowiczów są ogrody miejskie Giardini Pubblici – jeden z najstarszych parków w mieście z plątaniną alejek i bujną roślinnością, wśród której wypoczynek jest nadzwyczaj przyjemny. W okolicy można nacieszyć się sztuką, gdyż wyśmienite dzieła zgromadzone są w najciekawszej mediolańskiej galerii Civica Galleria d'Arte Moderna, usytuowanej w ogrodzie Padiglione d'Arte Contemporanea, a także nieco mniejszej Callezione Vismara. Od centrum odchodzi jeszcze jedna ulica Via Dante z turystycznym zwieńczeniem w postaci najpotężniejszego, najbardziej luksusowego i najbogatszego dworu renesansowej Europy – zamku Castello Sforzesco.Wśród wielu istotnych punktów na mapie turystycznej Mediolanu nie sposób ominąć jednej z największych atrakcji, czyli kościoła Santa Maria della Grazie ze słynnym malowidłem stworzonym przez Leonarda da Vinci. „Ostatnia Wieczerza” uchodzi bowiem za powszechnie rozpoznawalne i najznamienitsze arcydzieło malarskie nie tylko we Włoszech, budzące jednocześnie wiele kontrowersji z racji dwuznaczności i ukrytej symboliki. Wielkie dzieła mistrza można podziwiać także kilka ulic dalej w Narodowym Muzeum Nauki i Techniki, z najważniejszym wynalazkiem jakim jest słynna latająca maszyna. W ramach relaksu warto poznać nietuzinkowy aspekt nowoczesnego mediolańskiego życia przechadzając się po Via Monte Napoleon, obserwując jednocześnie co nowego wymyślili wielcy kreatorzy mody tacy jak Armani, Valentino, Prada czy Versace. Swoistym deserem architektonicznym są rozmieszczone wzdłuż historycznych osi ulicznych i dzielnicowych Corpi Santi – mury miejskie i Bramy rozwijające się wraz z miastem, do dziś zachwycające swoją konstrukcją. Nie lada gratka czeka miłośników footballu, gdyż jedną z ikon miasta jest udostępniony zwiedzającym legendarny stadion San Siro. Mediolan to także gąszcz ekskluzywnych restauracji, w których można dobrze zjeść, życie nocne to prawdziwy rytuał opierający się o „aperitivo” – według mediolańskiego zwyczaju po zakupieniu drinka bary udostępniają szeroki wachlarz darmowych przekąsek, dzięki którym można wyruszyć na podbój miasta w dobrym nastroju i z pełnym żołądkiem, a puby, bary i dyskoteki z turystami z całego świata są otwarte do ostatniego klienta.

Turyn – może kojarzyć się ze znanym przemysłem samochodowym, ale nie tylko. Miasto zachwyca także barokową architekturą oraz wspaniałymi zabytkami przyciągającymi turystów wypoczywających w górskich kurortach. Rzymska osada przechodziła nie raz z rąk do rąk, należała do Królestwa Longobardów, była stolicą Sabaudii, a po odrodzeniu stała się na pewien okres stolicą Włoch, którą w 1870 r. przeniesiono do Rzymu. Prestiż miasta wzrósł dzięki fabryce samochodów napędzające tę gałąź włoskiego przemysłu oraz patronowaniu zimowej olimpiady w 2006 roku. Entuzjaści baroku z pewnością docenią siatkę ulic rozmieszczoną według wykwintnego stylu, wyznaczoną reprezentacyjną Via Roma ze sklepami największych kreatorów mody, wytwornymi kawiarniami, restauracjami, dwornymi pałacami i prestiżowymi muzeami. Olbrzymi renesansowy plac Piazza Castello, zaprojektowany na planie prostokąta otoczony jest królewskimi pałacami, warto się z niego udać w kierunku zamkniętej dla ruchu kołowego dzielnicy handlowej, gdzie można zrobić zakupy i dobrze zjeść lub wybrać się na Piazza della Republica – największy targ w Europie, na którym z pewnością nie zabraknie wyszukanych pamiątek z północnej części Włoch. Za ożywiającym wieczorami, sprzyjającym spacerom Parco del Valentino znajduje się interesujące Museo dell'Automobile z wspaniałą kolekcją zabytkowych aut, którego nie mogło zabraknąć w Turynie. Bliźniacze barokowe kościoły strzegą wejścia na plac Piazza San Carlo określany „salonem Turynu”, w którym bywają najbogatsi mieszkańcy miasta. Ozdobny styl i wykwintne zdobienia można podziwiać w kościele San Lorenzo lub rzucić okiem na najbogatszą na świecie kolekcję broni dumnie eksponowaną przez muzeum Armeria Reale, natomiast więcej czasu trzeba poświęcić na zwiedzenie pięknego pałacu Palazzo Madama z wykwintnymi ogrodami, w których warto usiąść po męczącej wędrówce. Z ogarniętego przepychem miejsca już tylko krok do jedynej renesansowej świątyni w mieście – XV-wiecznej katedry św. Jana Chrzciciela, w której znajduje się Całun Turyński, mimo licznych kontrowersji przyciągający swoją aurą i tajemniczością wielu turystów. Do ciekawszych atrakcji inspirujących podróżników należy fantazyjny i luksusowy pałac myśliwski należący przed wiekami do dynastii sabaudzkiej, wpisany dzięki swojemu wykwintnemu charakterowi na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Zupełnie zaskakujące jest drugie po kairskim największe na świecie muzeum egipskie mieszczące się w Palazzo dell'Accademia delle Scienze. Swoim niezwykłym klimatem przyciąga turystów także Museo Nazionale del Cinema – niezmienny symbol Turynu opowiadający historię światowej kinematografii, w której Włochy odegrały niebagatelną rolę. Zwieńczeniem wędrówki po pięknym mieście może być wyprawa na Monte dei Cappuccini – niewielkie wzgórze z klasztorem Kapucynów, z którego zapierający dech w piersiach widok na Turyn i Alpy może zadziwić niejednego turystę.

Wenecja – chyba nie ma na świecie osoby, która nie obiecałaby sobie spędzenia chociaż jednego dnia w mieście gondoli, mostów, kolorowych masek i karnawału. Nie ma w tym nic dziwnego – miasto położone jest na wodzie, a niezwykłą i jedyną w swoim rodzaju atmosferę tworzą bajkowe zespoły uliczek, wszechobecne kanały i piękne zabytki wręcz unoszące się na wzburzonych falach wywoływanych przez przepływajcie obok setki gondoli. Główna arteria komunikacyjna to czterokilometrowy Canal Grande dochodzący w niektórych miejscach do 70 m szerokości, dzielący miasto na połowę. Przy nim ulokowana jest większość najznamienitszych zabytków Wenecji, więc warto chociażby zwiedzić miasto z poziomu wody.Wenecję założyli mieszkańcy stałego lądu skrywający się na bagnistych wysepkach przed najazdami Hunów, Wizygotów i Longobardów, co spowodowało, że malownicze tereny odegrały ważną rolę w historii Włoch nabierając jednocześnie istotnego znaczenia strategicznego. Całą okolicę nie sposób zwiedzić w jeden dzień, ciężko też wejść do każdego z kościołów, niemniej najlepszym sposobem na zwiedzanie jest skorzystanie z gondoli, wodnych autobusów i taksówek lub po prostu z własnych nóg. Warto też zaopatrzyć się w turystyczną kartę Rolling Venice lub Venice Card znacznie ułatwiające zwiedzanie miasta nie uszczuplające jednocześnie zasobności portfela. Określenia „najelegantszy salonik Europu” użył już Napoleon podziwiając serce Wenecji, czyli wspaniały plac św. Marka – wielki architektoniczny skarb, najbardziej znany symbol chwały Wenecji reprezentujący miasto na wszystkich folderach. Nie dziwią zatem tłumy turystów oblegające najwytworniejsze kawiarnie, restauracje i ogródki, posilające się przed zobaczeniem najpiękniejszej świątyni w Europie – Bazyliki św. Marka, niepozostawiającej nikogo w obojętności. Jedni turyści znikają w jej wnętrzach, inni podziwiają romańskie zdobienia środkowych drzwi, jeszcze inni decydują się na odwiedzenie Museo Marciano i Loggi dei Cavalli.  Na placu wznosi się także  wspaniała wieża Campanile oraz misterna wieża zegarowa Torre dell'Orologio, a stojąc twarzą do laguny widzi się po prawej stronie XVI-wieczną Liberia Sansoviniana z rzeźbionymi arkadami i posągami, w której odbywają się koncerty muzyki klasycznej, uznawaną jednocześnie przez podróżników za najpiękniejszy budynek wszech czasów.Od wschodu Piazzettę – otwartą przestrzeń pomiędzy San Marco a spacerowym bulwarem –  zamyka majestatyczny XIV-wieczny Pałac Dożów, w którym przez wieki sprawowano władzę i znajdowały się najważniejsze instytucje państwowe. W międzyczasie warto zajrzeć na Schody Gigantów, gdzie odbywały się koronacje kolejnych dożów lub skierować się na romantyczny Most Westchnień, po którym na egzekucję prowadzano ciężko wzdychających skazańców. Po kolejnej kawie wypitej w najsłynniejszej kawiarni Florian można zwiedzić muzea: Archeologico, del Risorgimento i Correr z niebywałymi kolekcjami historycznymi lub udać się na północ od placu św. Marka by spacerować po zatłoczonym Campo San Bartolomeo, zwiedzić słynną spiralną klatkę schodową Scala del Bovolo lub wypocząć na spokojnym Campo San Luca. W zakolu Canal Grande leży godna uwagi San Polo – ogromna dzielnica z zatłoczonym, symbolicznym, pełnym pamiątek mostem Rialto, uchodząca za handlowe centrum Wenecji z przepięknym kościołem Santa Maria Gloriosa dei Frari oraz z obiektem, którego pod żadnym względem nie można pominąć – Scuola Grande di San Rocco z niebywałymi obrazami i wieloma innymi, cennymi zabytkami. Wenecja to także karnawał i nieustanne rozrywki, które wielu turystów łączy z pobieżnym zwiedzaniem miasta. W czasie karnawału ulice Wenecji zapełniają się wesołymi ludźmi w kolorowych przebraniach, których istotnym elementem są przecudowne i różnorodne maski.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej lecieć nad Jezioro Comer?
Na letnie wczasy najlepiej wybrać się od maja do października, kiedy temperatury w kraju przekraczają 20°C, najcieplejszymi miesiącami są lipiec i sierpień, kiedy termometry wskazują powyżej 40°C – jest to idealny okres do wylegiwanie się na wspaniałych plażach, chociaż osoby źle znoszące upały powinny mieć na uwadze zbyt wysokie temperatury. Ciepłymi miesiącami są też czerwiec i wrzesień doskonale nadające się na urlopy w bardziej sprzyjających temperaturach powietrza.

Na zwiedzanie zabytków Półwyspu Apenińskiego najlepsze miesiące to od kwietnia do czerwca oraz od września do początków listopada, choć ciężko wtedy skorzystać z kąpieli w jeziorze, niemniej nie ma wtedy tylu turystów co w okresie letnim.

Jaka waluta obowiązuje we Włoszech i jakie są orientacyjne ceny?
We Włoszech obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach i ceny związane z infrastrukturą turystyczną.

Gdzie i jakie pamiątki kupić nad Jeziorem Comer?
Wlochy to skarbnica różnego rodzaju pamiątek, niezależnie w który region trafimy. W miejscowościach wypoczynkowych i kurortach jest wiele sklepów z pamiątkami, na pewno można w nich znaleźć ciekawe upominki.

Turyści często w małych sklepach i na bazarach szukają antyków i biżuterii, które można kupić taniej niż w stolicy Włoch. Popularnością cieszą się wyroby kulinarne, szczególnie sery takie jak mozzarella, parmezan, gorgonzola czy mascarpone, a także wyborna wina Chianti, Amarone czy Marsala – mogą to być pamiątki przeznaczone do konsumpcji lub dla celów dekoracyjnych w specjalnie przygotowanych butelkach. W każdym sklepie z pamiątkami można także znaleźć suweniry poświęcone największym klubom piłkarskim. Symboliczną pamiątką mogą być miniaturowe włoskie budowle lub miniaturki z papieskimi akcentami. W poszczególnych regionach specyficzne pamiątki przybierają postać masek, koronek, kolorowego szkła czy wyrobów ceramicznych. Turyści o zasobniejszych portfelach mogą pokusić się o wyroby takich marek jak Gucci, Prada czy Armani. Warto pamiętać, że sklepy we Włoszech ze względu na sjestę otwarte są w godzinach: 9:00-13:00 i 15:30/16:00-19:30/20:00.

Jaki czas obowiązuje we Włoszech?
We Włoszech obowiązuje taki sam czas jak u nas.

Jak poruszać się we Włoszech?
We Włoszech bardzo dobrze przemieszcza się za pośrednictwem świetnie rozwiniętej kolei obejmującej swoim zasięgiem cały kraj, poszczególne odcinki pokonuje się bardzo szybko. Dobra połączenia kolejowe funkcjonują też na trasach z głównymi miastami w Europie, obsługuje je m. in. pociąg Pendolino i Eurostar Italia. Komunikacja autobusowa jest natomiast wolniejsza i obsługuje krótsze trasy.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Włoskie autostrady są szybkie i płatne, chociaż zdarza się, że w okresie świąt i sezonie letnim mogą być zatłoczone. Kierowcy nie mają obowiązku posiadania międzynarodowego prawa jazdy, a polskie ubezpieczenia komunikacyjne są uznawane. Kierowcę i pasażerów obowiązuje zapięcia pasów, brak kamizelki odblaskowej skutkuje mandatem. Warto też pamiętać, że we Włoszech obowiązują ostre przepisy dotyczące parkowania i niedostosowanie się do nich grozi szybkim odholowaniem samochodu i wysokim mandatem.

Po jeziorach najwygodniej poruszać się promami, które odpływają z dogodnie usytuowanych przystani położonych w pobliżu głównych placów nabrzeżnych i w środkowej części miejskich promenad. Dużym ułatwieniem jest także przemieszczanie się szybszymi wodolotami, na jedne i drugie można kupić bilety łączone. W regionie kursują także autobusy, niemniej przejazd nimi chociaż jest tańszy zajmuje dużo więcej czasu.

Jakie plaże są nad Jeziorem Comer?
Nad jeziorem można znaleźć wiele piaszczystych plaż doskonale nadających się do pływania i korzystania z rowerów wodnych i kajaków. Nie będą się nudzić również entuzjaści windsurfingu, kitesurfingu, żeglarstwa i nart wodnych.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jakie są ograniczenia celne we Włoszech?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić do 200 szt. papierosów, 400 szt. cygaretek, 200 szt. cygar, 1 kg. Tytoniu, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia we Włoszech?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są we Włoszech bezpłatną podstawową opieką medyczną. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Włoch tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Na terenie Włoch bez wizy można przebywać 90 dni, a okres ważności paszportu nie może być krótszy niż dozwolony czas pobytu.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Rzymie: www.rzym.polemb.net

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Włoskiej

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Włochy, Rzym, Via Pietro Paolo Rubens, 20, 00197
Tel.: 0039 06 362 04 200, 0039 06 362 04 204 Tel.: 0039 06 362 04 300 (Wydz. Kons.) Tel. dyżurny: 0039 335 599 52 12 (po godz. pracy) Faks: 0039 06 321 78 95 Faks: 0039 06 362 04 322 (Wydz. Kons.)
rzym.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.rzym.polemb.net

Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Mediolanie

Włochy, Mediolan, Corso Vercelli 56, 20145
Tel.: +39 02 48018978, +39 02 48019084 Tel. dyżurny: +39 335 5685786 Faks: +39 02 48020345
mediolan.kg.sekretariat@msz.gov.pl
www.mediolankg.polemb.net

Jezioro Garda

Jezioro Iseo

Kalabria

Kampania

Lazio

Lombardia

Marche

Mediolan

Moliza

Neapol

Palermo

Piemont

Południowy Tyrol

Riwiera Adriatycka

Rzym

Sardynia

Sycylia

Toskania

Trentino

Umbria

Veneto

Watykan

Wenecja

Wybrzeże Liguryjskie

Wyspa Elba

Wyspy Liparyjskie

Włochy: Abruzja , Apulia , Bazylikata , Dolina Aosty , Emilia - Romania , Florencja , Gargano , Jezioro Comer , Jezioro Garda , Jezioro Iseo , Kalabria , Kampania , Lazio , Lombardia , Marche , Mediolan , Moliza , Neapol , Palermo , Piemont , Południowy Tyrol , Riwiera Adriatycka , Rzym , Sardynia , Sycylia , Toskania , Trentino , Umbria , Veneto , Watykan , Wenecja , Wybrzeże Liguryjskie , Wyspa Elba , Wyspy Liparyjskie

Wybierz region Abruzja , Apulia , Bazylikata , Dolina Aosty , Emilia - Romania , Florencja , Gargano , Jezioro Comer , Jezioro Garda , Jezioro Iseo , Kalabria , Kampania , Lazio , Lombardia , Marche , Mediolan , Moliza , Neapol , Palermo , Piemont , Południowy Tyrol , Riwiera Adriatycka , Rzym , Sardynia , Sycylia , Toskania , Trentino , Umbria , Veneto , Watykan , Wenecja , Wybrzeże Liguryjskie , Wyspa Elba , Wyspy Liparyjskie